Τον Μάρτιο του 2013, ο Xi Jinping ανέλαβε το αξίωμα της προεδρίας της Κίνας, λίγους μήνες αφού ανέλαβε τον ρόλο του νέου επικεφαλής του Κομμουνιστικού Κόμματος τον Νοέμβριο του 2012. Ο Xi ήρθε στην εξουσία με ένα όραμα για την Κίνα: το «κινεζικό όνειρο» της «αναβίωσης» της κινεζικής δύναμης και της «μεγάλης ανανέωσης του κινεζικού έθνους». Πιο συγκεκριμένα, ζήτησε τη βελτίωση των νομικών θεσμών της Κίνας, την προώθηση του «κράτους δικαίου», την αύξηση του επιπέδου των κοινωνικών προτύπων, ενώ προχώρησε σε περισσότερες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία, όπως είχε δεσμευτεί κατά την Τρίτη Ολομέλεια της 18ης Κεντρικής Επιτροπής, το Νοέμβριο του 2013. Από τότε, το κόμμα και η κυβέρνηση έχουν εργαστεί για την ανάπτυξη μέτρων για την επίτευξη αυτών των γενικών στόχων. Από τις 5 μέχρι τις 15 Μαρτίου 2015, το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο (NPC) και η Κινεζική Λαϊκή Συμβουλευτική Διάσκεψη πραγματοποίησαν τις ετήσιες συνόδους τους για να λάβουν αποφάσεις που στοχεύουν στην προώθηση της ατζέντας του προέδρου. Θα είναι αρκετές οι αποφάσεις για να επιτρέψουν στην Κίνα να πετύχει τους στόχους του Xi;
Στην πράξη, το πρώτο θέμα της ατζέντας του Xi μετά από την ανάληψη της προεδρίας φαίνεται να είναι η συσσώρευση και η συγκέντρωση της εξουσίας στο εσωτερικό του κινεζικού πολιτικού συστήματος. Εκτός από τα τρία κορυφαία αξιώματα που κατέχει συνήθως ο ανώτατος Κινέζος ηγέτης (το τρίτο είναι η προεδρία της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής), ο Xi έκανε τον εαυτό του επικεφαλής των επτά επιτροπών που συστάθηκαν πρόσφατα από το κόμμα για να ηγηθούν στον τομέα της εθνικής ασφάλειας και στη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης. Από τότε, ο Xi βρίσκεται στη θέση του οδηγού όσον αφορά τους τομείς της εγχώριας, της εξωτερικής και της οικονομικής πολιτικής της Κίνας. Άρχισε να καθαρίζει το σύστημα, μειώνοντας τους πραγματικούς και δυνητικούς αντιπάλους του εντός του κόμματος. Ξεκίνησε μια εκστρατεία κατά της διαφθοράς που προκάλεσε την πτώση στελεχών του κόμματος που βρισκόταν στην κορυφή της κορυφής, ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος που έπεσε με αυτόν τον τρόπο ήταν ο Zhou Yongkang, ένα πρώην μέλος της Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου που είναι επικεφαλής του τομέα της ασφάλειας. Οι έρευνες κατά άλλων ανωτέρων στρατιωτικών αξιωματούχων συνεχίζονται και έχουν φτάσει ακόμη και το μηχανισμό της μυστικής υπηρεσίας (Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας). Μέχρι σήμερα 100.000 υπάλληλοι σε διάφορα επίπεδα έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις διερεύνησης κατηγοριών διαφθοράς.
Μαζί με τη συσσώρευση εξουσίας, ο Xi έχει ήδη λάβει μέτρα για να ενισχύσει τη θέση του κόμματος στα μάτια της κινεζικής κοινής γνώμης. Ο Xi προωθεί τον εαυτό του ως έναν αρμόδιο, άνθρωπο του λαού («Ο θείος Xi», όπως τον αποκαλεί ένα γνωστό τραγούδι) και ως έναν ηγέτη που απαιτεί οι άνθρωποί του να παραμείνουν ευθυγραμμισμένοι στη γραμμή του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η λογοκρισία, ο έλεγχος του διαδικτύου και των μέσων ενημέρωσης, οι συλλήψεις, οι εξαφανίσεις και οι κρατήσεις πολιτικών ακτιβιστών έχουν όλα αυξηθεί. Επιπλέον, η κινεζική κυβέρνηση έχει αυξήσει τον έλεγχό της επί των ερευνητικών και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Στο τέλος του Ιανουαρίου του 2015, ο Υπουργός Παιδείας της Κίνας ανακοίνωσε την απαγόρευση των βιβλίων που προωθούν τις «Δυτικές αξίες» καθώς και αυτών που ασκούν την όποια κριτική προς την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ωστόσο, παρά τη σύσφιξη των ιδεολογικών ηνίων από τον Xi, πρέπει να μεταρρυθμίσει και να ανοίξει την Κίνα και χρειάζεται τη Δύση. Αυτή η διχοτομία «έχει δημιουργήσει μιαν άλυτη ένταση στην προεδρία του», όπως έγραψε πρόσφατα η Washington Post.
