Η κατάληψη της πόλης Μοσούλη στο Ιράκ από την οργάνωση Islamic State of Iraq the Levant (ISIS) είναι ένα εξαιρετικά σημαντικός δείκτης προθέσεων από την τζιχαντιστική ομάδα, και μια ένδειξη που δείχνει την αυξανόμενη αστάθεια της διακυβέρνησης του πρωθυπουργού Nouri al-Maliki. Η δύναμη της ISIS σε ανθρώπινο δυναμικό, όπλα, χρηματοδότηση και εδαφικό έλεγχο που ασκεί τώρα από την Ανατολική Συρία μέχρι το Ιράκ, σχεδόν μέχρι τη Βαγδάτη, σημαίνει ότι υπάρχει μικρή πιθανότητα για γρήγορη αντιστροφή, ιδιαίτερα λόγω της ανικανότητας του ιρακινού στρατού να αναπτύξει μια έξυπνη αντίπαλη στρατηγική, πόσο μάλλον κάθε ελπίδα ότι ο Maliki θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει ουσιαστικά την σουνιτική μειονότητα της χώρας στην πολιτική τάξη.
Η κατάληψη της Μοσούλης και η διεύρυνση του ελέγχου που ασκεί η ISIS, υποδεικνύουν επίσης μια άνευ προηγουμένου σύγκλιση των περιφερειακών και διεθνών συμφερόντων. Ακόμη και η Σαουδική Αραβία, η οποία δεν τρέφει κανένα απολύτως αίσθημα αγάπης για την κυβέρνηση του Maliki εξαιτίας των στενών δεσμών με την Τεχεράνη, θα πρέπει να φοβάται την αυξανόμενη δύναμη της ISIS και την απειλή της υποστροφής στο Βασίλειο. Πέραν αυτού όμως, η επιθυμία να καλύψει την κυβέρνηση Maliki, υποδηλώνει σε μια σαφή σύγκλιση των συμφερόντων μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ. Οι δύο κυβερνήσεις είναι πιθανό να είναι ενωμένες στο να προσφέρουν μεγάλη στήριξη στον Maliki προκειμένου να αντιμετωπίσει την ISIS, ακόμη κι αν δεν υπάρχει άμεση συνεργασία μεταξύ τους.
Ωστόσο, εξίσου ίσως και περισσότερο ενδιαφέρον έχει το τι σημαίνει αυτό για τη Συρία, και συγκεκριμένα την μέχρι σήμερα άνευ όρων υποστήριξη του Ιράν για το καθεστώς του Assad. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράκ έχει μεγαλύτερη στρατηγική σημασία για την Τεχεράνη παρά για τη Συρία, και τα συμφέροντά του τώρα απειλούνται άμεσα από μια ομάδα που ο σύμμαχός του στη Συρία επέτρεψε να ανθίσει. Ενώ οι κατηγορίες της συνεργασίας μεταξύ του Assad και της ISIS φαίνονται αβάσιμες, Assad έχει ξεκάθαρα εστιάσει την προσοχή του στο να μάχεται πιο μετριοπαθείς δυνάμεις και αποδείχθηκε απρόθυμος να αντιμετωπίσει την ISIS καθώς η ύπαρξή της επικυρώνει την αφήγηση για μια εξτρεμιστική αντιπολίτευση.
Η κρίση στην Μοσούλη θα μπορούσε επομένως να αποτελέσει ευκαιρία για να σφυρηλατηθεί μια πιο εποικοδομητική σχέση με το Ιράν αναφορικά με τη Συρία. Ενώ ξεκάθαρα το Ιράν δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το καθεστώς του Assad, είναι αυτή η στιγμή κατά την οποία η Τεχεράνη συνειδητοποιεί ότι η συνεχιζόμενη διαμάχη στη Συρία και οι τακτικές του συμμάχου τη εκεί, αποτελούν μια άμεση απειλή στα ευρύτερα στρατηγικά της συμφέροντα; Και εάν συμβαίνει αυτό, μπορεί να μεταφραστεί σε μια μεγαλύτερη ιρανική πίεση στο καθεστώς ώστε να υιοθετήσει μια πιο άμεση θέση εναντίον της ISIS αλλά επίσης να προβεί σε ουσιαστικούς πολιτικούς συμβιβασμούς ως ένα μέσο πρόληψης μιας σύγκρουσης που έχει σαφώς αναζωπυρώσει τις φλόγες του περιφερειακού εξτρεμισμού;
Του Julien Barnes-Dacey
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.ecfr.eu/blog/entry/mosul_the_moment_assad_becomes_costly_for_iran
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου