Νέο «Μακεδονικό» μας στήνουν οι Ρώσοι με τη Θράκη;

Το λιγότερο οργή μας προκάλεσε άρθρο-ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στην ελληνική έκδοση της «Φωνής της Ρωσίας» με άκρως παραπλανητικό τίτλο «Οι θησαυροί της Θράκης μιλούν για την αρχαία Ελλάδα», καθώς το λιγότερο που προκύπτει είναι η αμφισβήτηση της ελληνικότητας του θρακιώτικου πολιτισμού…

Χρησιμοποιούμε τις εξαιρετικές φωτογραφίες του δημοσιεύματος, που έχει τραβήξει ηΑλεξάνδρα Σόποβα, καθώς από μόνες του αποκαλύπτουν πολλά… Το δημοσίευμα βρίσκεται στη διεύθυνσηhttp://rbth.gr/arts/2013/10/16/oi_thisayroi_ti_thraki_miloyn_gia_tin_arxaia_ellada_25723.html).

Χωρίς να επιθυμούμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο να «ξύσουμε» ιστορικές πληγές και αντιλαμβανόμενοι απόλυτα ότι το περίεργο δημοσίευμα θα αποτελέσει όπλο στα χέρια της ευφυούς ρωσικής διπλωματίας που θα το αξιοποιήσει απέναντι στους Βουλγάρους και όχι μόνο, οφείλουμε να δηλώσουμε ότι το θέμα δεν είναι απλό και το υπουργείο Εξωτερικών δεν πρέπει να κάτσει με σταυρωμένα χέρια.

Turkey blows Israel’s cover for Iranian spy ring

The Turkish-Israeli relationship became so poisonous early last year that the Turkish government of Prime Minister Recep Tayyip Erdogan is said to have disclosed to Iranian intelligence the identities of up to 10 Iranians who had been meeting inside Turkey with their Mossad case officers.

Is Putin going soft?

'The Valdai Club' is an annual public relations exercise for the Russian leadership. A group of international think-tankers, academics and journalists gathers in a Russian region and then meets President Vladimir Putin and his senior ministers. This forum has not been particularly successful PR: in recent years much of the world’s press has written critically about the Kremlin. Last month, however, when the club gathered for the tenth time, by the shores of Lake Valdai in Northern Russia, some of the discussions were positive for Russia’s image. 

Putin had a clear message for the outside world: Russia’s political system is starting to open up, at least at the local level. He also spoke gently about the US. Only on the fraught question of Russia’s relations with neighbouring Ukraine and Moldova did Putin appear – to a western audience – somewhat harsh. 

Journalist's Call for 'de-Americanized World' Provokes Alarm in U.S., Fart Jokes in China

As fears mounted this week about a possible (and now, it seems, averted) U.S. government default, the U.S. press stumbled upon an Oct. 13 editorial in Xinhua, China's largest news agency, calling for a "de-Americanized world" in light of Washington's fiscal dysfunction. News outlets including CBS, USA Today, and Bloomberg picked up the editorial, while the Los Angeles Timesran a story with the headline "Upset over U.S. fiscal crisis, China urges a 'de-Americanized world.'"CNBC emphasized that Xinhua was a "government voice," and that the editorial was "government propaganda" intended for local readers. The op-ed hit something of a sweet spot for shutdown-traumatized Americans, touching on, as Max Fisher at the Washington Post put it, "the dual American anxieties that we are letting down the rest of the world and that China is finally making its move to replace us as the global leader."

Examining the Status of Iran’s Nuclear Program and Talks

Negotiators in Iran’s protracted nuclear dispute reported “substantive and forward looking negotiations” on Wednesday and said they would reconvene Nov. 7 to 8 for further talks. The following covers some questions about Iran’s nuclear program.

Atta Kenare/Agence France-Presse — Getty Images

President Hassan Rouhani of Iran, widely seen as a pragmatist, played a key role in Iran’s voluntary suspension of uranium enrichment in 2004, which Western powers responded to by asking for more concessions from Iran.

Q. What is the current status of Iran’s nuclear program?

A. Iran’s ability to refine uranium, the fuel for peaceful nuclear energy and weapons, has grown significantly, according to the most recent inspection reports by the International Atomic Energy Agency, the nuclear-monitoring arm of the United Nations. Since last February, Iran has roughly quintupled, to more than 1,000, the advanced centrifuges at its main nuclear facility in the central city of Natanz. Iran also appears to have equipped a formerly secret subterranean facility known as Fordo, near the holy city of Qum, with 3,000 older-model centrifuges

Το πρώτο βήμα για Μεγάλο Συνασπισμό

Ύστερα από εβδομάδες τριβών, εντάσεων και σκληρών παζαριών, οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων της Γερμανίας ανακοίνωσαν χθες ότι είναι έτοιμες να ξεκινήσουν τις ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για την κατάρτιση κυβερνητικής συμφωνίας στο πλαίσιο ενός Μεγάλου Συνασπισμού.

Τα κομματικά επιτελεία Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών με επικεφαλής την Ανγκελα Μέρκελ και τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προσέρχονται στην τρίτη και καθοριστική συνάντησή τους που άνοιξε τελικά τον δρόμο για τη συγκρότηση κυβέρνησης Μεγάλου Συνασπισμού στη Γερμανία

Μόλις δυόμισι ώρες χρειάστηκαν κατά την τρίτη και κρισιμότερη συνάντησή τους οι αντιπροσωπείες CDU και SPD για να συμφωνήσουν ότι υπάρχει κοινό έδαφος για να συγκυβερνήσουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Γερμανική επέλαση και στις θάλασσες

Οι Γερμανοί εφοπλιστές υφαρπάζουν το έργο των Ελλήνων! Μπορεί η ελληνόκτητη ναυτιλία να βρίσκεται στην πρώτη θέση παγκοσμίως, κατέχοντας το 16,2% της παγκόσμιας χωρητικότητας, ωστόσο το ποσοστό της διολισθαίνει σε σχέση με το 2000.

Σύμφωνα με στοιχεία της Boston Consulting Group, η ελληνόκτητη ναυτιλία καταλάμβανε το 2011 το 16,2% της παγκόσμιας χωρητικότητας, έναντι 18,1% το 2000. Στον αντίποδα, οι χώρες που υπολείπονται και συγκεκριμένα η Ιαπωνία, η Γερμανία και η Κίνα, όχι μόνο αύξησαν σημαντικά τα ποσοστά τους, αλλά στην περίπτωση της Γερμανίας πέτυχαν υπερδιπλασιασμό μεγεθών (9,2% το 2011, έναντι 4% το 2000)!

Η συμφωνία της τελευταίας στιγμής στις ΗΠΑ δεν λύνει το δημοσιονομικό πρόβλημα

Οι Αμερικανοί πολιτικοί δημιουργούν κρίσεις που βλάπτουν την οικονομία τους, υποστηρίζει σήμερα ο Τύπος.

Ο Αμερικανός πρόεδρος με τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάϊντεν στον κήπο του Λευκού Οίκου. Καταπέλτης είναι ο αμερικανικός αλλά και ο διεθνής Τύπος κατά του πολιτικού κόσμου των ΗΠΑ, η εικόνα του οποίου υπήρξε προβληματική στη διάρκεια της τελευταίας δημοσιονομικής κρίσης. Μολονότι η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο απέφυγε την ύστατη στιγμή μια ολέθρια στάση πληρωμών, μεγάλοι εκδοτικοί όμιλοι όπως Reuters, New York Times, αλλά και ο βρετανικός Economist, επικρίνουν δριμύτατα την Ουάσιγκτον, καθώς εκτιμούν πως η συμφωνία της τελευταίας στιγμής όχι μόνο δεν έλυσε τα προβλήματα, αλλά συνεπάγεται κόστος για την αμερικανική οικονομία, όπως άλλωστε και η παρατεταμένη δημοσιονομική αβεβαιότητα των τελευταίων ετών.

Πώς το εμπάργκο πετρελαίου το 1973 έσωσε τον πλανήτη

Αυτή την εβδομάδα κλείνουν σαράντα χρόνια από τότε που έξι παραγωγοί πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο ψήφισαν την αύξηση της τιμής τού πετρελαίου κατά 70%. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο μηνών, τα αραβικά μέλη τού Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Εξαγωγικών Κρατών (ΟΠΕΚ ) μείωσαν την παραγωγή και σταμάτησαν τις αποστολές πετρελαίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες που υποστήριζαν το Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ. Μέχρι την στιγμή τής άρσης τού εμπάργκο, τον Μάρτιο του 1974, οι τιμές τού πετρελαίου είχαν σταθεροποιηθεί γύρω στα 12 δολάρια το βαρέλι - σχεδόν τέσσερις φορές πάνω από τις προ κρίσης τιμές. Το 1973, η πετρελαϊκή κρίση έμοιαζε με θρίαμβο για τον ΟΠΕΚ και καταστροφή για τον υπόλοιπο κόσμο. Ο ΟΠΕΚ απολάμβανε το «λαχείο» που είχε κερδίσει και τη νέα του γεωπολιτική επιρροή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλοι εισαγωγείς πετρελαίου είχαν πληγεί από το πρωτοφανές κόστος των καυσίμων και την επώδυνη ύφεση.

Βενζινάδικο στο Πόρτλαντ, στο Όρεγκον, το Νοέμβριο του 1973. (David Falconer / EPA / U.S. National Archives)

Όμως, κατά την διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών, η κατάσταση έχει αντιστραφεί: οι υψηλότερες τιμές τού πετρελαίου από τα κράτη του ΟΠΕΚ έχουν οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση της διαφθοράς, στασιμότητα και πολιτική καταπίεση. Στον υπόλοιπο κόσμο, το ακριβό πετρέλαιο προκάλεσε αύξηση των επενδύσεων σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας και δραστικές βελτιώσεις στην ενεργειακή απόδοση. Η πετρελαϊκή κρίση τού 1973 αποτελεί μια, ακόμη μεγαλύτερη, ειρωνεία. Ο πανικός που προκάλεσε, οδήγησε σε σαρωτικές αλλαγές στην παγκόσμια ενεργειακή πολιτική, στην δεκαετία τού 1970 και του 1980, στο πλαίσιο τής προετοιμασίας για την επικείμενη εξάντληση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν απατηλή. Η προσπάθεια να αποφευχθεί η υποτιθέμενη κρίση βοήθησε τις εκτός ΟΠΕΚ χώρες να αντιμετωπίσουν μια πραγματική κρίση, οδηγώντας σε εξοικονόμηση ενέργειας και σε επενδυτικές πολιτικές οι οποίες επέφεραν συμπτωματικά τεράστιες μειώσεις των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Τα μέλη τού ΟΠΕΚ που δημιούργησαν την κρίση τού πετρελαίου έδωσαν κατά λάθος στον υπόλοιπο κόσμο μια σωτήρια αρχική ώθηση στον αγώνα για να αποφύγει ή τουλάχιστον να μετριάσει την απειλή τής καταστροφικής κλιματικής αλλαγής.