Κίνα, ο υπερ-επενδυτής με τις γεμάτες τσέπες

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου και ο αντιπρόεδρος της κινεζικής κυβέρνησης Γουάνγκ Γιανγκ σε οικονομικό φόρουμ στην Ουάσιγκτον

Μια δήλωση του επικεφαλής της Ενωσης των Κινέζων Βιομηχάνων στην αίθουσα υποδοχής του Δημαρχείου του Αμβούργου το πρωί της Παρασκευής 19 Ιουνίου άφησε εμβρόντητους τους γερμανούς επιχειρηματίες που είχαν προσκαλέσει και φιλοξενούσαν την πολυμελή κινεζική ομάδα. «Δεν με εκπλήσσει τίποτε από όσα ακούω για την Κίνα, αλλά αυτό ήταν υπερβολικό, εξωφρενικό» δήλωσε ο εκπρόσωπος μεγάλης σιδηροβιομηχανίας του Ρουρ που βρισκόταν στην αίθουσα. Ο κινέζος βιομήχανος - ένας 60άρης και κομματικό στέλεχος του ΚΚΚ, όπως μαρτυρούσε το σήμα που φορούσε στο πέτο του σακακιού του - μόλις είχε πληροφορήσει το ακροατήριο ότι η Κίνα είναι έτοιμη «αμέσως αυτή τη στιγμή» να διαθέσει σε «ουσιαστικές επενδύσεις στην Ευρώπη» το ποσό των 850 δισ. ευρώ. Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το αστρονομικό ποσό, καθώς έβλεπε τους γερμανούς επιχειρηματίες και βιομηχάνους να έχουν μείνει άναυδοι, προσέθεσε: «Καταλαβαίνουμε, είναι τεράστιο το ποσό για τα γερμανικά μέτρα, ίσως και για τα συνολικά ευρωπαϊκά». Και συνέχισε: «Σας θυμίζω ότι ο (κινέζος) πρόεδρος Σι Τζινπίγκ είχε δηλώσει τον περασμένο Φεβρουάριο ότι ως το 2020 θα διαθέσουμε για πολυετείς επενδύσεις στο εξωτερικό ένα τρισεκατομμύριο δολάρια».

The moral crusade against Greece must be opposed

‘This is our political alternative to neoliberalism and to the neoliberal process of European integration: democracy, more democracy and even deeper democracy,” said Alexis Tsipras on 18 January 2014 in a debate organised by the Dutch Socialist party in Amersfoort. Now the moment of deepest democracy looms, as the Greek people go to the polls on Sunday to vote for or against the next round of austerity.

 ‘Greece is being sacrificed to maintain a set of delusions that enfeebles us all.’ Illustration by Robert G Fresson

Unfortunately, Sunday’s choice will be between endless austerity and immediate chaos. As comfortable as it is to argue from the sidelines that maybe Grexit in the medium term won’t hurt as much as 30 years’ drag on GDP from swingeing repayments, no sane person wants either. The vision that Syriza swept to power on was that if you spoke truth to the troika plainly and in broad daylight, they would have to acknowledge that austerity was suffocating Greece.