Decoding India-Pakistan Relations

Diplomats and practitioners of international relations work towards predictable and rational behaviour. While the definition of rational is inherently subjective, that of predictability is not. Even if the interlocutor’s actions are not rational, welcome and beneficial, if they are predictable—or exist within a broad and given matrix of options—a state can live with them and learn to respond to them.

For the past decade, India-Pakistan relations have followed a certain predictability. This is not to suggest there have been no crises or black swan moments – such as the dramatic terrorist attacks in Mumbai in November 2008—but the governments, the two establishments and the foreign-policy infrastructures have largely learnt to gauge each other.

APEC: «Σχέδιο Μάρσαλ» Πεκίνου

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ζώνης Ασίας-Ειρηνικού συμφώνησαν σήμερα, δεύτερη ημέρα των εργασιών της συνόδου κορυφής του Apec στο Πεκίνο, επί ενός «οδικού χάρτη» που προβλέπει την δημιουργία, μακροπρόθεσμα, μίας περιφερειακής ζώνης ελευθέρου εμπορίου, ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ. Eξήγγειλε τη δημιουργία ενός «Ταμείου για τον Δρόμο του Μεταξιού» με αρχικό ποσό ύψους 40 δισ. δολαρίων, στη σκιά του “φρένου” της κινέζικης ανάπτυξης, με σκοπό την ενίσχυση του ηγετικού ρόλου της Κίνας στην περιοχή.

Το Πεκίνο είναι πρόθυμο να διαθέσει δισεκατομμύρια από τα τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα που διαθέτει επενδύοντας σε ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» για την Ασία, γράφει η Deutsche Welle

ΟΗΕ: 13,6 εκατ. άνθρωποι εκτοπισμένοι από το Ιράκ και τη Συρία

Περίπου 13,6 εκατ. άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί από τις ένοπλες συρράξεις στη Συρία και στο Ιράκ και πολλοί δεν έχουν ούτε τροφή ούτε στέγη ενώ έχει αρχίσει ο χειμώνας, ανακοίνωσε σήμερα η Ύπατη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Ο Αμίν Άουαντ, επικεφαλής της διεύθυνσης της UNHCR, η οποία είναι αρμόδια για τη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική, δήλωσε ότι ο κόσμος σταδιακά αντιμετωπίζει με αδιαφορία τις ανάγκες των εκτοπισμένων και των προσφύγων.

 «Πλέον όταν μιλάμε για ένα εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν εκτοπιστεί μέσα σε δύο μήνες, ή 500.000 μέσα σε μια νύχτα, ο κόσμος απλά δεν αντιδρά», είπε ο Άουαντ μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Γενεύη. Σε αυτά τα 13,6 εκατ. συμπεριλαμβάνονται 7,2 εκατ. άνθρωποι οι οποίοι έχουν εκτοπιστεί εντός Συρίας —αριθμός σημαντικά αυξημένος σε σχέση με την εκτίμηση που έκανε επί μακρόν ο ΟΗΕ, περί 6,5 εκατ. εσωτερικά εκτοπισμένων—, 3,3 εκατ. Σύροι πρόσφυγες στο εξωτερικό, 1,9 εκατ. άνθρωποι εκτοπισμένοι εντός Ιράκ και 190.000 που έχουν εγκαταλείψει τη χώρα αυτή αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο.

Does a eurozone slump make Brexit more likely?

Two years ago the British economy was performing in line with the eurozone’s. Since then, it has grown rapidly and the country’s Office for National Statistics (ONS) has announced that the 2008-9 recession was shallower than previously thought (see chart 1). Over this period, the eurozone economy has stagnated, leading to a big gap in growth rates. Indeed, the UK has now performed better since the first quarter of 2008 than Germany, the eurozone’s supposed ‘star performer’, let alone the eurozone as a whole. Is this superior performance likely to continue? And what will it mean for the UK’s relations with the eurozone and its membership of the EU?

The UK suffered one of the biggest economic shocks of any member of the EU in 2008. The crisis led to a large contraction in financial and business services, a major industry in the UK: Britain faced one of the biggest banking sector crises of any EU country, with the government having to provide unprecedented support to crippled financial institutions. How has the UK done not only much better than comparably hard-hit eurozone economies, but also better than less hard-hit ones?

What the Fall of the Wall Did Not Change

Twenty-five years ago, a crowd filled with an uneasy mixture of joy and rage tore down the Berlin Wall. There was joy for the end of Germany's partition and the end of tyranny. There was rage against generations of fear. One fear was of communist oppression. The other fear was of the threat of a war, which had loomed over Europe and Germany since 1945. One fear was moral and ideological, while the other was prudential and geopolitical. As in all defining political moments, fear and rage, ideology and geopolitics, blended together in an intoxicating mix.