Εδώ και τέσσερις δεκαετίες η μεγαλόνησος μαρτυρά. Δεν έφτανε
η εισβολή και τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκειά της, ακολούθησε και η
πλειάδα των αναλυτών και σωτήρων, εντός και εκτός της νήσου, με τις ατέρμονες
εκτιμήσεις και σχέδια για να λύσουν το πρόβλημα. Σαράντα ολόκληρα χρόνια ΟΗΕ,
ΕΕ και σύσσωμη η διεθνής κοινότητα ελευθερώνει την Κύπρο. Από ποιον άραγε; Την
Τουρκία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελλάδα, τον κακό εαυτό των
Ελληνοκυπρίων, τους Τούρκους έποικους, ή τους Τουρκοκύπριους; Είτε σε μικρό
είτε σε μεγάλο βαθμό όλοι τους φέρουν την ευθύνη του αποτελέσματος.
Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δαχτυλάκι μου, ήμουν μόλις δέκα
ετών όταν συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών και πρώτη φορά
επισπεύτηκα την Κύπρο. Το νησί αυτό το αγαπώ και ελπίζω πως σύντομα θα βρει
ξανά τις ισορροπίες του και θα ελευθερωθεί από όλους τους παραπάνω. Εντούτοις,
η σπουδαιότητα της γεωστρατηγικής του θέσης δύσκολα θα επιτρέψει κάτι τέτοιο.