Η Ελλάδα είναι φερέγγυα αλλά χωρίς ρευστότητα

Υπάρχει ένα χαρακτηριστικό της κρίσης δημοσίου χρέους στην Ελλάδα που είναι ευρέως παρεξηγημένο, και είναι το πραγματικό φορτίο χρέους της κυβέρνησης της χώρας. Από την έναρξη της κρίσης, το κρατικό χρέος της Ελλάδας έχει υπαχθεί σε διάφορες προσπάθειες αναδιάρθρωσης. Πρώτον, υπήρξε μια σαφής αναδιάρθρωση το 2012, υποχρεώνοντας τους ιδιώτες ομολογιούχους σε βαθιά haircuts. Αυτή η αναδιάρθρωση είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί το ελληνικό χρέος κατά περίπου 30% του ΑΕΠ. Δεύτερον, μια σειρά σιωπηρών αναδιαρθρώσεων επιμήκυνε τις προθεσμίες λήξης και μείωσε το επιτόκιο του ελληνικού κρατικού χρέους. Ως αποτέλεσμα αυτών των έμμεσων αναδιαρθρώσεων, η μέση διάρκεια του ελληνικού κρατικού χρέους ανέρχεται τώρα στα 16 χρόνια, που είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τις λήξεις των κρατικών ομολόγων άλλων χωρών της ευρωζώνης. Αυτές οι σιωπηρές αναδιαρθρώσεις έχουν επίσης μειώσει το επιτόκιο του ελληνικού χρέους. Στην πραγματικότητα, η πραγματική επιβάρυνση των τόκων στην ελληνική κυβέρνηση, έχει εκτιμηθεί από τον Zsolt Darvas του Bruegel, στο 2,6% του ΑΕΠ. Αυτό το ποσοστό είναι σημαντικά χαμηλότερο από το αντίστοιχο χωρών όπως το Βέλγιο, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Iran and the Islamic Finance Crown

Iran is one of the pioneers of Islamic finance. In 1983, four years after the revolution led by Ayatollah Khomeini overthrew the Shah, the Islamic government passed the Riba-Free Banking Act, forcing local banks to rebuild their business around sharia-compliant products.

More than 30 years on, the Iranian banking industry remains completely regulated by sharia law and is by far the world’s largest center of Islamic banking. Yet its experience is unique within the global Islamic community, as it is inspired by Shia jurisprudence, which often diverges from mainstream Sunni jurisprudence. Sunni scholars have repeatedly questioned the “rightfulness” of Iranian banks, with some even claiming that they “are merely carrying Islamic labels and are rather dummy version [sic] of Islamic banks,” to put it in the words of a paper published by the International Islamic University of Malaysia (IIUM).

Μετρώντας τις πολιτικές: Πώς βλέπουν οι ελίτ και το αμερικανικό κοινό την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, εκφωνεί την πρώτη του ομιλία για την «Κατάσταση του Έθνους» στο Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον, στις 27 Ιανουαρίου 2010. KEVIN LAMARQUE / REUTERS

Πολλοί παρατηρητές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής εδώ και καιρό ανησυχούν για το χάσμα μεταξύ των πολιτικών προτιμήσεων του κοινού και των ενεργειών των ηγετών της χώρας. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η απόσταση μπορεί να υπονομεύσει την ικανότητα της Ουάσιγκτον να προβάλει ισχύ και εμπιστοσύνη διεθνώς, ενώ παράλληλα δημιουργεί εγχώρια ζητήματα δημοκρατικής λογοδοσίας. Όπως προειδοποίησαν οι Benjamin Page και Marshall Bouton στο βιβλίο τους Η Αποσύνδεση της Εξωτερικής Πολιτικής, μια «έλλειψη δημόσιας στήριξης προς την επίσημη εξωτερική πολιτική μπορεί να στείλει άσχημα σήματα στους διεθνείς αντιπάλους, να περιορίσει τις επιλογές πολιτικής, να αναστατώσει την συνέχεια της πολιτικής, και να αποσταθεροποιήσει την πολιτική ηγεσία». Δύο πρόσφατες έρευνες από το Chicago Council on Global Affairs ρίχνουν νέο φως στο δυνητικό χάσμα των απόψεων μεταξύ της ελίτ και του κοινού για την εξωτερική πολιτική. Η πρώτη [1] βασίστηκε σε δημοσκόπηση των απλών πολιτών των ΗΠΑ, και η δεύτερη [2] ερεύνησε ηγέτες της εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση, τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, από οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης, think tanks, και ομάδες συμφερόντων. Το φιλόδοξο έργο σηματοδοτεί την πρώτη μεγάλη έρευνα αυτού του είδους για πάνω από μια δεκαετία.

Weak currencies do not boost exports, study finds

According to new data from the European Central Bank, and contrary to popular belief, weaker currencies do not boost exports, as many firms cannot react in time to take advantage of currency fluctuations.

The dollar’s rally over the last year has made it less expensive for U.S consumers and businesses to buy goods from around the world, and it has presumably helped exporters in places like China, the rest of North America, and Japan. But new research from the European Central Bank pokes holes in this conventional wisdom: weakening currencies do not boost exports, in part because firms cannot increase production fast enough to take advantage of the changes in any meaningful way.

Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και τα πυρηνικά στην Αν. Ευρώπη

Ανευ ουσίας χαρακτηρίζει ο Βρετανός ιστορικός Μάρτιν Μακόλεϊ την ανάπτυξη πυρηνικών οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ στα σύνορα κρατών που συνορεύουν με τη Ρωσία, σε δηλώσεις του στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA-Novosti.

• 

Η ρωσική πολιτική απέναντι στην Ουκρανία δικαίωσε την ύπαρξη του ΝΑΤΟ.

Η πρωτοβουλία αυτή του Πενταγώνου κρίνεται έτσι αντιπαραγωγική και άσκοπη. Ο Μακόλεϊ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ειδικός για θέματα Ανατολικής Ευρώπης, λέει ότι «η ανάπτυξη τέτοιων όπλων σε μικρές χώρες, όπως η Εσθονία, η Λεττονία και η Λιθουανία, τις καθιστά ευάλωτες, ενώ η στρατηγικά ορθή ανάπτυξή τους σε μεγάλα κράτη, που δεν συνορεύουν με τη Ρωσία, όπως η Γερμανία, είναι αδύνατη λόγω των αντιρρήσεων του Βερολίνου».