Ένα δημοφιλές τμήμα κάθε έκδοσης του The Military Balance, είναι η ετησίως αναθεωρημένη κατάταξη των 15 χωρών με τις μεγαλύτερες αμυντικές δαπάνες παγκοσμίως. Δίνει μια συνοπτική εικόνα της σχετικής ισχύος των αμυντικών δαπανών των μεγάλων κρατών, για ένα συγκεκριμένο χρόνο. Όπως μπορούμε να δούμε από τη γραφική απεικόνιση αυτού του έτους, μόνο οι ΗΠΑ ξόδεψαν για την άμυνα σχεδόν όσα και οι υπόλοιπες 14 χώρες μαζί, ενώ οι 15 χώρες με τις μεγαλύτερες δαπάνες συνολικά έχουν ξοδέψει περίπου τέσσερις φορές περισσότερα από ό,τι όλος ο υπόλοιπος κόσμος μαζί.
Ένας συνηθισμένος «πειρασμός» με το εν λόγω γράφημα είναι να συγκρίνει κανείς ποια κράτη έχουν αυξήσει ή μειώσει τις δαπάνες τους σε σχέση με τις προηγούμενες εκδόσεις. Ενώ τέτοιες συγκρίσεις μπορεί να γίνουν για κάποια κράτη, για άλλα μπορεί να είναι προβληματικές.
Και αυτό λόγω του ρόλου που διαδραματίζουν οι συναλλαγματικές ισοτιμίες στη διαμόρφωση των διεθνών συγκρίσεων. Επειδή τα περισσότερα κράτη ξοδεύουν κονδύλια του προϋπολογισμού στα εγχώρια νομίσματά τους, αυτά πρέπει να μετατραπούν σε αμερικανικά δολάρια προκειμένου να γίνουν οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών. Ωστόσο, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες της αγοράς που χρησιμοποιούνται για αυτές τις συγκρίσεις, ποικίλουν κάθε φορά (εκτός και εάν η χώρα χρησιμοποιεί μια σταθερή ή σε μεγάλο βαθμό διαχειρίσιμη συναλλαγματική ισοτιμία). Αυτό προσθέτει αβεβαιότητα σχετικά με το εάν μια αύξηση ή μείωση του προϋπολογισμού άμυνας μιας χώρας σε δολάρια από το ένα έτος στο επόμενο, είναι το προϊόν μιας πραγματικής αύξησης ή μείωσης των αμυντικών κονδυλίων, ή απλώς το αποτέλεσμα μιας ανατίμησης ή υποτίμησης μιας συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Προφανώς, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για τα αμερικανικά στοιχεία (όπου το εγχώριο νόμισμα είναι το δολάριο) ή για τις χώρες που χρησιμοποιούν σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες σε σχέση με το δολάριο, όπως η Σαουδική Αραβία. Είναι λιγότερο πρόβλημα για κράτη που έχουν ευρείες συναλλαγματικές συνδέσεις με το δολάριο, όπως το Ισραήλ ή η Κϊνα, όπου οι συναλλαγματικές ισοτιμίες παραμένουν εντός σχετικά πολύ στενών ζωνών. Ωστόσο, οι συγκρίσεις που χρησιμοποιούνται για χώρες που έχουν κυμαινόμενες συναλλαγματικές ισοτιμίες, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή.
Για παράδειγμα, στο διάγραμμα του τρέχοντος έτους, το Ηνωμένο Βασίλειο υποχωρεί στην πέμπτη θέση (δαπανώντας 57 δισ. δολάρια) –κάτω από τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία- έναντι της τρίτης θέσης που βρισκόταν στο προηγούμενο έτος (έχοντας δαπανήσει 60,8 δισ. δολάρια). Ενώ είναι αλήθεια ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μειώσει τα επίπεδα αμυντικών δαπανών, και πάλι η πτώση στην πέμπτη θέση οφείλεται εν μέρει στις επιδράσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών: εάν χρησιμοποιούνταν η ισοτιμία στερλίνας-δολαρίου της προηγούμενης εβδομάδας για το επίπεδο των αμερικανικών αμυντικών δαπανών, οι δαπάνες θα παρουσίαζαν αύξηση από τα 57 δισ. δολάρια στα 61,1 δισ. δολάρια, υψηλότερα της Σαουδικής Αραβίας και στην τέταρτη θέση. Ακόμη και χωρίς την επίδραση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, η υποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου στην κατάταξη δεν είναι τόσο σημαντική όσο μπορεί να φαίνεται στην αρχή –όταν το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν στην τρίτη θέση το 2012, δαπανούσε μόλις 1,5% περισσότερα από τη Ρωσία, που σημαίνει ότι μια σχετικά μικρή υποτίμηση του νομίσματος ή μείωση του επιπέδου δαπανών, θα δημιουργούσε μια πτώση στην κατάταξη. Επιπλέον, οι δαπάνες από μόνες τους είναι ένας ακατέργαστος δείκτης της στρατιωτικής ικανότητας.
Ένα πιο εντυπωσιακό παράδειγμα μας προσφέρει η περίπτωση της Ιαπωνίας. Στο φετινό διάγραμμα, οι ιαπωνικές αμυντικές δαπάνες υποχωρούν στα 51 δισ. δολάρια έναντι των 59,4 δισ. δολαρίων το 2013, μια πτώση περίπου κατά το ένα τρίτο. Στην πραγματικότητα, οι ιαπωνικές αμυντικές δαπάνες βρίσκονται σε άνοδο. Η πτώση είναι αποκλειστικά προϊόν της σημαντικής υποτίμησης στην αξία του ιαπωνικού γιεν στη διάρκεια του 2013 (περίπου κατά 20%), ως αποτέλεσμα των Abenomics. Ομοίως, η υποτίμηση του ευρώ που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα τη συμπίεση των συνολικών δαπανών για τις Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία (σε δολάρια).
Όλα αυτά επισημαίνουν ότι ενώ το γράφημα παρέχει ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για την αξιολόγηση των σχετικών αμυντικών δαπανών μέσα σε ένα χρόνο, όταν πρόκειται για χρονικές συγκρίσεις, θα πρέπει να ερμηνεύεται με προσοχή. Το The Military Balance χρησιμοποιεί ποικιλία άλλων μετρήσεων και γραφημάτων για να διορθώσει τους τύπους των αβεβαιοτήτων που αναδεικνύονται πιο πάνω.By Giri Rajendran
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.iiss.org/en/militarybalanceblog/blogsections/2014-3bea/february-f007/defence-spending-a132
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου