Libya May Be Focus Of Major Rift Between US And Regional Allies

It had become clear by late August 2014 that Libya could no longer be seen as a unified state; at best it was in two parts, even with the communal leaderships of both sides professing a desire to resume national unity. By late August 2014, the country had two parliaments: one elected by the Libyan people, and the other given legitimacy solely by foreign support.  

 

The situation seemed so intractable by that point that it was possible that a full military intervention by regional states, perhaps spearheaded by Egypt, could be attempted, with the goal of stabilizing the country and eliminating the foreign-funded and foreign-armed jihadis who were using Libya as a springboard for a proposed pro-Islamist war against the current Egyptian Government.

Terrorism as Theater

The beheading of American journalist James Foley by the Islamic State in Syria and Iraq was much more than an altogether gruesome and tragic affair: rather, it was a very sophisticated and professional film production deliberately punctuated with powerful symbols. Foley was dressed in an orange jumpsuit reminiscent of the Muslim prisoners held by the United States at Guantanamo Bay. He made his confession forcefully, as if well rehearsed. His executioner, masked and clad in black, made an equally long statement in a calm, British accent, again, as if rehearsed. It was as if the killing was secondary to the message being sent.

The killing, in other words, became merely the requirement to send the message. As experts have told me, there are more painful ways to dispatch someone if you really hate the victim and want him to suffer. You can burn him alive. You can torture him. But beheading, on the other hand, causes the victim to lose consciousness within seconds once a major artery is cut in the neck, experts say. Beheading, though, is the best method for the sake of a visually dramatic video, because you can show the severed head atop the chest at the conclusion. Using a short knife, as in this case, rather than a sword, also makes the event both more chilling and intimate. Truly, I do not mean to be cruel, indifferent, or vulgar. I am only saying that without the possibility of videotaping the event, there would be no motive in the first place to execute someone in such a manner.

Οδικός Χάρτης για ανεξάρτητο Κουρδιστάν στο βόρειο Ιράκ

«Η ανεξαρτησία του Κουρδιστάν δεν είναι μια “χάρη” στην οποία προσβλέπουμε. Δεν δεχόμαστε ότι υπάρχουν έθνη που δικαιούνται να απολαύσουν την “πολυτέλεια” της ανεξαρτησίας και άλλα που δεν το δικαιούνται. Η αυτοδιάθεση είναι δικαίωμά μας και αυτό βρίσκει σύμφωνο κάθε Κούρδο – άλλο ζήτημα το πότε και πώς θα την πετύχουμε. Φυσικά, προτιμάμε ένα “βελούδινο διαζύγιο”, μια συναινετική διαδικασία με τη Βαγδάτη, αλλά δεν θέτουμε το δικαίωμά μας υπό διαπραγμάτευση».

Με αυτά τα λόγια συνοψίζει τη στάση των Κούρδων του βορείου Ιράκ ο εκπρόσωπος Τύπου της τοπικής κυβέρνησης, Σαφίν Ντεζαΐ, τον οποίο συναντήσαμε στο Αρμπίλ, στις αρχές της εβδομάδας, στη διάρκεια της δημοσιογραφικής μας αποστολής στην περιοχή. «Η διαδικασία που θα ακολουθήσουμε προβλέπεται από το ιρακινό σύνταγμα», προσθέτει. «Θα προχωρήσουμε σε δύο στάδια. Πρώτα, θα οργανώσουμε δημοψήφισμα στις αμφισβητούμενες περιοχές (στις οποίες ανήκει και ο μεγάλος πετρελαϊκός κόμβος του Κιρκούκ, τον οποίο κατέλαβαν οι Κούρδοι για να μην πέσει στα χέρια του διαβόητου ISIS) με το ερώτημα αν θέλουν να ενταχθούν στο Κουρδιστάν ή να παραμείνουν στο Ιράκ.