Μια παρόμοια τάση φαίνεται να υπάρχει στην εξωτερική πολιτική και στην πολιτική ασφάλειας του Xi: αν και συχνά κατηγορηματική, η Κινεζική εξωτερική πολιτική έχει επίσης κατά καιρούς υπάρξει διαλλακτική. Για παράδειγμα, το Μάιο του 2014, η Κίνα είχε τοποθετήσει μια ρυμουλκούμενη εξέδρα άντλησης πετρελαίου στα ύδατα κοντά στα Νησιά Πάρασελ, τα οποία διεκδικεί το Βιετνάμ. Αυτό οδήγησε σε μια κρίση μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο, μερικούς μήνες αργότερα, η Κίνα απέσυρε την εξέδρα άντλησης πετρελαίου της και έκτοτε έχει στείλει πιο φιλικά σήματα προς το Ανόι. Οι εισβολές από Κινεζικά στρατεύματα σε έδαφος που διεκδικείται από την Ινδία έχουν γίνει συχνότερες και πιο τακτικές, με την πιο πρόσφατη να έχει λάβει χώρα το Σεπτέμβριο του 2014. Όμως, την ίδια ακριβώς περίοδο, ο Xi επισκεπτόταν την Ινδία, για να προσπαθήσει να σημειώσει πρόοδο στην ελπίδα των δύο χωρών για τη βελτίωση των οικονομικών και εμπορικών σχέσεών τους. Και ο Πρωθυπουργός της Ινδίας, Narendra Modi, έχει προγραμματιστεί να επισκεφθεί την Κίνα το Μάιο του 2015. Οι εντάσεις μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας έχουν αυξηθεί δραματικά τα τελευταία δύο χρόνια: αυτή την περίοδο δε διεξήχθη καμία συνάντηση υψηλού επιπέδου, μέχρι που οι δύο αρχηγοί κρατών συναντήθηκαν τελικά και πάλι το Νοέμβριο του 2014. Από τότε, φαίνεται ότι οι σχέσεις της Κίνας με την Ιαπωνία έχουν αρχίσει να ανακάμπτουν με αργούς ρυθμούς.
Τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και διεθνώς, ο Xi ακολουθεί παράλληλα τόσο μια σκληρή, όσο και μια ήπια γραμμή. Δεν θέλει να κλιμακώσει τις υπάρχουσες εντάσεις, αλλά προτίθεται να δείξει τη δύναμη και την εξουσία του. Ωστόσο, την εξουσία συνοδεύουν πολλές ευθύνες και ο Xi έχει πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει, αν θέλει να εκπληρώσει «κινεζικό όνειρό» του. Ως το επόμενο βήμα του, θα πρέπει να ασχοληθεί με τα επείγοντα εγχώρια θέματα, όπως η καταπολέμηση της περιβαλλοντικής κρίσης και ο ίδιος θα πρέπει, επίσης, να σταθεροποιήσει την αγορά σε έναν βραδύτερο ρυθμό ανάπτυξης. Οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί από το NPC δείχνουν ότι ο Xi αναγνωρίζει την ανάγκη αυτή. Η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, επιβραδύνεται: θα αυξηθεί περίπου στο 7,4% το 2014 και θα μειωθεί περαιτέρω στο 6,9% μέχρι το 2017. Η Κινεζική κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει αυτό το γεγονός. Πριν από τη συνάντηση του NPC, ο Πρωθυπουργός Li Keqiang ανακοίνωσε το στόχο της ανάπτυξης με ρυθμούς του 7%.
Το NPC έλαβε άλλες αποφάσεις που αφορούν πιο συγκεκριμένα μέτρα για να προωθήσει την ατζέντα του Xi, όπως το να καταστήσει ευκολότερη τη δήλωση για τις νέες και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και το να δώσει περισσότερη δύναμη στις χαμηλού επιπέδου κυβερνήσεις για την προώθηση της ανάπτυξης. Το NPC τόνισε την ανάγκη για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που είχαν ήδη ανακοινωθεί, όπως η παροχή ενός ολοένα και σημαντικότερου ρόλου στην αγορά και η αντιμετώπιση του νέφους και της ρύπανσης. Για τον Xi, η πρόκληση είναι να μεταφράσει τις υποσχέσεις του σε δράση. Η περιβαλλοντική κρίση είναι σοβαρή, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα υπάρχει μια πραγματική πιθανότητα δημιουργίας ενός χρέους ή του ξεσπάσματος χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης και η βελτίωση του κοινωνικού συστήματος της Κίνας θα κοστίσει πάρα πολλά χρήματα.
Αν ο Xi καταφέρει τη σταθεροποίηση της οικονομίας και τη βελτίωση των κοινωνικών προτύπων για το μεγάλο μέρος των ανθρώπων που μέχρι στιγμής έχουν μείνει πίσω, αυτό θα θεωρηθεί ως μια προσωπική του επιτυχία. Αυτός θα είναι ένας ηγέτης που έχει κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Αλλά εάν η Κινεζική ηγεσία υπό τον Xi αποτύχει στις προσπάθειές της, ο Xi θα αναλάβει προσωπικά την ευθύνη και το «Κινεζικό όνειρό» του θα μπορούσε να μετατραπεί στον δικό του «Κινεζικό εφιάλτη».
Της Angela Stanzel
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.ecfr.eu/article/commentary_xis_paradoxical_china_policy311408
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου