Το τελευταίο στάδιο της αλ Σαμπάμπ;

Σομαλοί κυβερνητικοί στρατιώτες δίπλα στα απομεινάρια τού αυτοκινήτου βομβιστή αυτοκτονίας στην Μογκαντίσου, στις 8 Σεπτεμβρίου 2014. (Feisal Omar / Courtesy Reuters)

Το θανάσιμο χτύπημα των ΗΠΑ, την περασμένη εβδομάδα, στον Ahmed Abdi Godane, τον ηγέτη τής ισλαμιστικής εξτρεμιστικής οργάνωσης αλ Σαμπάμπ που εδρεύει στην Σομαλία, θα μπορούσε να επιφέρει την διάλυση της ομάδας. Παρά το γεγονός ότι η οργάνωση ήταν γρήγορη στο να αναδείξει έναν διάδοχο, ο θάνατος του Godane την έχει ρίξει σε σύγχυση, δημιουργώντας σοβαρές αμφιβολίες για το μέλλον της. Αν και αυτό είναι καλός οιωνός για την Σομαλία, η περιοχή δεν έχει τελειώσει με τα προβλήματα. Η εξτρεμιστική ιδεολογία τής αλ Σαμπάμπ έχει ήδη ριζώσει στην Ανατολική Αφρική. Χωρίς περαιτέρω δράση εναντίον τής αλ Σαμπάμπ και οργανώσεων όπως αυτή, το μαχητικό Ισλάμ απλώς θα εξαπλωθεί περαιτέρω.

Expanding Terror Threat

While the issue of five educated youth from Maharashtra joining the ISIS in Iraq-Syria, including one getting killed was doing the rounds, conflicting reports of some 25 Muslim youth of Mizoram having been recruited by the ISI of Pakistan had also emerged.

Even at that time it was obvious that the news about the youth from Maharashtra was perhaps about those that were travelling on valid visas but considering the spate of illegal travel particularly by boat and dhows to and from the Gulf, it was obvious the number would be more.

The challenge to the West: Restoring European deterrence

Mutually Assured Destruction, with its overtones of Dr Strangelove, was never a popular strategy in Western societies: the idea that NATO and the Warsaw Pact could wipe out human life many times over seemed immoral to many people. The acronym ‘MAD’ did not help. But MAD kept Europe peaceful, if nervous, through most of the Cold War.



 The world of 2014 is very different from that of the 1950s, when John von Neumann, mathematician and game theorist, came up with the both concept and the term Mutually Assured Destruction. NATO leaders at their summit in Wales on September 4th and 5th, and EU foreign ministers when they meet on September 29th, need to think about an expanded concept of deterrence, covering military, economic and other measures, and how to use it to restore stability in Europe.

Σουηδία: Πρώτοι χωρίς αυτοδυναμία οι Σοσιαλδημοκράτες

Σε τρίτη δύναμη αναδείχθηκε το ακροδεξιό κόμμα της Σουηδίας στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή. Τα τρία κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς εξασφάλισαν τη νίκη και θα καταλάβουν 160 έδρες στην επόμενη βουλή όχι όμως και τις απαιτούμενες 175 για την απόλυτη πλειοψηφία. Ειδικότερα, οι Σοσιαλδημοκράτες, οι Πράσινοι και το κόμμα της Αριστεράς εξασφαλίζουν ποσοστό 43.7% έναντι 39.3% του κόμματος των Μετριοπαθών του απερχόμενου πρωθυπουργού Φρέντρικ Ράινφελτ ενώ το ακροδεξιό κόμμα Δημοκράτες της Σουηδίας συγκέντρωσε 13%.

O επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών Στέφαν Λόφβεν (φωτ:AFP)

Ο πρόεδρος των Δημοκρατών της Σουηδίας Γίμι Όκεσον εκτίμησε ότι το κόμμα του έγινε "ο κυρίαρχος του παιγνιδιού" στο πολιτικό σκηνικό. Από την πλευρά του ο σουηδός πρωθυπουργός Φρέντρικ Ράινφελτ παραδέχθηκε την ήττα της Συμμαχίας που κυβέρνησε τα τελευταία οκτώ χρόνια τη χώρα και δήλωσε ότι σήμερα Δευτέρα θα υποβάλει την παραίτησή του  και από το κόμμα των Μετριοπαθών, το ποσοστό των οποίων υπέστη σημαντική μείωση.

Βλέποντας από την Καταλονία

Κόσμος ανεμίζει σημαίες τής Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας τής Καταλονίας σε αντιβασιλική διαδήλωση, τον Ιούνιο του 2014. (Heino Kalis / Courtesy Reuters)

Κατά τα τελευταία λίγα χρόνια, ο αριθμός των Καταλανών που επιθυμούν ανεξαρτησία από την Ισπανία έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μέχρι τις αρχές τής δεκαετίας τού 2000, ένα σταθερό 10%-15% υποστήριζε την ανεξαρτησία. Τώρα, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, το ποσοστό αυτό είναι πιο κοντά στο 50% (με το 30% να είναι αντίθετο και το υπόλοιπο είτε να απέχει είτε να μην προσφέρει καμία γνώμη). Η υποστήριξη της ανεξαρτησίας δεν υποχωρεί ακόμη και όταν στους ερωτηθέντες ειπώθηκε ότι η ανεξαρτησία θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποκλεισμό από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ακόμη και εκείνοι που δεν προτιμούν απαραιτήτως μια ανεξάρτητη Καταλονία συμφωνούν ότι το θέμα θα πρέπει να τεθεί σε δημοψήφισμα: Τέσσερις στους πέντε Καταλανούς ευνοούν την διεξαγωγή τού δημοψηφίσματος, όπως και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι επιχειρηματικές ενώσεις και οι εκατοντάδες οργανώσεις τής κοινωνίας των πολιτών.