Στην ηγεσία της Ε.Ε. ο Πολωνός Τουσκ και η Ιταλίδα Μογκερίνι

Οι ηγέτες των χωρών της Ε.Ε. επέλεξαν τον πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ ως τον νέο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την υπουργό Εξωτερικών της Ιταλίας Φεντερίκα Μογκερίνι ως τη νέα επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, όπως ανακοίνωσε ο απερχόμενος πρόεδρος της Ε.Ε. Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Oι «28» συμφώνησαν πως ο Ισπανός Λουίς δε Γκίνδος είναι το καταλληλότερο πρόσωπο για να αναλάβει την προεδρία του Eurogroup.

Ο πολωνός πρωθυπουργός Ντ. Τουσκ (α), ο απερχόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χ. Β. Ρομπάι και η ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Φεντερίκα Μογκερίνι (φωτ:EPA/JULIEN WARNAND)

Τον ερχόμενο Οκτώβριο ο Ντόναλντ Τουσκ θα διαδεχθεί τον Χέρμαν Βαν Ρομπάι  και η Φεντερίκα Μογκερίνι την βρετανή βαρόνη Κάθριν Άστον. 

Σε τροχιά μετωπικής ρήξης Δύση - Ρωσία

Σε φάση δραματικής κλιμάκωσης, με απρόβλεπτες συνέπειες στη διεθνή τάξη πραγμάτων, εισέρχεται η κρίση στην Ουκρανία, ύστερα από την απόφαση του Κιέβου να ζητήσει την ένταξη της χώρας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, επικαλούμενο «εισβολή» ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ουκρανικά εδάφη.



Μία ημέρα μετά τη θεαματική προέλαση ρωσόφωνων αυτονομιστών στην Αζοφική Θάλασσα, ο πρωθυπουργός της χώρας, Αρσένι Γιάτσενιουκ, ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει από το Κοινοβούλιο «να ψηφίσει νόμο που θα καταργεί το αδέσμευτο καθεστώς του ουκρανικού κράτους και θα εγκαινιάσει τη διαδικασία για την ένταξή του στο ΝΑΤΟ».

Η ομάδα των αουτσάιντερ: Πώς οι κυρώσεις θα ενισχύσουν την περιφερειακή επιρροή τού Πούτιν

Οι πρόεδροι της Αρμενίας Serzh Sargsyan, της Λευκορωσίας Alexander Lukashenko, του Καζακστάν Nursultan Nazarbayev, του Κιργιστάν Almazbek Atambayev, της Ρωσίας Vladimir Putin, και του Τατζικιστάν Emomali Rahmon, στο Κρεμλίνο, τον Δεκέμβριο του 2012. (Maxi

Καθώς ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, προωθεί όπλα και μαχητές στην Ουκρανία και η Δύση απαντά με κυρώσεις, η ρωσική οικονομία φαίνεται να ετοιμάζεται για να μπει σε ύφεση. Ο τελευταίος γύρος των κυρώσεων που ακολούθησε την κατάρριψη της πτήσης MH17 της Malaysia Airlines έχει αφήσει την Ρωσία να αντιμετωπίζει άνευ προηγουμένου φυγή κεφαλαίων, που αναμένεται να φθάσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια [2] μέχρι το τέλος τού 2014 (σε σύγκριση με τα 63 δισεκατομμύρια δολάρια για το σύνολο του 2013 [3]). Το ρούβλι, εν τω μεταξύ, έχει πέσει περισσότερο από 11% από το Νοέμβριο του 2013.

Europe's Malaise: The New Normal?

Russia and Ukraine continue to confront each other along their border. Iraq has splintered, leading to unabated internal warfare. And the situation in Gaza remains dire. These events should be enough to constitute the sum total of our global crises, but they're not. On top of everything, the German economy contracted by 0.2 percent last quarter. Though many will dismiss this contraction outright, the fact that the world's fourth-largest economy (and Europe's largest) has shrunk, even by this small amount, is a matter of global significance.

Europe has been mired in an economic crisis for half a decade now. Germany is the economic engine of Europe, and it is expected that it will at some point pull Europe out of its crisis. There have been constant predictions that Europe may finally be turning an economic corner, but if Germany's economy is contracting (Berlin claims it will rebound this year), it is difficult to believe that any corner is being turned. It is becoming increasingly reasonable to believe that rather than an interlude in European prosperity, what we now see is actually the new normal. The key point is not that Germany's economy has contracted by a trivial amount. The point is that it has come time to raise the possibility that it could be a very long time before Europe returns to its pre-2008 prosperity and to consider what this means.

Pakistan: Under the Shadow of the Military Jackboot

Like Pakistan, the nation, its army has been passing through turbulent times. The army’s counter-insurgency operations in Khyber-Pakhtoonkhwa (erstwhile North West Frontier Province) and the Federally Administered Tribal Areas (FATA) have not been going well; its establishments have been repeatedly attacked with at least some attackers coming from within; its relations with its NATO allies had plummeted to an all-time low after the spectacular US raid to kill Osama bin Laden at Abbottabad in May 2011; the morale of the rank and file is low; and, its senior leadership is once again at loggerheads with the political leaders of Pakistan.

Despairing at the role played by the Pakistan army in meddling in the country’s politics and governance in the context of the ‘memogate’ scandal in December 2011, then Prime Minister Yousaf Raza Gilani had called the army a ‘state within a state’. Though this phrase has been in use for long, many analysts are of the view that the Prime Minister got it wrong because, in Pakistan, the army is the state. In fact, the army and the ISI (the Inter-Services Intelligence Directorate) together form the ‘deep state’.

Βερολίνο: Ξανά στη δίνη των αποτυχιών στο Ιράκ

Η απόφαση του Βερολίνου να εξοπλίσει τους Κούρδους στο βόρειο Ιράκ, οι οποίοι μάχονται με τους τζιχαντιστές, απασχολεί εκτενώς τον γερμανικό τύπο. Η Γερμανία βουτά ξανά τα χέρια της στο αίμα του Ιράκ, καθώς η πικρή κληρονομιά της πρόσφατης επέμβασης της Δύσης, τροφοδοτεί νέο φαύλο κύκλο αστάθειας ανάβοντας το φως για νέες στρατιωτικές συμμαχίες με στόχο τον έλεγχο της περιοχής που βυθίζεται ξανά στο χάος. Την ίδια ώρα που ο Ομπάμα στέλνει πάλι τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ για να μπαλώσουν τις αποτυχίες που άφησαν πίσω τους οι πόλεμοι των Μπους, πατέρα και γιού.

φωτ:AFPΤην ίδια ώρα ο αμερικανικός στρατός εξαπέλυσε 6 αεροπορικές επιδρομές εναντίον θέσεων του Ισλαμικού Κράτους στα περίχωρα του στρατηγικής σημασίας φράγματος της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ, ανακοίνωσε σήμερα η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση η οποία είναι αρμόδια για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας (CentCom).

Τα ανεξιχνίαστα μυστήρια του «Ισλαμικού Κράτους»

 

Οι ένοπλες δυνάμεις των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ -περισσότερο πολιτοφυλακή, παρά τακτικός στρατός- αποκαλούνται «Πεσμεργκά», μια λέξη που μεταφράζεται «αυτοί που βρίσκονται κοντά στον θάνατο». Ο ταξίαρχος Σαρντάρ Καμάλ δικαιολογεί τη φήμη που τον συνοδεύει. Εχοντας αποκτήσει τα γαλόνια του στον αιματηρό αγώνα των Κούρδων εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν, βρίσκεται σήμερα, μαζί με τους άνδρες του, αντιμέτωπος με έναν καινούργιο εχθρό: τους τζιχαντιστές της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος», που ελέγχει μεγάλο μέρος του Ιράκ και της γειτονικής Συρίας και σκόρπισε τη φρίκη στους τηλεοπτικούς δέκτες του κόσμου όλου με τον αποτρόπαιο αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ.

