Τα μέλη του βρετανικού κοινοβουλίου εξέπληξαν ακόμη και τους εαυτούς τους με την βαρυσήμαντη ψηφοφορία με την οποία σταμάτησαν την κυβέρνηση από το να λάβει στρατιωτική δράση εναντίον του συριακού καθεστώτος. Η ήττα με 285 έναντι 272 ψήφων ήταν ένα σημαντικό πλήγμα στον David Cameron, τον πρωθυπουργό, ο οποίος υπήρξε πιο ενεργός από τους παγκόσμιους ηγέτες στο να επιδιώκει διεθνή δράση για τη συριακή σύγκρουση.
Στα μάτια πολλών Βρετανών πολιτών, η σημασία της απόφασης της Βουλής των Κοινοτήτων θα είναι ότι για πρώτη φορά, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα αποτελέσει το δεξί χέρι της Αμερικής, δίνοντας κάλυψη στην Ουάσιγκτον καθώς ξεκινά σε μια ακόμη επικίνδυνη στρατιωτική περιπέτεια. Για αρκετούς, αυτό αποτελεί εν μέρει μια «πληρωμή» για τις αδικίες που θεωρείται ευρέως ότι συνέβησαν στον πόλεμο του Ιράκ, όταν ο Tony Blair φάνηκε να έχει ακολουθήσει δουλικά τον George W. Bush, να έχει διαμορφώσει τις πληροφορίες για να ταιριάζουν με το σκοπό του, και να έχει εγκαταλείψει την ευκαιρία να ασκήσει μια ήπια επιρροή- με καταστροφικές συνέπειες. Όπως επισήμανε ο Philip Hammond, υφυπουργός Άμυνας: «Υπάρχει ένα βαθύ πηγάδι καχυποψίας σχετικά με την στρατιωτική εμπλοκή στη Μέση Ανατολή, που προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τις εμπειρίες του Ιράκ».