Παρά την απώλεια του ενός τετάρτου, περίπου, των εδρών του στις εκλογές της Τρίτης, το «Λικούντ - Yisrael Beiteinu» του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, θα παραμείνει η μεγαλύτερη παράταξη στην επόμενη Κνεσέτ. Και παρόλο που ο ίδιος έχει αποδυναμωθεί, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Νετανιάχου θα διατηρήσει την πρωθυπουργία. Παρόλα αυτά, τις επόμενες μέρες θα αγωνιστεί για να δημιουργήσει έναν κυβερνητικό συνασπισμό – η ραγδαία ανάπτυξη του Yesh Atid, του κόμματος υπό την ηγεσία του Yair Lapid, του λαϊκιστή εκφωνητή ειδήσεων που στράφηκε στην πολιτική, άφησε την Κνεσέτ σχεδόν ισοδύναμα διαιρεμένη μεταξύ ενός δεξιού και ενός κεντρώου συνασπισμού. Ο πρωθυπουργός ίσως θα πρέπει να επιλέξει πιο κεντρώους εταίρους απ΄ ότι θα προτιμούσε.
Στιγμιότυπο μετά την υπογραφή του συμφώνου ειρήνης Ισραήλ – Παλαιστινίων στις 13 Σεπτεμβρίου 1993 στον Λευκό Οίκο. Από αριστερά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, ο Μπιλ Κλίντον και ο Γιάσερ Αραφάτ. Gary Hershorn / Reuters
Μια τέτοια έκβαση αντανακλά τις πραγματικότητες του πολιτικού διαλόγου στο Ισραήλ: ο Νετανιάχου δεν είναι πλέον τόσο δημοφιλής όσο ήταν κάποτε, αλλά η κεντροαριστερά έχει επίσης αποτύχει να βρει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση. Όποιες κι αν είναι οι ελλείψεις του Νετανιάχου, υπό την ηγεσία του, το Ισραήλ, ως επί το πλείστον, απέφυγε να επηρεαστεί από το παγκόσμιο οικονομικό τέλμα και η κατάσταση της ασφάλειάς του σταθεροποιήθηκε, παρά το αδιέξοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας. Κανένας κεντροαριστερός ηγέτης δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τέτοια επιτεύγματα. Ο νέος αρχηγός του εργατικού Κινήματος, ο Shelly Yachimovich, ανανέωσε το κόμμα, αλλά αυτό δεν αρκεί. Η πολλά υποσχόμενη πρώην επικεφαλής του Καντίμα, η Τζίπι Λίβνι, η οποία ανέλαβε την ηγεσία ενός νέου κόμματος, δεν είχε πολλά να δείξει για τον εαυτό της, εκτός από μια σειρά αποτυχιών τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αντιπολίτευση.