Ο διεθνής Τύπος γράφει για τις ανεκπλήρωτες ελπίδες για μεγάλη επιτυχία της Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Ρωσίας στην πόλη του Αικατερινμπούργκ, η οποία διεκδικεί το δικαίωμα να φιλοξενήσει την έκθεση Expo 2020.
Φωτογραφία: ΡΙΑ-Νόβοστι
|
Ο τόνος των σχολίων είναι απαισιόδοξος: πλήθος αντικειμενικών και υποκειμενικών γεγονότων και καταστάσεων συμβάλλει στην απομάκρυνση του ενός μέρους από το άλλο.
Τα κύρια πρόσωπα της συνάντησης στο Αικατερινμπούργκ – ο Πρόεδρος Πούτιν, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπουί και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο – αντάλλαξαν διαβεβαιώσεις ότι είναι πρόθυμοι για συνεργασία. Όπως είπε ο αρχηγός του ρωσικού κράτους, τα μέρη κατανοούν την ανάγκη της ολοκλήρωσης της διαδικασίας δημιουργίας νέας βασικής Συμφωνίας για τη στρατηγική εταιρική σχέση το ταχύτερο δυνατό. Οι στρατηγικοί στόχοι είναι κατανοητοί. Όμως μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα, που δημιουργούν ένα πέπλο ακατανοησίας.
Αυτό αφορά και τα προβλήματα της Συρίας, και την κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης εισόδου, και τις λεγόμενες ευρωπαϊκές αξίες, που βασίζονται σε υπερφιλελεύθερα ηθικά πρότυπα. Η Ευρώπη θεωρεί ότι αυτές οι αξίες είναι αναντικατάστατες και υποχρεωτικές για καθολική χρήση, πράγμα, με το οποίο η Ρωσία, φυσικά, δεν συμφωνεί. Η Ευρώπη χαρακτηρίζει τη ρωσική θέση αρχαϊκή. Το πιθανότερο είναι ότι αυτό είναι αλήθεια. Η ρωσική κοινωνία ακολουθεί τις παραδοσιακές αξίες. Όμως και στην ίδια την Ευρώπη γι΄αυτό το θέμα δεν υπάρχει ομοθυμία. Βλέποντας την κατάσταση από το πλευρό, πολλοί στη Ρωσία δεν βιάζονται να αναγνωρίσουν την καθυστέρηση τους. Ακολουθεί η γνώμη του πολιτικού αναλυτή Λεονίντ Σάβιν:
- Φυσικά, δεν πρέπει σιωπηρά να υιοθετούμε τις ευρωπαϊκές αξίες. Επι πλέον, σε ορισμένες πτυχές η Ευρώπη μπορεί να διδαχτεί από τη Ρωσία. Π.χ., στο θέμα της ανοχής. Η ορθόδοξη παράδοσή μας για πολλούς αιώνες συνυπήρχε ειρηνικά με τον ισλαμισμό, τον ιουδαϊσμό και το βουδισμό. Ακριβώς στα ζητήματα των αμοιβαίων σχέσεων η Ευρώπη πρέπει να διδαχτεί πολλά από τη Ρωσία.
Όμως, υπάρχει και μια άλλη άποψη, οι υποστηριχτές της οποίας πιστεύουν ότι οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης αλληλοεμπλουτίζονται και ότι στην πραγματικότητα στη βάση τους το ρωσικό και το ευρωπαϊκό σύστημα αξιών είναι τα ίδια.
Στο θέμα αναφέρεται ο καθηγητής του Ρωσικού Πανεπιστημίου Φιλίας των Λαών Μαξίμ Κισιλιόφ:
- Είναι θλιβερό το ότι οι διαφωνίες αυξάνονται. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αξίες, «δεμένες» με μια χωριστή εθνοτική ομάδα ή με κάποια συγκεκριμένη χώρα – αξίες της Ρωσίας, αξίες της Αμερικής, αξίες της Ευρώπης. Πρέπει να μιλάμε για πανανθρώπινες αξίες. Στην περίπτωση της υποχώρησης της Ευρώπης από τις οικογενειακές αξίες (εννοώ τους γάμους των ομοφυλόφιλων) δεν νομίζω ότι η Ρωσία πρέπει να το ακολουθήσει αυτό. Όμως θα ήταν εντελώς δυνατό να βλέπει με κατανόηση την ευρωπαϊκή θέση.
Ίσως, θα ήταν ορθό να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο χωρίς προκατάληψη. Πιθανώς, αυτό δεν είναι αρκετό, για να καούμε από το πάθος της αμοιβαίας αγάπης. Όμως είναι αρκετό, να μετατραπεί το κούτσουρο στο μάτι του άλλου σε μικρό άχιρο, το οποίο μπορεί και να αγνοηθεί.
ΤΟΥ Σεργκέι Ντουζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου