Την περασμένη εβδομάδα, μετά από δύο χρόνια που παρακολουθούσε με σιωπηρή δυσαρέσκεια να ξεδιπλώνεται η κρίση στην Συρία [1], το Ισραήλ εγκατέλειψε την πολιτική της αυτοσυγκράτησης και οργάνωσε μια εναέρια επιδρομή κοντά στην Δαμασκό. Τα δεδομένα είναι ακόμα θολά. Το Ισραήλ δεν εξέδωσε ανακοίνωση και δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για την επίθεση, αν και ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Εχούντ Μπαράκ, μιλώντας σε ένα σημαντικό συνέδριο για την ασφάλεια στο Μόναχο, έφθασε κοντά στο να παραδεχτεί την εμπλοκή του Ισραήλ. Η συριακή κυβέρνηση όμως, πήρε άμεσα θέση ανακοινώνοντας και καταδικάζοντας την ισραηλινή επιδρομή σε ένα «ερευνητικό κέντρο» στην περιοχή της Δαμασκού, όπως έκαναν και οι σύμμαχοι του συριακού καθεστώτος, το Ιράν και η Χεζμπολάχ. Ο διεθνής και ο ισραηλινός Τύπος πιθανολογούν ότι το Ισραήλ επιτέθηκε σε αυτοκινητοπομπή μεταφοράς πολύτιμων πυραύλων εδάφους - αέρος που επρόκειτο να μεταβιβαστούν από τη Συρία στην Χεζμπολάχ και που μπορεί να στάθμευσαν σε αυτό το «ερευνητικό κέντρο» στην πορεία τους προς τον Λίβανο.
Το γεγονός αυτό υπογράμμισε μια περίεργη πτυχή της εκτυλισσόμενης συριακής κρίσης: ότι σε αντίθεση με τους άλλους τέσσερις γείτονες της Συρίας – την Τουρκία, το Ιράκ, τον Λίβανο και την Ιορδανία – το Ισραήλ παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αμέτοχο στις υποθέσεις της χώρας, με δύο αξιοσημείωτες εξαιρέσεις. Πρώτον, τον Μάιο του 2011 εκατοντάδες Παλαιστίνιοι πέρασαν στην ανυπεράσπιστη γραμμή κατάπαυσης του πυρός στα Υψώματα του Γκολάν με την ενθάρρυνση, ή τουλάχιστον την σιωπηρή συναίνεση των συριακών αρχών. Δεύτερον, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους μερικές οβίδες που εκτοξεύτηκαν από την Συρία προσγειώθηκαν στα Υψώματα του Γκολάν. Και τα δύο περιστατικά αποδείχθηκε ότι ήταν ασήμαντα, ειδικά σε σχέση με τη σοβαρότητα του εμφύλιου πολέμου της Συρίας και τις επιπτώσεις του στην εγχώρια και στην παγκόσμια πολιτική.