Η πρόσφατη φωτογραφία του νεκρού Αμερικάνου πρέσβη στη Λιβύη Κρις Στήβενς, θα μας στοιχειώνει για πολύ καιρό, γιατί ξυπνάει τον φόβο της έξαρσης μιας - φαινομενικά τουλάχιστον - φανατικής θρησκείας. Το Ισλάμ δεν εξανάγκασε στο Μαρόκο το θύμα βιασμού σε γάμο με το βιαστή; Η θρησκεία δεν επιβάλλει λιθοβολισμούς στο Αφγανιστάν, αποκεφαλισμούς στην Υεμένη και ακρωτηριασμούς στη Σαουδική Αραβία; Το Ισλάμ δεν ευθύνεται για τον θάνατο πνευματικών ανθρώπων όπως ο Θήο βαν Γκογκ, σκηνοθέτης του φιλμ «Υποταγή» ή καταδιώξεις άλλων, όπως ο Σαλμάν Ρασντί, συγγραφέας των «σατανικών στίχων»; Υπάρχει αντίρρηση σχετικά με την υποδεέστερη θέση της γυναίκας ή μήπως δεν υπάρχει ισλαμική τρομοκρατία; Το Ισλάμ γενικά εμφανίζεται ως απόλυτα αναχρονιστικό, αυταρχικό και κυρίως βίαιο και ανεξαιρέτως όλοι οι Μουσουλμάνοι ως καταπιεστές των γυναικών, υπέρμαχοι των εγκλημάτων «τιμής», ανεπίδεκτοι δημοκρατίας και φανατικοί τρομοκράτες, με μοναδικό σκοπό μια άδικη, αντιδυτική «τζιχάντ».
Μαθήτριες ακούν κατήχηση του Κορανίου. Η εικόνα ξενίζει την Δύση και γι’ αυτό μπορεί εύκολα να δαιμονοποιηθεί. Damir Sagolj / Reuters
Στο παρόν άρθρο θα διαλύσουμε κάποιους από τους πλέον δημοφιλείς μύθους για το Ισλάμ, που βρίσκουν γόνιμο έδαφος και στην Ελλάδα, αφού η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την αμάθεια και η νέα παγκόσμια τάση δαιμονοποίησης, αφορά στο Ισλάμ: