Γαλλική εφημερίδα εξοργίζει την Ιαπωνία

Έτοιμη να καταθέσει επίσημη καταγγελία στη γαλλική πρεσβεία στο Τόκιο είναι η Ιαπωνία με αφορμή τα σκίτσα που δημοσίευσε η εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα Le Canard Enchaine, το οποίο χαρακτηρίζεται προσβλητικό για τα θύματα της Φουκουσίμα.

Ένα από τα σκίτσα που δημοσιεύτηκαν στη γαλλική σατιρική εφημερίδα

Σε ένα από τα επίμαχα σκίτσα εμφανίζονται δύο παλαιστές του σούμο- οι οποίοι έχουν ένα χέρι ή ένα πόδι επιπλέον- με φόντο το κατεστραμμένο πυρηνικό εργοστάσιο στη Φουκουσίμα και ένας τηλεοπτικός παρουσιαστής σχολιάζει "Θαυμάσια! Χάρη στη Φουκουσίμα, το σούμο πλέον είναι Ολυμπιακό άθλημα".

Εμπορικό πόλεμο με αφορμή το σιτάρι ξεκίνησαν τα Σκόπια

Σε μίνι εμπορικό πόλεμο εξελίσσεται η επιλογή των Αρχών στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) να εφαρμόσουν προστατευτικά μέτρα από τις αρχές Ιουλίου στις εισαγωγές σιταριού και αλεύρων. Τα μέτρα προβλέπουν ότι για κάθε κιλό εισαγόμενου σιταριού οι σκοπιανές εταιρείες πρέπει να αγοράζουν τρία κιλά ντόπιου σιταριού και για κάθε κιλό αλεύρων θα πρέπει να αγοράζουν τέσσερα μέσα στη χώρα.

Κλειστό παρέμενε την Τρίτη το συνοριακό πέρασμα του Μπλάτσε, μεταξύ Κοσόβου και ΠΓΔΜ.

Αρχικά τα μέτρα προκάλεσαν την αντίδραση της Σερβίας, βασικού εξαγωγέα αυτών των προϊόντων στα Σκόπια, η οποία ενέτεινε τους συνοριακούς ελέγχους στα εισερχόμενα από την ΠΓΔΜ αγροτικά προϊόντα. Η Σερβία κατηγόρησε τα Σκόπια ότι παραβαίνουν το σύμφωνο της CEFTA για το ελεύθερο εμπόριο στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης.

ΕΝΤΑΞΗ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ «Καλωσορίζουν» Μόσχα και Πεκίνο την απόφαση της Συρίας για τα χημικά όπλα

Ρωσία και Κίνα χαιρέτισαν σήμερα την ανακοίνωση της Συρίας ότι εντάσσεται στη Σύμβαση για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων, κάτι για το οποίο είχε δεσμευτεί ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ, στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης για να αποτραπεί πλήγμα κατά της χώρας του.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε ότι η απόφαση αυτή της Συρίας δείχνει την πρόθεση της Δαμασκού για την επίλυση της κρίσης.

Κάντε έλεγχο εξοπλισμών, όχι πόλεμο

Η πρόταση να παραδώσει η Συρία τα χημικά της όπλα σε διεθνείς παρατηρητές είναι μια πολύ θετική εξέλιξη. Πρώτα από όλα, ίσως αποτρέψει την αμερικανική επίθεση εναντίον της Συρίας, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες. Δεύτερον, επιτρέπει στη Ρωσία και στις ΗΠΑ να βρούν τελικά κάποιο κοινό έδαφος- τουλάχιστον στο θέμα της αποτροπής της χρήσης χημικών όπλων. Επομένως, παρά το γεγονός ότι η πρακτική υλοποίηση της πρότασης είναι πολύ σύνθετη και δαπανηρή, είναι ξεκάθαρα ένα ευπρόσδεκτο βήμα από διπλωματική άποψη.

Η ιδέα του να τεθούν τα χημικά όπλα της Συρίας υπό διεθνή έλεγχο, αρχικά προτάθηκε από τους Αμερικανούς. Στη διάρκεια της επίσκεψής του στη Συρία, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, John Kerry, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να απέχουν ή να αναβάλλουν μια επίθεση εναντίον της Συρίας, εάν υπήρχε εγγύηση ότι τα χημικά όπλα θα τεθούν υπό έλεγχο και δεν θα χρησιμοποιηθούν ξανά. Η ρωσική πλευρά συμπλήρωσε αυτή την ιδέα με μια πρόταση να μην ελεγχθούν απλώς τα όλα, αλλά να καταστραφούν και η Συρία να υπογράψει τη Σύμβαση για τα Χημικά Όπλα (αυτή τη στιγμή είναι από τα λίγα κράτη που δεν το έχουν πράξει). Έτσι, η τρέχουσα πρωτοβουλία είναι μια κοινή δημιουργία.

Μεταξύ διαφορετικών δηλητηρίων… Η Αμερική έχει πολλές επιλογές στη Συρία αλλά καμία δεν είναι καλή

Ο λόγος που ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα πέταξε το μπαλάκι στο Κογκρέσο για την έγκριση της στρατιωτικής επίθεσης στην Συρία δεν είναι γιατί η έγκριση του Κογκρέσου αποτελεί συνταγματική επιταγή. Πάντα ήταν, αν και διάφοροι πρόεδροι την έχουν συχνά παρακάμψει. Αντίθετα, ο Ομπάμα πέταξε το μπαλάκι στο Κογκρέσο, διότι ήταν η μόνη διέξοδος από το δίλημμα που επέβαλε στον εαυτό του, όταν κατέστησε την χρήση χημικών όπλων «κόκκινη γραμμή», χωρίς να έχει σκεφτεί κατά πόσο θα έπρεπε και με ποιό τρόπο να πάει σε πόλεμο, εάν κάποιος υπερέβαινε τη γραμμή αυτή.

Ο Martin Dempsey, ο John Kerry και ο Chuck Hagel καταθέτουν ενώπιον του Κογκρέσου. (Joshua Roberts / Courtesy Reuters.)

Όταν ξεπεράστηκε η κόκκινη γραμμή, η καθυστερημένη μελέτη των στρατιωτικών επιλογών από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης αντιμετώπισε δύο αντιφατικές καταστάσεις. Η πρώτη ήταν μεταξύ των ισχυρών κινήτρων να προβεί σε αντίποινα κατά της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ - Άσαντ και της μεγάλης αντίθεσης τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στον έξω κόσμο για αμερικανική στρατιωτική δράση. Η δεύτερη ήταν μεταξύ τής έκτασης τής βίας που θα εφαρμοζόταν ώστε να υπάρχει η πιθανότητα επωφελών στρατηγικών αποτελεσμάτων, και της έκτασης που ήταν πολιτικά ανεκτή. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που απαιτούν δράση, η πίεση για την χρήση αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος ήταν μικρότερη από την πίεση να μην χρησιμοποιηθεί υπερβολικά εκτεταμένη ισχύς, από το φόβο μιας εμπλοκής που θα παραπέμπει σαφώς σε πόλεμο.