Η γρήγορη ανέλιξη του Αιγύπτιου υπουργού Άμυνας, Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, από σκοτεινός γραφειοκράτης τού στρατού σε εθνικό είδωλο, αντανακλά την λαϊκή διάθεση της Αιγύπτου, η οποία, μετά από τρία και πλέον χρόνια συνεχούς πολιτικής αναταραχής, επιθυμεί την σταθερότητα με τη μορφή ενός ισχυρού άνδρα. Αλλά, η ξαφνική εμφάνισή του αντανακλά επίσης την κατήφεια των Αιγύπτιων: ο Σίσι αντιπροσωπεύει την κατά 180 μοίρες ιδεολογική διαφορά από τον Μοχάμεντ Μόρσι, τον ηγέτη τής Μουσουλμανικής Αδελφότητας τον οποίο οι Αιγύπτιοι είχαν εκλέξει λιγότερο από δύο χρόνια πριν και στην συνέχεια τον ανέτρεψαν, 12 μήνες αργότερα. Οπότε δεν πρέπει να αποτελέσει καμία έκπληξη εάν η υποστήριξη στον Σίσι ελαττωθεί γρήγορα αφότου κερδίσει την προεδρία, και η Αίγυπτος δει και πάλι μαζικές διαδηλώσεις. (Δεν βοηθά τα πράγματα ότι, όπως και σχεδόν κάθε άλλη αιγυπτιακή πολιτική προσωπικότητα, ο Σίσι δεν έχει προφανείς απαντήσεις για τα σημαντικά οικονομικά δεινά τής χώρας, την υψηλή ανεργία των νέων και την πολιτική των αποκλεισμών).
Μια οπαδός τού αλ Σίσι κρατά μια αρβύλα στο κεφάλι της ως ένδειξη υποστήριξης του στρατού. Ιανουάριος 2014. (Amr Abdallah Dalsh / Courtesy Reuters)
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σίσι θα αντιμετωπίσει την ίδια μοίρα με τον Μόρσι. Ακόμα κι αν ο Σίσι αντιμετωπίσει μια εξέγερση, υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύουμε ότι θα είναι πιο ανθεκτικός από όσο οι ανατραπέντες προκάτοχοί του, καθώς και πιο ανθεκτικός από όσο άλλοι πιθανοί υποψήφιοι για την προεδρία τής Αιγύπτου.