«Θα ήθελα να συγχαρώ όλους τους Ορθοδόξους Σλάβους σε όλο τον κόσμο για τη νίκη στον Τρίτο Πόλεμο της Κριμαίας και να τους υπενθυμίσω ότι ακολουθούν τα Βαλκάνια. Φαντάζομαι ότι όλοι οι ρωσόφιλοι σε αυτό το τραπέζι, μπορούμε να συγχαρούμε εαυτούς». Όχι, αυτό δεν έρχεται από κάποια μηχανή προπαγάνδας του Κρεμλίνου, αλλά από ένα μέλος του κοινοβουλίου, του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (BSP), που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση. Εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή σε prime-time ζώνη, συζητώντας την εν εξελίξει αντιπαράθεση μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Vladimir Putin και της Δύσης, για την Κριμαία. Για να είμαστε δίκαιοι, ο Nikolay Malinov, ο οποίος τυγχάνει να είναι ιδιοκτήτης της εφημερίδας Duma, ανεπίσημο όργανο του BSP, θα πρέπει να πάρει ένα «μπράβο». Που τόλμησε να εκδηλώσει τα αισθήματα που τρέφουν τα μέλη του κόμματός του. Οι Σοσιαλιστές, των οποίων ο ηγέτης Sergei stanishev προεδρεύει του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών (PES), ήταν προσεκτικοί στο να δώσουν σιωπηρή συγκατάθεση στην αναδυόμενη συναίνεση εντός της ΕΕ. ο υπουργός Εξωτερικών Kristian Vigenin, σε επίσκεψή του στο Βερολίνο προσφάτως, δήλωσε ότι η Βουλγαρία δεν θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Κριμαία.
Η Σόφια επίσης ευθυγραμμίστηκε με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 6 Μαρτίου, καθώς και με τις επιθετικές δηλώσεις του ΝΑΤΟ. Ωστόσο πριν από λίγες ημέρες, η ολομέλεια του BSP επιτέθηκε στον Vigenin, ζητώντας μια ισορροπημένη προσέγγιση και λίγο-πολύ κατηγόρησε την κυβέρνηση του Yatsenuk για την κρίση στην Κριμαία. Παρά την προσάρτηση, οι Σοσιαλιστές έχουν συντάξει μια διακήρυξη για τη Βουλή ζητώντας την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη χερσόνησο, αλλά επίσης καλώντας την Ουκρανία να «μειώσει την πολιτική ένταση και να αποτρέψει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Διαβάζοντας το κείμενο που συντάχθηκε, μπορεί κανείς να καταλήξει ότι η Ουκρανία εισέβαλε στη Ρωσία, και όχι το αντίστροφο.
Η σοσιαλιστική ηγεσία θέλει να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Ο Stanishev, που γεννήθηκε στο Kherson της Ουκρανίας, διαβεβαιώνει τους φίλους του στην Ευρώπη ότι δεν θα τα σπάσουν για τη Ρωσία. Και στη συνέχεια διαβεβαιώνει τους ακτιβιστές του ρωσόφιλου κόμματος ότι η Βουλγαρία δεν πρόκειται να τεθεί εναντίον της αδελφής-Ρωσίας. Όπως το έθεσε ένας από τους μεγιστάνες του κόμματος, «ποτέ ενάντια στην ΕΕ, ποτέ εναντίον της Ρωσίας». Αλλά με τις κυρώσεις της ΕΕ να εφαρμόζονται σταδιακά, αυτή η επισφαλής πράξη εξισορρόπησης αναγκαστικά θα παραπαίει. Το ερώτημα είναι εάν αυτές οι «διπλές σχέσεις» θα προκαλέσουν μια μεγάλη αψιμαχία με τους ομοίους του Malinov που θέλουν η Σόφια να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας. «Δεν μπορώ να θυμηθώ οτιδήποτε τα τελευταία 1000 που να θέλει η Ρωσία να αποκτήσει και να μην το παίρνει», δήλωσε στην τηλεόραση. Τις απόψεις του συμμερίζεται το ακροδεξιό κόμμα Ataka, το οποίο υποστηρίζει την κυβέρνηση στο κοινοβούλιο. Ο ηγέτης του, Volev Siderov, γνωστός για τις άγριες κατηγορίες του εναντίον του «Europederasty», απηχεί την άποψη του Putin ότι το Κοσσυφοπέδιο έχει δημιουργήσει προηγούμενο και πιέζει για την οριστική αναγνώριση της εδαφικής επέκτασης της Ρωσίας.
Θα έχουν οι κυρώσεις περαιτέρω κόστος εκτός από το να απειλήσουν την ενότητα του Σοσιαλιστικού κόμματος; Πολλά έχουν γραφθεί για τα εν δυνάμει οικονομικά κόστη της Βουλγαρίας σε περίπτωση κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης μεταξύ Βρυξελλών και Μόσχας. Για να είμαστε σίγουροι, η Βουλγαρία εξαρτάται 100% από το ρωσικό αέριο και πετρέλαιο. Αλλά σε αυτό το σταυροδρόμι, ένας πλήρως αναπτυγμένος εμπορικός πόλεμος ή μια αναστολή των παραδόσεων αερίου σαν αυτή που είχαμε βιώσει το 2009, είναι μια μακρινή προοπτική. Αυτό που είναι πραγματικό ωστόσο, είναι η απόφαση του Ευρωπαίου Επιτρόπου Ενέργειας, Gunther Oettinger να καθυστερήσει τις συνομιλίες με τη Ρωσία για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του αγωγού South Stream. Αυτό είναι στα αλήθεια μια αρνητική είδηση για τη βουλγαρική κυβέρνηση, η οποία έχει ήδη αντλήσει 100 εκατ. ευρώ δημοσίων κεφαλαίων στην κοινοπραξία με την Gazprom. Όσο συνεχίζεται η αναμονή, οι φιλοκυβερνητικοί ολιγάρχες γίνονται όλο και πιο ανυπόμονοι για να αποκτήσουν μια ευκαιρία να βάλουν και αυτό «χέρι» στον αγωγό. Αυτή η προθυμία μπορεί να εξηγήσει τη στάση έναντι της Μόσχας την οποία κρατούν οι πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ στη Σόφια. Δεν χαρακτηρίστηκε τυχαία slacker η Βουλγαρία στο Scorecard του ECFR όσον αφορά τις ενεργειακές της σχέσεις με τη Ρωσία.
ΤΟΥ DIMITAR BECHEV
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://ecfr.eu/blog/entry/will_bulgaria_take_russias_side
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου