Ρουμανία 2015: 3 χώρες σε μία

Η εθνική εορτή των Ρουμάνων είναι η 1η Δεκεμβρίου του 1918, όταν για πρώτη φορά ενώθηκε η Βλαχία (Ολτένια), η Τρανσυλβανία και η Μολδαβία και σχημάτισαν τη Ρουμανία. Η χώρα πήρε τη σημερινή της μορφή πριν από 97 περίπου χρόνια και ας έχασε κάποια εδάφη το 1945. Από την πρώτη μέρα της ένωσης οι οικονομικές και κοινωνικές διαφορές δεν έλειψαν ποτέ, όμως μέχρι την έλευση του κομμουνισμού η χώρα αυτή ήταν ταυτόχρονα ο σιτοβολώνας της Ευρώπης (η παγκόσμια αγορά σιτηρών είχε έδρα τη Βραϊλα) και σημαντική βιομηχανική δύναμη. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι σχεδόν οι Έλληνες ευεργέτες, Αβέρωφ, Σίνας κλπ, έγιναν πλούσιοι ως έμποροι, βιομήχανοι ή πλοιοκτήτες στη Ρουμανία.

Σήμερα η Ρουμανία διατηρεί την ιδιαιτερότητα των 3 «χωρών» σε μία, όμως με άλλα δεδομένα και χαρακτηριστικά. Στο μεγαλύτερο κράτος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης συναντούμε 3 διαφορετικές «χώρες» που συνυπάρχουν συνθέτοντας μία χώρα με πολλές ανισότητες, αλλά και μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον. Έτσι, εν έτει 2015 υπάρχουν:

End of commodity supercycle puts pressure on US agriculture

With profit margins shrinking, American agriculture faces risk management challenges. One approach would be to make a priority of managing margin risk.

The boom of the commodity supercycle is over, at least as far as agricultural products are concerned. This is not really news, but it is worth considering its implications for risk and risk management, not just on the farm, but in the broader economy, as well.

Προσδοκίες για αγορά εντόκων γραμματίων από Κινέζους επενδυτές

Προσδοκίες κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού του Μαρτίου δημιουργούνται στο οικονομικό επιτελείο, καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα μπορούσε να συναινέσει σε αύξηση του απόλυτου όγκου των εντόκων γραμματίων εάν το επιπλέον ποσό ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος αυτού καλυφθεί από ξένους. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Κινέζοι είχαν πάρει 100 εκατ. ευρώ σε προηγούμενη έκδοση εντόκων και φέρονται διατεθειμένοι να αυξήσουν τις τοποθετήσεις τους σε επόμενες. Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΚΤ προτίθεται να ανάψει το «πράσινο φως» προς τις ελληνικές τράπεζες να αναχρηματοδοτήσουν το σύνολο των εντόκων γραμματίων που είχαν αγοράσει και λήγουν τις επόμενες ημέρες και όχι μόνον όσα είχαν στην κατοχή τους στις 18 Φεβρουαρίου, αφού στο μεταξύ είχαν πουλήσει κάποια στην αγορά. Εάν επιβεβαιωθούν όλα αυτά, τότε είναι ευκολότερο για την κυβέρνηση να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου έως το τέλος του μηνός.



Εν τω μεταξύ, στο ΓΛΚ ελέγχουν γραμμή-γραμμή τις δαπάνες τους κράτους και προχωρούν σε αναβολή των πληρωμών που δεν είναι επιτακτικές ή σε περικοπή άλλων που θεωρούνται υπερβολικές. Αρμόδια στελέχη αναφέρουν, μάλιστα, ότι συνολικά υπάρχουν 4.772 «γραμμές δαπανών» (μη μισθολογικές και αφορούν προμήθειες, λειτουργικά έξοδα, καταναλωτικές δαπάνες κ.λπ.) στον προϋπολογισμό και από την έως τώρα επανεξέτασή τους και περικοπή εξόδων που κρίθηκαν ως «σπατάλη» έχει ήδη εξοικονομηθεί ποσό της τάξης των 180 εκατ. ευρώ. Κεφάλαια τα οποία μπορούν να χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, όπως αναφέρουν αρμόδια στελέχη.

The Paradox of America's Electoral Reform

We are now in the early phases of selecting the president of the United States. Vast amounts of money are being raised, plans are being laid, opposition research is underway and the first significant scandal has broken with the discovery that Hillary Clinton used a non-government email account for government business. Ahead of us is an extended series of primaries, followed by an election and perhaps a dispute over some aspect of the election. In the United States, the presidential election process takes about two years, particularly when the sitting president cannot run for re-election.

This election process matters to the world for two reasons. First, the world's only global power will be increasingly self-absorbed, and the sitting president — already weakened by the opposition party controlling both houses of Congress — is increasingly limited in what he can do. This is disturbing in some ways, since all presidential elections contain visions of the apocalypse that will follow the election of an opponent. During the U.S. election season, the world hears a litany of self-denigration and self-loathing that can be frightening emanating from a country that produces nearly a quarter of the world's wealth each year and commands the world's oceans. If Honduras were to engage in this behavior, the world would hardly notice. When the United States does it, the public discourse can convince others that the United States is on the verge of collapse, and that perspective has the potential to shape at least some actions on the global stage.