Κυβέρνηση μειοψηφίας στην Πορτογαλία

Τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών στην Πορτογαλία δείχνουν πως «ξημερώνει» ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο στη χώρα της Ιβηρικής. Η «παντοδυναμία» του Πέδρο Πάσος Κοέλιο αμφισβητήθηκε έντονα και από σήμερα ξεκινούν οι διαδικασίες σχηματισμού κυβέρνησης (μειοψηφίας) με ενισχυμένη την Αριστερά και ιδιαίτερα του κόμματος «Μπλόκο».

Κυβέρνηση μειοψηφίας και λιτότητας στην Πορτογαλία | AP Photo/Armando Franca

Σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα, ο κυβερνητικός συνασπισμός λαμβάνει το 36,83% των ψηφοφόρων (99 έδρες) και στη δεύτερη θέση έρχονται οι Σοσιαλιστές με 32,38% (85 έδρες).

Μια συμπαιγνία στο Αιγαίο

Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι δύο γείτονες περισσότερο γνωστοί για τον ανταγωνισμό τους. Μια ιστορία στρατιωτικών αψιμαχιών [1], ανταλλαγών πληθυσμών, και βαθιά διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών απόψεων χωρίζουν τις δυο τους. Κατά την διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών, ωστόσο, η Ελλάδα και η Τουρκία συνωμότησαν σιωπηρά για να μεταφερθεί ένα εντυπωσιακό ανθρώπινο φορτίο προς την Δυτική Ευρώπη. Η προσφυγική κρίση είναι, από πολλές απόψεις, ένα φαινόμενο που κινείται από επιλογές που γίνονται στην Αθήνα και την Άγκυρα.

Μετανάστης με το παιδί του σε διαμαρτυρία για να τους επιτραπεί να ταξιδέψουν προς την Ελλάδα ή την Βουλγαρία, στην Αδριανούπολη της Τουρκίας, στις 21 Σεπτεμβρίου 2015. ALEXANDROS AVRAMIDIS / REUTERS

Το ελληνικό Λιμενικό Σώμα είχε κατηγορηθεί για βάναυση συμπεριφορά προς τους πρόσφυγες [2] και ότι τους ωθούσε πίσω σε τουρκικά ύδατα, αντί να προχωρήσει στην διεκπεραίωσή τους σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μόνο το περασμένο καλοκαίρι. Εν τω μεταξύ, η Διοίκησης Τουρκικής Ακτοφυλακής, η οποία υπέγραψε μνημόνιο κατανόησης [3] για να ανταλλάσσει πληροφορίες και εκπαίδευση πριν από λιγότερο από δύο χρόνια, έχει ουσιαστικά σταματήσει την σύλληψη διακινητών [4].

Οι ρωσικοί βομβαρδισμοί περιπλέκουν το Συριακό

Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κλιμάκωσε απότομα την αναμέτρησή του με τη Δύση για την άσκηση επιρροής στη Μέση Ανατολή την Τετάρτη, καθώς Ρώσοι πιλότοι άρχισαν τους πρώτους αεροπορικούς βομβαρδισμούς επί συριακού εδάφους.

• 

Κάτοικοι της συριακής πόλης Ταλμπισέχ, στην επαρχία Χομς, σπεύδουν σε περιοχή που βομβαρδίστηκε από ρωσικά μαχητικά αεροπλάνα την περασμένη Τετάρτη, πρώτη ημέρα της ανοιχτής στρατιωτικής εμπλοκής της Ρωσίας στον συριακό εμφύλιο.

Ρώσοι αξιωματούχοι και αναλυτές εμφάνισαν αυτή την κίνηση ως προσπάθεια αποδυνάμωσης του «Ισλαμικού Κράτους» και διάσωσης του Σύρου προέδρου Μπασάρ Ασαντ, του κυριότερου συμμάχου της Μόσχας στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο η Χομς, βασικό θέατρο των ρωσικών βομβαρδισμών, δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχο του «Ισλαμικού Κράτους», γεγονός που οδήγησε τις ΗΠΑ, αλλά και τη Γαλλία, να υποστηρίξουν πως άλλοι ήταν οι πραγματικοί στόχοι της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης. Σε κάθε περίπτωση, η ρωσική ανάμειξη είναι πολύ πιθανό να παρατείνει και να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τον πόλεμο, διατηρώντας τον Ασαντ στην εξουσία και προσθέτοντας τον ρωσικό παράγοντα στο ήδη περίπλοκο παζλ των πολυάριθμων ανταγωνιστικών δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στη Συρία.

Five Risks to ASEAN Growth

Last week, the Asian Development Bank downgraded the 2015/2016 growth rate forecasts for most ASEAN countries, and the region as a whole. The latest revised figures revel some of the risks that continue to challenge growth prospects in the region.

Sub-regional growth has been revised down to 4.4 percent from an initial forecast of 4.9 percent, owning to various domestic factors such as disappointing growth in Thailand, slow government spending in Indonesia and the Philippines, wavering business confidence in Malaysia, and external shocks such as falling global energy prices and slowing growth in China.

Zero poverty, zero emissions: eradicating extreme poverty in the climate crisis

Eradicating extreme poverty is achievable by 2030, through growth and reductions in inequality. However, unless global emissions peak by around 2030 and fall to near zero by 2100, catastrophic climate change could draw up to 720 million people back into extreme poverty. 

Building on previous ODI research, this report looks at how poverty can be eradicated by 2030 and how, contrary to popular belief, low carbon development is compatible with the zero poverty agenda. Showing how policy incoherent it is for gas emitting countries to support poverty eradication without moving their economies towards zero net emissions, we lay out the path we need to take to reduce both poverty and emissions together.