Οι γυναίκες τής ISIS: Κατανοώντας και καταπολεμώντας τον γυναικείο εξτρεμισμό

Αναφορές ότι γυναίκες έχουν διαμορφώσει τις δικές τους ταξιαρχίες εντός τού «Ισλαμικού Κράτους τού Ιράκ και της al-Sham» (ISIS) έχουν μπερδέψει τους ειδικούς - και τους έχουν ανησυχήσει. Για πολλούς, η ιδέα τής γυναίκας ως βίαιης εξτρεμίστριας φαίνεται παράδοξη. Γιατί οι γυναίκες να θέλουν να ενταχθούν σε μια πολιτική μάχη που τις καταπιέζει τόσο απροκάλυπτα;

Ιρακινές ισλαμίστριες σε αντιδιαδήλωση στην διάρκεια διαδήλωσης υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στην Βαγδάτη, τον Αύγουστο του 2005. (Courtesy Reuters)

Το ερώτημα αυτό αποκαλύπτει περισσότερα για τους ειδικούς παρά για τους μαχητές. Εκείνοι που το διατυπώνουν υποθέτουν, κατ’ αρχάς, ότι οι γυναίκες από την φύση τους είναι πιο ειρηνικές από όσο οι άνδρες• Και δεύτερον, ότι οι γυναίκες που συμμετέχουν σε ένοπλες εξεγέρσεις είναι κάτι λίγο περισσότερο από βορά των κανονιών σε ένα ανδρικό παιχνίδι, πολεμώντας ανόητα για ένα κίνημα που δεν θα τις ωφελήσει. Όπως αποδεικνύουν οι γυναίκες τής ISIS, και οι δύο υποθέσεις είναι ψευδείς.

Με 56,4% προηγείται ο Ερντογάν στο 44% των εκλογικών τμημάτων

Τα πρώτα αποτελέσματα των τουρκικών προεδρικών εκλογών, που στηρίζονται στην καταμέτρηση του 44% των εκλογικών τμημάτων, δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συγκεντρώνει το 56,4%, ο Εκμελεντίν Ιχσάνογλου το 34,9% και ο Σελαχατίν Ντεμίρτας το 8,4%. Σε 61 από τους 81 νομούς, προηγείται ο Ερντογάν, σε 12 νομούς, ο Ιχσάνογλου και σε 8 νομούς ο Ντεμίρτας.

Το αποτέλεσμα αυτό είχε ήδη προβλεφθεί από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές και τις εταιρίες δημοσκοπήσεων, Ο πρόεδρός της KONDA κ. Ταρχάν Ερντέμ είχε υποστηρίξει ότι το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται στην τακτική της πόλωσης που ακολουθεί ο πρωθυπουργός κ. Ερντογάν. "Η σύγκρουση ανάμεσα σε δυο ταυτότητες σημαδεύει την τουρκική κοινωνία τα τελευταία χρόνια", είχε πει σε συνέντευξη τύπου ο κ. Ερντέμ και είχε τονίσει την ικανότητα του πρωθυπουργού Ερντογάν να εκμεταλλεύεται την σύγκρουση προς όφελος του.

Μεταξύ Γάζας και Αμμοχώστου

Το πλοίο Mavi Marmara μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, τον Μάιο του 2010 (Abayomi Azikiwe/flickr)

Στα κατεχόμενα της βόρειας Κύπρου η φετινή 40η επέτειος της τουρκικής εισβολής και κατοχής ήταν ξεχωριστή σε σχέση με όλες τις προηγούμενες. Θα ανέμενε κανείς ότι καθ’ αυτό το γεγονός τής συμπλήρωσης τεσσάρων δεκαετιών από τα γεγονότα τού καλοκαιριού τού 1974 θα αποτελούσε από μόνο του το επίκεντρο των επετειακών εκδηλώσεων. Ωστόσο, η επί 40 χρόνια οικονομική και διπλωματική απομόνωση της επονομαζόμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας τής Βόρειας Κύπρου» σε συνάρτηση με την έκδηλη απαισιοδοξία της τουρκοκυπριακής κοινής γνώμης για την μελλοντική πορεία της κατοχικής διοικητικής οντότητας, δεν προσφέρονταν για ευχάριστους απολογισμούς. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2011 από το Τουρκικό Ίδρυμα Έρευνας Οικονομικής Πολιτικής, TEPAV, λιγότερο από το 20% των Τουρκοκυπρίων δήλωναν ευχαριστημένοι από την κατάσταση που επικρατούσε τότε στην «ΤΔΒΚ». Εννέα στους δέκα κατοίκους των κατεχομένων δήλωναν απαισιόδοξοι για τη βιωσιμότητα του κατοχικού πολιτικού κατεστημένου και της «ΤΔΒΚ». [1] Έκτοτε, κανένα γεγονός δεν συνετέλεσε στο να μεταβληθούν οι απαισιόδοξες τάσεις τής τουρκοκυπριακής κοινής γνώμης, όχι μόνο λόγω της στασιμότητας των διαπραγματεύσεων με την ελληνοκυπριακή πλευρά και της συνεχιζόμενης διπλωματικής απομόνωσης της «ΤΔΒΚ». Η χρηματοπιστωτική κρίση που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία, όσο παράδοξο ίσως ακούγεται, διέψευσε την ελπίδα πολλών Τουρκοκυπρίων πολιτών, που έβλεπαν την οικονομική ευρωστία τού νότου ως ευκαιρία διεξόδου από το πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο που επί τέσσερις δεκαετίες αντιμετωπίζει ο κατεχόμενος βορράς.

The End of Consensus Politics in China

Chinese President Xi Jinping's anti-corruption campaign is the broadest and deepest effort to purge, reorganize and rectify the Communist Party leadership since the death of Mao Zedong in 1976 and the rise of Deng Xiaoping two years later. It has already probed more than 182,000 officials across numerous regions and at all levels of government. It has ensnared low-level cadres, mid-level functionaries and chiefs of major state-owned enterprises and ministries. It has deposed top military officials and even a former member of the hitherto immune Politburo Standing Committee, China's highest governing body. More than a year after its formal commencement and more than two years since its unofficial start with the downfall of Chongqing Party Secretary Bo Xilai, the campaign shows no sign of relenting.

It is becoming clear that this campaign is unlike anything seen under Presidents Jiang Zemin and Hu Jintao. Both carried out anti-corruption drives during their first year in office and periodically throughout their tenures as a means to strengthen their position within the Party and bureaucracy and to remind the public, however impotently, that Beijing still cared about its well being. But that was housekeeping. This appears to be different: longer, stronger, more comprehensive and more effective.

Dealing with Russia: Law, jaw and war

It has been a bad few days for Vladimir Putin. That makes it a particularly dangerous time for Ukraine and for the rest of Europe. The EU has imposed more sanctions on the Russian economy, Moscow has retaliated with an agricultural boycott and Russia appears ready to escalate the crisis: Russian troops are amassing on the Ukrainian border. The West needs to be clear about what it wants from Moscow and take international legal measures against Russia to pursue its objectives. It should also do more to help Ukraine defend its borders. But for the moment Western leaders should put aside the megaphone (particularly when the accompanying stick is disproportionately small) and pick up the telephone to the Kremlin.



 The KGB reflexes of Putin and those around him will see a Western conspiracy in recent events. The reality is that two important court cases coincidentally finished within days of each other, both of which went against Russia; and the shooting down of Malaysian Airlines flight MH17 on July 17th, which no one could have predicted, left the EU and US little choice but to impose tougher measures.

Yes To Mexico, No To Ukraine, Maybe To Offshore Fracking

As Ukraine ushers through tax legislation designed to prop up political-business elite and alienate outside investors, Mexico finally passes secondary legislation to implement sweeping oil sector reforms and open up the sector to foreign investors.

On 6 August, the Mexican Senate voted 90-27 to pass the delayed secondary rules that will make energy sector reform a reality and end the 76-year state monopoly on oil and gas held by Pemex.

