Αμερικανο-γερμανική «μάχη» για τα… ελληνικά MLRS, έχει και συνέχεια

Περίπου ένα μήνα μετά την αναφορά μας στο θέμα της διερεύνησης της προμήθειας από τον Ελληνικό Στρατό περί των 40 Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) MLRS από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ και τη γερμανική πρόταση που υπεβλήθη για το ίδιο οπλικό σύστημα (δες την ενημέρωση «Αμερικανο-γερμανική «μάχη» για τα… ελληνικά MLRS» στον σύνδεσμο http://www.defence-point.gr/news/?p=89645), περισσότερες πληροφορίες για το ζήτημα έγιναν γνωστές.

Με τη συνεργασία του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)

Συγκεκριμένα, σε ότι αφορά τα συστήματα που προέρχονται από τα αποθέματα του Στρατού των ΗΠΑ, όπως είχε αναφερθεί, τα ευρήματα της επιτροπής που συνέστησε το ΓΕΣ και μετέβη στις ΗΠΑ για την επιτόπια επιθεώρηση του υλικού ήταν, επιεικώς απογοητευτικά. Οι εκτοξευτές που προσφέρθηκαν προς επιθεώρηση από τον Στρατό των ΗΠΑ διαπιστώθηκε από τους Έλληνες επιτελείς ότι βρισκόταν σε κάθε άλλο παρά ικανοποιητική κατάσταση.

Εκ των υστέρων, έγινε γνωστό, ότι ο σημαντικός αριθμός ΠΕΠ MLRS που βρισκόταν σε παρακείμενο χώρο και που εξ όψεως (αφού οι Αμερικανοί δεν επέτρεψαν την επιθεώρηση επικαλούμενοι ότι είχαν δεσμευθεί από άλλη χώρα) φαινότουσαν να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση και επί των οποίων είχαν αναγραφεί τα αρχικά «IS» δεν προορίζεται για το Ισραήλ. Τα αρχικά «IS» σήμαιναν «International Sale» («διεθνή πώληση») σε δύο χώρες που όμως δεν κατονομάστηκαν.



Αντίθετα, έγινε γνωστό ότι ήδη το Ισραήλ και η Φιλανδία έχουν δεσμεύσει αριθμό εκτοξευτών MLRS. Ο αριθμός για την πρώτη χώρα ανέρχεται σε 160 εκτοξευτές και σύμφωνα με πληροφορίες ουσιαστικά οι Ισραηλινοί ενδιαφέρονται μόνο για το σκάφος του εκτοξευτή, το οποίο συνδυαζόμενο με το κατασκευής της γερμανικής KMW AGM (Artillery Gun Module) θα αποτελέσει το νέο αυτοκινούμενο οβιδοβόλο των χερσαίων δυνάμεων του Ισραήλ που θα αντικαταστήσει σε υπηρεσία τα υπέργηρα M109.

Υπενθυμίζεται, ότι το AGM διαθέτει πυροβόλο κατασκευής Rheinmetall διαμετρήματος 155 χλστ. και μήκους σωλήνα 52 διαμετρημάτων και χρησιμοποιεί πολλά υποσυστήματα του PzH-2000 με το συνολικό του βάρος να ανέρχεται σε 12 τόνους (και σε 27 τόνους μαζί με το σκάφος του M270). Αντίθετα, η Φιλανδία δέσμευσε μικρό αριθμό εκτοξευτών (πληροφορίες αναφέρουν για 4 ως 14 μονάδες) που θα συμπληρώσουν τις 22 μονάδες που ήδη διαθέτει σε υπηρεσία η σκανδιναβική χώρα.

Σε ότι αφορά την επιστολή γερμανικής εταιρίας που είχε αποσταλεί στο ΓΕΣ η οποία ενημέρωνε για τη διαθεσιμότητα εκτοξευτών MLRS από τα αποθέματα του Στρατού της Γερμανίας, έγινε γνωστό ότι η εταιρία είναι η Cassidian (EADS) και ότι ο αριθμός των διαθέσιμων συστημάτων ανέρχεται σε 23 εκτοξευτές. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι η Cassidian έχει προμηθευτεί εκτοξευτές από τον Στρατό της Γερμανίας ο οποίος από τη δεκαετία του 1990 εισήγαγε σε υπηρεσία 252 μονάδες τυποποιημένες ως MARS (Mittleres Artillerieraketensystem).

Από το 2010 άρχισε ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων στο επίπεδο MARS II από κοινοπραξία ευρωπαϊκών εταιριών στην οποία μετέχει η Cassidian αλλά και η Krauss-Maffei Wegmann (KMW). Το πρόγραμμα αφορά την αναβάθμιση γερμανικών εκτοξευτών στο επίπεδο MARS II, ιταλικών στο επίπεδο MLRS Improved και γαλλικών στο επίπεδο Lance Roquette Unitaire (LRU).

Κύρια συστατικά της αναβάθμισης είναι η ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού συστήματος ελέγχου πυρός (EFCS: European Fire Control System) που επιτρέπει τη βολή των νέων πυραύλων ενιαίας πυροκεφαλής GMLRS (όπου εμπλέκεται η Cassidian) και η εγκατάσταση του κατασκευής KMW συστήματος ηλεκτρικής περιστροφής του εκτοξευτή – ηλεκτρονικής τάξης (ELDS/EPS: Electrical Launch Drive System/ Electronic Positioning System), που αντικαθιστά τα χρησιμοποιούμενα υδραυλικά συστήματα που έχουν αυξημένες απαιτήσεις συντήρησης.

Προς το παρόν, δεν έχει γίνει γνωστό αν οι 23 εκτοξευτές που προσφέρονται από την Cassidian στον Ελληνικό Στρατό ανήκουν στην εκσυγχρονισμένη έκδοση MARS II και σε τι κόστος. Πάντως σε συνέχεια αυτών των εξελίξεων, το ΓΕΣ αποφάσισε ήδη την αποστολή επιτροπής στη Γερμανία, προκειμένου να επιθεωρήσει τα προσφερόμενα συστήματα και στη συνέχεια να αξιολογηθεί συνολικά η συγκεκριμένη προσφορά.

Όπως είχαμε αναφέρει και στο προηγούμενο σημείωμα, η αριθμητική και ποιοτική ενίσχυση του ελληνικού στόλου ΠΕΠ MLRS αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για τον Ελληνικό Στρατό με πολύ σημαντικές επιχειρησιακές διαστάσεις. Το ίδιο ισχύει και για τον εκσυγχρονισμό που θα επεκτείνει το όριο επιχειρησιακής ζωής ενός πυραυλικού συστήματος που αποτελεί κρίσιμη συνιστώσα ισχύος του ελληνικού Πυροβολικού Μάχης.

Είναι αυτονόητο, ότι ο εκσυγχρονισμός θα πρέπει να επιτρέπει την αξιοποίηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων τόσο των εν υπηρεσία, κατασκευής Lockheed Martin, βεληνεκούς 165 χιλιομέτρων, πυραύλων MGM-140B Block 1A (σύμφωνα με ανοικτές πηγές περισσότερα από 100 βλήματα), αλλά και των νέας παραγωγής, επίσης κατασκευής Lockheed Martin, MGM-168 ATACMS Block IVA (πρώην MGM-140E), που με ενιαία πυροκεφαλή βάρους 230 κιλών επιτυγχάνουν βεληνεκή της τάξης των 300 χιλιομέτρων. Επίσης, να επιτρέπει την ενσωμάτωση νέων πυρομαχικών (όπως ο βεληνεκούς 70 χλμ., υψηλής ακρίβειας, ενιαίας πυροκεφαλής, πύραυλος GMLRS).

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων MLRS που ήδη διατίθενται σε υπηρεσία, αλλά και αυτών που θα καταβληθεί προσπάθεια να αποκτηθούν για την αριθμητική ενίσχυση του στόλου, αποτελεί αντικείμενο έντονου προβληματισμού στο ΓΕΣ το οποίο καλείται να επιλέξει και υλοποιήσει μία λύση στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου δεσμευτικού περιβάλλοντος που έχει επιβάλλει η διεθνής συνθήκη για την απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς (cluster).
Οι εύκολα αντιληπτές ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες είναι αυτές που οδήγησαν τη χώρα μας να μην υπογράψει τη συνθήκη (όπως και οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και η Φιλανδία για να αναφέρουμε παραδειγματικά και μερικές από τις άλλες χώρες που υιοθέτησαν την ίδια στάση), αλλά γεγονός είναι ότι τα πυρομαχικά διασποράς πλέον υπόκεινται σε σχεδόν γενικευμένη απαγόρευση διακίνησης.
Το όριο επιχειρησιακής ζωής των πυρομαχικών που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός για τους ΠΕΠ MLRS (κατά βάση M26), αργά αλλά σταθερά εξαντλείται και κατά συνέπεια το ζήτημα της αντικατάστασης τους θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε συνδυασμό και με τον εκσυγχρονισμό τους. Φυσικά σε επιχειρησιακό επίπεδο δεν υφίσταται καμία αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα ή την αναγκαιότητα διατήρησης σε χρήση πυρομαχικών διασποράς αλλά το διεθνές περιβάλλον λόγω της προαναφερθείσας συνθήκης είναι πλέον δεσμευτικό.

Μάλιστα το ΓΕΣ την τελευταία διετία δέχεται συνεχείς οχλήσεις από τη ΝΑΤΟϊκή υπηρεσία υποστήριξης (NSPA: NATO Support Agency, διάδοχος της NAMSA) προκειμένου να αποσαφηνίσει τη θέση της χώρας σε σχέση με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού που έχουν υιοθετήσει Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία, τρεις χώρες που όμως έχουν υπογράψει και κυρώσει την προαναφερθείσα συνθήκη απαγόρευσης των όπλων διασποράς.

 http://www.defence-point.gr/news/?p=91903&utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook