Δεν μιλάω για την Eurovision αλλά για την ενέργεια στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Υπάρχει λόγος γιατί ένα άγαλμα του Heydar Aliev κοσμεί μια πλατεία στο κέντρο του Βελιγραδίου. Οι βαλκανικές κυβερνήσεις είναι απασχολημένες να φλερτάρουν το Baku, που είναι πρόθυμο να τροφοδοτήσει τις πληγείσες από την κρίση οικονομίες, με αζέρικο αέριο. Κατά μέσο όρο, οι τοπικές ενεργειακές επιχειρήσεις πληρώνουν περισσότερα για τροφοδότηση από τη Gazprom σε σχέση με τους ομολόγους τους στη Δύση, με τα Σκόπια μάλιστα να κατέχουν το ευρωπαϊκό ρεκόρ.
Αλλά αρκετά δικαιολογημένα για το Baku, η γοργά αναπτυσσόμενη Τουρκία, της οποίας οι ενεργειακές ανάγκες αυξάνονται, παραμένει βασική προτεραιότητα στην ευρύτερη περιοχή. Την προηγούμενη εβδομάδα, η SOCAR, η κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αζερμπαϊτζάν, έκλεισε μια συμφωνία για την κατασκευή ενός διυλιστηρίου ύψους 4,3 δισ. δολαρίων, κοντά στη Σμύρνη, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Η SOCAR Turkey, η τοπική θυγατρική εταιρεία που ιδρύθηκε το 2008, δηλώνει ότι μόλις κατασκευαστεί το διυλιστήριο STAR, θα βοηθήσει στη μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της Τουρκίας, κατά 2,5 δισ. δολάρια ετησίως. Αυτή τη στιγμή, η γοργά αναπτυσσόμενη Τουρκία έχει μόνο ένα διυλιστήριο σε λειτουργία. Η συμφωνία, η οποία περιλαμβάνει επίσης μια κοινοπραξία της ισπανικής Tecnicas Reunidas, της ιταλικής Saipem, της Νοτιοκορεάτικης GS Engineering & Construction και της ιαπωνικής Itochu, έρχεται μετά τα εγκαίνια από τον Τούρκο πρωθυπουργό Recep Tayyip Erdogan και τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ilham Aliyev, του project τον Οκτώβριο του 2011. Και τον Ιούνιο του 2012, οι δύο ηγέτες ξεκίνησαν τον Trans-Anatolia Gas Pipeline (TANAP) ο οποίος θα μεταφέρει μέχρι το 2017 αζέρικο αέριο, σε όλη τη διαδρομή μέχρι τα σύνορα της Τουρκίας με την ΕΕ. Το ΤΑΝΑΡ είναι ένα βασικό κομμάτι του πολυσυζητημένου Southern Gas Corridor, που προορίζεται να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές προμήθειες της Τουρκίας και της Ευρώπης, μακριά από τη Ρωσία.