Η Αίγυπτος προχωρά σε μεταρρυθμίσεις

Ηταν μια από τις σπανιότατες περιπτώσεις που η Αίγυπτος έκανε κάτι θετικό για τους οικονομολόγους. Τον προηγούμενο μήνα αυξήθηκαν οι τιμές των καυσίμων, καθώς η κυβέρνηση έκοψε ένα τμήμα των γενναιόδωρων επιδοτήσεων. Παρά τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε στα φτωχά στρώματα, ο Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ο νέος πρόεδρος της Αιγύπτου, φαίνεται να προχωρά στη μεταρρύθμιση που εδώ και χρόνια ζητά το ΔΝΤ και την οποία ανέβαλλαν οι προηγούμενοι πρόεδροι.

• 

O Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, ο νέος πρόεδρος της Αιγύπτου, φαίνεται να προχωρά στη μεταρρύθμιση που εδώ και χρόνια ζητά το ΔΝΤ και την οποία ανέβαλλαν οι προηγούμενοι πρόεδροι.

Ο κ. Σίσι φαίνεται αποφασισμένος να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της αιγυπτιακής οικονομίας που παρέπαιε τα τελευταία τρία χρόνια εξαιτίας της πολιτικής κρίσης, που έδιωξε τους επενδυτές και προκάλεσε κατάρρευση του τουρισμού. Στις αρχές του μήνα αρνήθηκε να υπογράψει τον προϋπολογισμό προτού προβλέψει ο υπουργός Οικονομικών μείωση του ελλείμματος για το επόμενο έτος από το 12% στο 10%. Δεν είναι σαφές κατά πόσον βγαίνουν οι υπολογισμοί, αλλά ήδη έχει επιβληθεί φόρος στα κέρδη από την απόδοση των χρηματιστηρίων και σχεδιάζει να επιβάλει ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος. Τα έσοδα αυτά, σε συνδυασμό με τα κεφάλαια που της προσφέρουν οι χώρες του Κόλπου που διάκεινται φιλικά προς το νέο καθεστώς, έχουν βελτιώσει κάπως την εμπιστοσύνη των επενδυτών.

Το τριπλό στοίχημα των τουρκικών εκλογών

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας ο λαός και όχι η εθνοσυνέλευση θα εκλέξει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας στις αυριανές εκλογές.

Ο σημερινός πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, έχει πολύ αυξημένες πιθανότητες να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή και θέτει θέμα θεσμοθέτησης συστήματος προεδρευόμενης δημοκρατίας.

Ποια η επίπτωση από τα ρωσικά αντίποινα

Η Ρωσία χθες παρουσίασε το βασικό σχέδιο των αντιποίνων της στο «Τρίτο Στάδιο» των κυρώσεων της ΕΕ που επιβεβαιώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Δήλωσε ότι τώρα θα απαγορεύσει όλες τις εισαγωγές φρούτων, λαχανικών, κρέατος (και ψαριών) και γαλακτοκομικών προϊόντων από την ΕΕ (καθώς επίσης και από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά και τη Νορβηγία).

Πώς θα επηρεάσει αυτό την Ευρώπη;Αυτό το χρήσιμο διάγραμμα δίνει μια ιδέα για το συνολικό επίπεδο των αγροτικών εξαγωγών της ΕΕ προς τη Ρωσία. Όπως εμφανίζει το παραπάνω πλαίσιο, οι αγροτικές εξαγωγές αντιστοιχούν στο περίπου 7% των συνολικών εξαγωγών της ΕΕ. Από αυτές, το 10% πηγαίνει στη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι οι αγροτικές εξαγωγές αντιστοιχούν σε περίπου 0,7% των συνολικών εξαγωγών της ΕΕ. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει πολλά περισσότερα από τα συγκεκριμένα μέρη που αποτελούν στόχο στις κυρώσεις.

Afghan poll rivals sign deal on unity government

Afghanistan's feuding presidential candidates signed a deal Friday to form a national unity government, opening an apparent way forward in a dispute over the fraud-tainted election that threatens to revive ethnic conflict.

Ashraf Ghani and Abdullah Abdullah vowed to work together whoever becomes president after an ongoing audit of all eight million votes finally declares the winner of the June 14 election.

