Ενώ κάποτε χαιρετίστηκε από διεθνείς διπλωμάτες ως πρότυπο για την περιοχή, εδώ και μήνες τώρα η Υεμένη φαίνεται να διαλύεται. Καθώς η διαμάχη μεταξύ των Houthis, που ελέγχουν τη Sanaa, και του μεταβατικού προέδρου της χώρας, Abdo Rabbu Mansour Hadi, ο οποίος έχει καθιερώσει μια εναλλακτική πρωτεύουσα στο Aden, εντείνεται, η Υεμένη είναι σε βαθύ κίνδυνο διάσπασης, αν δεν φθίνει σε εμφύλιο πόλεμο, ιδιαίτερα εάν αναλογιστεί κανείς την φύση των συνομιλιών για τις οποίες διαμεσολάβησε το ΝΑΤΟ, με στόχο μια νέα πολιτική συμφωνία. Τα δεινά αποτελέσματα αυτού έχουν φανερωθεί τις τελευταίες ημέρες, όπως είναι η σειρά θανατηφόρων βομβαρδισμών τζαμιών που προκάλεσαν το θάνατο σε περισσότερους από 100 πολίτες της Υεμένης.
Αυτή το report από τον Adam Baron εξηγεί ότι παρά την βαθιά ασταθή φύση της τρέχουσας κατάστασης στην Υεμένη, υπάρχει κάποια ελπίδα για μια συμφωνία, καθώς η κατανομή της εξουσίας παραμένει προς το συμφέρον όλων των πλευρών. Ωστόσο, οποιαδήποτε συμφωνία θα πρέπει να ξεπεράσει το βαθύ πνεύμα της δυσπιστίας που διέπει τις σχέσεις μεταξύ των πολιτικών κομμάτων της Υεμένης. Και η μεταφορά της κατανομής της εξουσίας από τα χαρτιά στην πραγματικότητα, θα απαιτήσει την αναμέτρηση με πολλά λάθη και ψευδείς εντυπώσεις που έχουν φέρει την μετάβαση της χώρας από την Αραβική Εξέγερση, στο χείλος της αποτυχίας.
Το “Εμφύλιος πόλεμος στην Υεμένη: Επικείμενος και δυνατό να αποφευχθεί”, πλαισιώνει την τρέχουσα κρίση ως ένα μη απροσδόκητο αποτέλεσμα του ατελούς χαρακτήρα του μεταβατικού οδικού χάρτη της Υεμένης, προσφέροντας την ακόλουθη συμβουλή για να αποφευχθεί το χειρότερο σενάριο:
Η αρχική “αμαρτία” της προηγούμενης συμφωνίας, δηλαδή η προνομιακή μεταχείριση των παραδοσιακών ελίτ όλων των άλλων κομμάτων, πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος.
Η βάση για οποιαδήποτε πολιτική συμφωνία πρέπει να είναι η κατανομή της εξουσίας και η συμμετοχή, ενώ ένας οδικός χάρτης πρέπει να βοηθήσει ώστε να φέρει την Υεμένη έξω από την δυσφορία που τροφοδοτείται από μια φαινομενικά ατελείωτη μετάβαση.
Ενώ οι εξωτερικές πλευρές πρέπει να μείνουν αμερόληπτες και να αποφύγουν να αναγκάσουν μια λύση, μια ενωμένη Ευρώπη μπορεί να χρησιμοποιήσει την πολιτική και τον συντονισμό των χορηγών, και να παίξει ένα θετικό ρόλο στην προώθηση μιας λύσης,
Περιφερειακοί παράγοντες όπως η Σαουδική Αραβία και το Κουβέιτ, έχουν τη δυνατότητα να διαδραματίσουν έναν παρόμοια θετικό ρόλο, εάν το κάνουν με τελικό στόχο την προώθηση μιας συμμετοχικής λύσης.
Η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για τ ενδεχόμενο κατακερματισμού της Υεμένης, αν και μια τέτοια πιθανότητα παραμένει το χειρότερο σενάριο.
Ο συγγραφέας σχολιάζει: “Καθώς τυγχάνουν θετικής ανταπόκρισης από το σύνολο των πολιτών της Υεμένης, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη-μέλη μπορούν να παίξουν ένα βασικό ρόλο στο να κινήσουν τα πράγματα προς μια θετική κατεύθυνση. Η ΕΕ πρέπει να δράσει αποφασιστικά και ενωμένη και να βοηθήσει στη μεσολάβηση μιας μεταβατικής πορείας που δεν θα επαναλαμβάνει τα λάθη της αρχικής, με το να συμπεριλάβει τους πραγματικούς διαμεσολαβητές εξουσίας και τους διαδηλωτές στο νότο”.
του Adam Baron
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.ecfr.eu/publications/summary/civil_war_in_yemen_imminent_and_avoidable311444
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου