Μαθήματα από την BoJ να πάρει η ευρωζώνη

Η απόφαση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας στο τέλος Οκτωβρίου να διευρύνει σημαντικά το πρόγραμμα αγοράς assets, ήρθε ως έκπληξη. Το γεν υποχώρησε και τα χρηματιστήρια σημείωσαν ράλι. Η απόφαση ελήφθη με μικρή μόνο πλειοψηφία από το δ.σ. της Bank of Japan, και αποδεικνύει την αποφασιστικότητα της BoJ να αυξήσει τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό, έτσι ώστε ο πληθωρισμός τελικά να κινηθεί προς το 2%. Εκφράστηκαν ανησυχίες ότι μετά από την αύξηση του φόρου κατανάλωσης, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα μετριαστούν πάρα πολύ και η κεντρική τράπεζα της χώρας θα χάσει τον στόχο της. Τα στοιχεία για το γ΄ τρίμηνο που ανακοινώθηκαν προσφάτως, επιβεβαίωσαν αυτόν τον φόβο. Ο διοικητής Kuroda ήταν σαφής ως προς τον στόχο να αλλάξει τη νοοτροπία, υποστηρίζοντας ότι «μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια καθυστέρηση στην εξάλειψη της νοοτροπίας αποπληθωρισμού του κοινού».



Ποια διδάγματα μπορεί να αντλήσει η ευρωζώνη και η ΕΚΤ από αυτό το πρόσφατο επεισόδιο στη νομισματική πολιτική της Ιαπωνίας. Θα έδινα έμφαση σε τρία κεντρικά μαθήματα. Το πρώτο μάθημα είναι πως είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό και το κοινό να μετακινηθεί από μια αποπληθωριστική, σε μια πληθωριστική νοοτροπία. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για την ΕΚΤ. Οι προσδοκίες πληθωρισμού στην ευρωζώνη έχουν ήδη υποχωρήσει σημαντικά. Η ΕΚΤ πρέπει να αποφύγει το να χάσουν οι αγορές ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητά της να πετύχει το στόχο της. Όσο περισσότερο απαγκιστρώνονται οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για την ΕΚΤ να τις αλλάξει ξανά. Η BoJ έπρεπε να εντείνει ένα ήδη πολύ μεγάλο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Εάν η ΕΚΤ θέλει να αποτρέψει ένα τέτοιο σενάριο, θα πρέπει να είναι πιο τολμηρή με τις πολιτικές της για να διασφαλίσει ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα επανέλθουν γρήγορα στον στόχο.

Will It Play in Persepolis? New research reveals that Iranians may be more willing to make a nuclear deal with the United States than previously thought.

For the first time in more than a decade, the United States and Iran are both pushing hard to resolve their long-standing disagreements about Tehran's nuclear program. Making that investment in nuclear diplomacy pay off requires bold leadership -- and an understanding of public opinion in both countries.

Shortly after President Hassan Rouhani took office, negotiators from Iran and six world powers (the P5+1) agreed on the elements of a solution "to ensure Iran's nuclear programme will be exclusively peaceful," as the Joint Plan of Action states. But as the Nov. 24 deadline for reaching a comprehensive deal approaches, large gaps remain between the parties on the scope, timing, and duration of an agreement. We can't ignore the role of public opinion in bridging those gaps: Both President Barack Obama and Rouhani will be more likely to take political risks to reach an agreement if they think that the terms would have broad public support.

India-US WTO patch-up: Will the TFA really help India?

India and the US have temporarily resolved their disagreement regarding the Trade Facilitation Agreement (TFA) at the WTO. The US has consented to give India an indefinite 'peace clause' pending a permanent settlement of its food security problem.

Earlier, Prime Minister Narendra Modi had declined to sign the significant TFA because the time allotted to India to rationalise food subsidies was only till 2017. WTO members agreed not to challenge India for breaking WTO rules on stockpiling until 2017. Under the latest agreement, however, the US has clarified that it and others won't challenge India beyond 2017 if no solution is reached.

Πιέσεις στην Αγκυρα για να δράσει κατά του ISIS

Επίσημη τριήμερη επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη για τη διευθέτηση των σημαντικών διαφορών μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ που έχουν προκύψει με αφορμή τη στάση των δύο χωρών απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος (ISIS) ξεκίνησε από χθες ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν.

Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος αναμενόταν να φτάσει στην Τουρκία αργά το βράδυ με βασικό στόχο να πιέσει την τουρκική ηγεσία να αποδεχθεί τους όρους της Ουάσιγκτον για την αντιμετώπιση του ISIS και να εξασφαλίσει μεγαλύτερη πρόσβαση για τα αμερικανικά μαχητικά στη βάση του Ιντσιρλίκ καθώς και να καθορίσει επακριβώς το σχέδιο σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία θα εκπαιδεύσει και θα εφοδιάσει τη συριακή αντιπολίτευση και τις αντάρτικες ομάδες.

Επιχείρηση Πούτιν για αρπαγή Σερβίας και τα... αναχώματα

Ανησυχεί και μάλιστα «σφόδρα» η καγκελάριος Μέρκελ για τη διείσδυση της ρωσικής επιρροής –οικονομικής και πολιτικής– στα Βαλκάνια, όπως μας πληροφορεί το Spiegel. Δεν είναι αβάσιμοι οι φόβοι της. Η Μόσχα τα τελευταία χρόνια επιχειρεί να επανακάμψει στη δυτική Βαλκανική, με όχημα το ενεργειακό και ισχυρό προγεφύρωμα τη Σερβία. Οι Ρώσοι ήταν ανεπιθύμητοι μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού» σε χώρες- δορυφόρους τους στα Βαλκάνια, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, τις οποίες θεωρούν πλέον «χαμένες». Οι προσπάθειες ενίσχυσης και επέκτασης της επιρροής τους στρέφονται πλέον σε χώρες της Βαλκανικής με σλαβικούς, χριστιανορθόδοξους πληθυσμούς, όπως το Μαυροβούνιο, η Σερβία, η Βοσνία και η FYROM.

Ο Βλαντιμίρ Πουτιν επισκέφθηκε πρόσφατα το Βελιγράδι και έτυχε αποθεωτικής αποδοχής. Οι Σέρβοι θεωρούνται ο πιο φιλορωσικός λαός στην περιοχή, με τον πρωθυπουργό τους, Αλεξάντερ Βούτσιτς, να διακηρύσσει ότι «ο καλύτερος φίλος της Ρωσίας στην Ευρώπη είναι η Σερβία». Εκτός από τους Ρώσους «αδερφούς», όμως, υπάρχει και η Δύση, που τους τραβάει «από το μανίκι», με δέλεαρ την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε., διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη. Με αφορμή την ουκρανική κρίση και την απροθυμία του Βελιγραδίου να συνταχθεί με τις κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, Βερολίνο, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες τρίζουν τα δόντια στη σερβική ηγεσία κάθε φορά που προσπαθεί να στραβοκοιτάξει προς το Κρεμλίνο. «Περιφερειακές συγκρούσεις όπως της Ουκρανίας μπορούν εύκολα να ανάψουν μεγαλύτερες φωτιές. Δεν είναι μόνο για την Ουκρανία. Αφορά και τη Μολδαβία, τη Γεωργία, εάν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση… Θα πρέπει να διερωτηθεί κανείς για τη Σερβία, θα πρέπει να διερωτηθεί για τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων», προειδοποιεί η Μέρκελ.