Αεροπορικές επιθέσεις στο βόρειο Ιρακ ενέκρινε ο Ομπάμα

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι ενέκρινε στοχευμένες αεροπορικές επιθέσεις εναντίον των ισλαμιστών εξτρεμιστών στο Ιράκ, σε μία προσπάθεια να αποτρέψει την πτώση της κουρδικής πρωτεύουσας Aρμπιλ. Η απόφαση αυτή επαναφέρει τις ΗΠΑ σε θέση μάχης στο Ιράκ, για πρώτη φορά μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων στο τέλος του 2011.



Κατά τη διάρκεια δηλώσεών του στον Λευκό Οίκο το βράδυ της Πέμπτης, ο κ. Ομπάμα δήλωσε ότι στρατιωτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ πραγματοποίησε ρίψεις τροφίμων και νερού σε δεκάδες χιλιάδες ιρακινούς, μέλη της χριστιανικής μειονότητας των Γιαζιντί, που έχουν παγιδευτεί σε μία άγονη οροσειρά στο βορειοδυτικό Ιρακ, προσπαθώντας να ξεφύγουν απο τους ισλαμιστές, μέλη της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, που τους απειλούν με "γενοκτονία".

Ο χειρότερος εχθρός τής Ουκρανίας

Απ’ έξω, η κατάσταση στην Ουκρανία φαίνεται εύκολο να συνοψιστεί. Ειρηνικές διαδηλώσεις υπέρ των στενότερων δεσμών με την ΕΕ στην πλατεία τού Κιέβου, Μαϊντάν, προκάλεσαν μια βίαιη καταστολή, η οποία με την σειρά της οδήγησε στην αποπομπή τού τότε προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Μετά από αυτό, η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία. Υπήρξαν από τότε βίαιες δονήσεις σε πόλεις όπως η Οδησσός, και υποστηριζόμενοι από την Ρωσία αυτονομιστές στις αυτοανακηρυχθείσες Λαϊκές Δημοκρατίες τού Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ συνέχισαν να πραγματοποιούν βάναυσες ανταρσίες.

Χαρτονομίσματα του ουκρανικού hryvnia. (Gleb Garanich / Courtesy Reuters)

Ένα τέλος σε όλον αυτό τον θάνατο και την καταστροφή θα φέρει κάποια ανάπαυλα στη νέα κυβέρνηση της Ουκρανίας, με επικεφαλής τον πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο. Ωστόσο, μετά από μια πιο προσεκτική εξέταση, είναι σαφές ότι αυτό από μόνο του δεν θα είναι αρκετό για να θέσει την χώρα σε μια πραγματικά νέα πορεία. Για να γίνει αυτό, η Ουκρανία πρέπει να ξεπεράσει τα προβλήματα που την αυτοτραυματίζουν, ιδίως την αχαλίνωτη και διάχυτη διαφθορά.

Ασταμάτητες οι συγκρούσεις στη Λιβύη

Βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν και πάλι σήμερα γύρω από τις περιοχές που τελούν υπό τον έλεγχο των πρώην ανταρτών της πόλης Ζεντέν και κυρίως γύρω από το αεροδρόμιο. Στην Τρίπολη, αναζωπυρώθηκε η πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει σε δεξαμενές καυσίμων καθώς μια νέα ρουκέτα έπληξε ακόμη μία δεξαμενή, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC) της Λιβύης.

Συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων ένοπλων ομάδων στο αεροδρόμιο της Τρίπολης (φωτ: EPA/STR)Πυκνός καπνός φαινόταν να υψώνεται πάνω από το σημείο όπου βρίσκονται οι δεξαμενές καυσίμων στον δρόμο προς το διεθνές αεροδρόμιο της Τρίπολης, το οποίος είναι κλειστό από τις 13 Ιουλίου οπότε ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων πολιτοφυλακών.

China confirms new generation long range missiles

China has acknowledged the existence of a new intercontinental ballistic missile said to be capable of carrying multiple nuclear warheads as far as the United States, state-run media reported Friday.

A government environmental monitoring centre in Shaanxi said on its website that a military facility in the province was developing Dongfeng-41 (DF-41) missiles, the Global Times reported.

Ο ανέντιμος μεσολαβητής: Γιατί δεν πρέπει να δοθεί εμπιστοσύνη στις ειρηνευτικές προσπάθειες του Κατάρ

Για όποιον έχει παρακολουθήσει την εξωτερική πολιτική τού Κατάρ κατά την τελευταία δεκαετία ή είχε την ευκαιρία να διαβάσει το άρθρο 7 του συντάγματος της χώρας που ισχύει από το 2003 και το οποίο αναφέρει ρητά ότι η χώρα πρέπει να προσπαθήσει να είναι μια διεθνής ειρηνοποιός, οι πρόσφατες προσπάθειες της Ντόχα να μεσολαβήσει μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς δεν θα πρέπει να αποτελούν καμία έκπληξη. Η διαμεσολάβηση υπήρξε η «εργαλειοθήκη» τής πρόσφατης εξωτερικής πολιτικής τού Κατάρ˙ Έκανε παρόμοιες διπλωματικές παρεμβάσεις στην Υεμένη το 2007 και το 2008, στον Λίβανο το 2008 και στο Σουδάν το 2009 και το 2010.

Ισραηλινό τεθωρακισμένο όχημα επιστρέφει στο Ισραήλ από την Γάζα, στις 28 Ιουλίου 2014. (Courtesy Reuters)

Το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η τελευταία διπλωματική παρέμβαση του Κατάρ, εντούτοις, έχει αποκαλύψει τους κινδύνους που ενυπάρχουν στην ευρύτερη στρατηγική του. Η παρέμβαση της Ντόχα στην Γάζα έρχεται μέσα σε έναν θερμό πόλεμο δια πληρεξουσίων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και μια συνεχιζόμενη διαμάχη εντός ενός άνευ προηγουμένου πολωμένου Συμβουλίου Συνεργασίας τού Κόλπου (ΣΣΚ) (Gulf Cooperation Council, GCC) τού οποίου το Κατάρ είναι μέλος. Παρά το γεγονός ότι η εξωτερική πολιτική τού Κατάρ δεν έχει αλλάξει, δεν πρόκειται πλέον να είναι σε θέση να εμφανίζεται ως ουδέτερος κριτής.

Τρία πράγματα που πρέπει να σκεφτεί το ΝΑΤΟ

Όταν συναντηθούν οι ηγέτες του ΝΑΤΟ στην Ουαλία το Σεπτέμβριο, θα πρέπει να κάνουν περισσότερα από το να προβούν σε δηλώσεις και να υιοθετήσουν διακηρύξεις που αποτελούνται από καλά στιλβωμένα κλισέ. Ο κόσμος δεν χρειάζεται να ακούσει πόσο σημαντική είναι η άμυνα για τους συμμάχους (αν και οι περισσότεροι ξοδεύουν πολύ λιγότερο από το 2% του ΑΕΠ τους σε αυτήν), το πόσο ζωτικής σημασίας εξακολουθεί να είναι το ΝΑΤΟ σε ένα δύσκολο διεθνές περιβάλλον (αν και τα μέλη αποφεύγουν τη χρήση των εργαλείων του ΝΑΤΟ, ακόμα και όταν αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν), ή το πως η πόρτα του ΝΑΤΟ παραμένει ανοικτή σε νέα μέλη (εκτός από εκείνους που θέλουν να συμμετάσχουν).

Σε κάποιο σημείο, η ενότητα στην κενότητα κάνει περισσότερο κακό παρά καλό για την Ευρωπαϊκή ασφάλεια. Είναι καλύτερο να έχουμε μια σωστή άποψη για το μέλλον του ΝΑΤΟ. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να καταλήξουν σε μιαν απόφαση ιδιωτικά για τρία βασικά ζητήματα. Αυτά είναι το τί να κάνουν, με ποιον να το κάνουν και πώς να το κάνουν.