ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ……..

Ναι καλά το ακούσατε, λεφτά υπάρχουν και είναι τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, που δεν πάνε για την εξυπηρέτηση των δανείων και τοκοχρεολυσίων της χώρας. Βλέπεται όσα, με δήθεν δυσκολία, δανείζει η ΕΕ και το ΔΝΤ στην Ελλάδα δεν πάνε στην πληρωμή μισθών και συντάξεων, ούτε στην ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών και φυσικά ούτε για την εφαρμογή αναπτυξιακών προγραμμάτων (που θα φέρουν έσοδα, επενδύσεις, μείωση της ανεργίας και μείωση του δημόσιου χρέους). Πάνε στην εξυπηρέτηση των δανειακών αναγκών της χώρας μας. Δεν χρειάζεται να έχεις BA, MA, MBA και διδακτορικό στα οικονομικά για να το καταλάβεις. Δανειζόμαστε για να μπορούμε να δανειζόμαστε. 

Κι ενώ μπορούμε να πάψουμε να πληρώνουμε, συγνώμη για την έκφραση τα «κερατιάτικα» (δεδικασμένο του 1936 στο διεθνές δικαστήριο, που δικαίωσε τη χώρα μας), η πολιτική μας ηγεσία επιμένει να πριμοδοτεί όσους μας δανείζουν. Θα μας διώξουν από την ΕΕ και το Ευρώ βροντοφωνάζουν. Και να η τρομολαγνεία στα δελτία ειδήσεων και να η πόλωση του πολιτικού σκηνικού πριν τις εκλογές, καλωσορίσματα από τη μια, συσπείρωση από την άλλη, πανικός. Χαλαρώστε! Αν είναι να πεθάνουμε ας το κάνουμε αξιοπρεπώς. Τα ημίμετρα δεν μας ταίριαζαν ποτέ, τουλάχιστον αυτό δείχνει η ιστορία του λαού μας, εκτός αν είναι κι αυτή πλαστή.

Χαλαρώστε, το επαναλαμβάνω. Ρήτρα εξόδου δεν υπάρχει από την ΕΕ. Αν υπήρχε, η Ένωση θα είχε βαρέσει προ πολλού διάλυση. Ακόμη και η ατμομηχανή της, η Γερμανία, θα είχε δει την πόρτα τις εξόδου, μιας και οι απόκλιση από τους κανόνες της ΕΕ δεν αποτελεί προνόμιο της χώρας μας. Όσο για το κοινό μας νόμισμα, μόνο κοινό δεν είναι. Γιατί άραγε;

Η απάντηση είναι απλή. Όταν κάτι είναι κοινό, πρέπει να υπάρχει και ισότιμη συνδιαχείριση. Πείτε μου εσείς τώρα που είναι αυτή η συνδιαχείριση, όταν οι δύο μεγάλοι (Γερμανία, Γαλλία) ξεκινούν να δημιουργήσουν μια μήνη κρίση για να μειώσουν την αξία του πανίσχυρου Ευρώ έναντι του Δολαρίου και να ενισχύσουν τις τότε πεσμένες εξαγωγικές τους επιδόσεις. (Επισήμως υποτίμηση με πολιτική απόφαση δεν θα γινόταν ποτέ, τόσο για λόγους πρεστίζ, όσο και λόγω αδυναμίας στη λήψη μιας τέτοιας πολιτικής απόφασης). Θεωρία της συνομοσιολογίας ή όχι, αυτή η μήνη ελεγχόμενη κρίση ξέφυγε από τα χέρια των δύο μεγάλων της ΕΕ και βρήκε ανταπόκριση σε άλλους δυνατούς παίκτες ( Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ) που περίμεναν σχεδόν μια δεκαετία το Ευρώ στη γωνία.

Αν κάνετε ένα πρόχειρο απολογισμό στα νοικοκυριά σας, την τελευταία δεκαετία, θα διαπιστώσετε ότι στο όνομα της πλαστής νομισματικής σταθερότητας του Ευρώ, μόνο ζημιωμένοι βγήκαμε ως Έλληνες. Αρχικά, όλες οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών αυξήθηκαν κατακόρυφα, χρεωθήκαμε υπερβολικά με την ψευδαίσθηση της νομισματικής σταθερότητας, πιστέψαμε ότι από εδώ και πέρα δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για το μέλλον, το οποίο φάνταζε εξαιρετικά ευοίωνο, χάσαμε την αίσθηση της αξίας του χρήματος που είχαμε στα χέρια μας και το σημαντικότερο απ’ όλα απωλέσαμε το δικαίωμα να διαχειριζόμαστε εμείς το νόμισμα μας. Τι κερδίσαμε; Πολύ φθηνά ταξίδια στο εξωτερικό, σε σχέση με την περίοδο της Δραχμής. Να με συγχωρεί η αφεντιά σας, αλλά τα ταξίδια δεν μου γεμίζουν φαγητό το τραπέζι. Ούτε με κάνουν καλύτερο άνθρωπο, το αντίθετο θα έλεγα οι περισσότεροι Έλληνες γίναμε ξαφνικά σνομπ και σταματήσαμε να νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας. Και όχι δεν είναι απόρροια της παγκοσμιοποίησης αλλά του αισθήματος νεοπλουτισμού που μας έδωσε η έλευση του Ευρώ. Σας προτρέπω, λοιπόν, να σκεφτείτε ξανά, πιο καθαρά, για ποιο λόγο φοβάστε την επιστροφή στη δραχμή ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα.

Δεν αρνούμαι να πληρώσω όσα μου αναλογούν, αρνούμαι όμως να με χλευάζουν, αρνούμαι να είμαι το πειραματόζωο, αρνούμαι να με δανείζει η Γερμανία (η όποια Γερμανία) για να της πληρώσω, με τόκο, τα όπλα που με αναγκάζει να αγοράζω, αρνούμαι να συνεχίσω να έχω αδαείς και ανθέλληνες να με κυβερνούν, αρνούμαι να κάνω άλλο το «μαλάκα».

Σας λέω ξανά λεφτά υπάρχουν, ίσως να είναι λίγα αλλά υπάρχουν αρκεί να τα αξιοποιήσουμε σωστά. Στοχευόμενες επενδύσεις σε λίγους τομείς που σταδιακά θα φέρουν κέρδη, τα οποία πρέπει με τη σειρά τους να επανατοποθετηθούν σε επενδύσεις στην καινοτομία και σε άλλους, περισσότερους, τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας.

Σίγουρα, αν επιχειρηθεί μια τέτοια αλλαγή η Ελλάδα θα είναι ευάλωτη σε διεθνής πιέσεις και ίσως απομονωθεί από κάποιους, αλλά είναι τέτοια η σημασία της γεωστρατηγικής μας θέσης, που αν το εκμεταλλευτούμε σωστά μονό ωφελημένοι θα βγόυμε. Ρίχτε μια ματιά στην πρόοδο της Τουρκίας, της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Πάντως, πριν επιχειρηθεί οποιαδήποτε αλλαγή τέτοιου βεληνεκούς, θα ήταν σώφρων να σταθμιστούν όλα τα συν και τα πλην αυτής, καθώς και να διασφαλιστούν οι φαρμακευτικές ανάγκες της χώρας για τουλάχιστον ένα έτος, έως ότου αρχίσει η ίδια να παράγει αξιόπιστα γενόσημα.    

  

Παναγιώτης Ι. Ψύλλος