Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό πολλών τρομοκρατικών επιθέσεων τους τελευταίους μήνες στο Ισραήλ και αλλού στον κόσμο από ισλαμιστές ριζοσπάστες, είναι η ανεξάρτητη, αυθόρμητη, απρογραμμάτιστη φύση τους. Κάποιες φορές ονομάζονται μοναχικοί λύκοι. Σε αντίθεση με το γνωστό φαινόμενο των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, οι αυθόρμητοι τρομοκράτες επιχειρούν χωρίς υλικοτεχνική, λειτουργική στήριξη ή στήριξη πληροφοριών, και χωρίς την βοήθεια μιας οργανωτικής υποδομής. Επομένως, το φαινόμενο αποτελεί μια σοβαρή πρόκληση στην ασφάλεια των χωρών όπου υπάρχει αύξηση στο πεδίο των αυθόρμητων επιθέσεων, στη Δύση γενικά και στο Ισραήλ συγκεκριμένα.
The scene at the Maariv bridge following a stabbing attack on and outside a Tel Aviv bus, January 21, 2015; Image Bank/Getty Images
Το προληπτικό δόγμα που αναπτύχθηκε από τις Υπηρεσίες Γενικής Ασφάλειας στο Ισραήλ, που εστιάζει σε επιθέσεις αυτοκτονίας, απαιτούσε ολοκληρωμένες, επεμβατικές δυνατότητες πληροφοριών βασισμένες στην υπόθεση ότι οι περισσότερες επιθέσεις διεξάγονται με την βοήθεια κάποιου καθοδηγητικού χεριού. Στις περισσότερες επιθέσεις, υπήρχε μια υποστηρικτική λειτουργικά και υλικοτεχνικά αλυσίδα, που βελτίωνε τις συνθήκες για μια επιτυχημένη επίθεση. Αυτές περιλαμβάνουν: την παροχή στον επιτιθέμενο, πληροφοριών για τον στόχο, την κατασκευή εκρηκτικών ή άλλων όπλων που απαιτούνται για την επίθεση, ενημέρωση του επιτιθέμενου, μεταφορά του επιτιθέμενου στον προορισμό, και υπόσχεση για βοήθεια στην οικογένεια του επιτιθέμενου για να τον/την πείσουν ότι θα παρασχεθεί μετά από την πράξη. Αυτή η υλικοτεχνική και λειτουργική οργάνωση έδωσε στις υπηρεσίες ασφαλείας την ευκαιρία να συγκεντρώνουν πληροφορίες εκ των προτέρων, να αξιολογούν την απειλή, και στη συνέχεια να ακυρώνουν την επίθεση μέσω σειράς λειτουργικών μέτρων, μεταξύ των οποίων και το περίγραμμα ασφαλείας. Τα μέτρα για την ματαίωση επιθέσεων συνέβαλαν σημαντικά στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, οι επιθέσεις αυτοκτονίας έγιναν όλο και λιγότερο συχνές.