Από τη στιγμή που η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα η διεθνής
κοινή γνώμη φαίνεται να βρίσκει λάθη σε κάθε τι ελληνικό. Ενώ κάποιες από τις
κατηγορίες είναι αληθινές και κάποιες άλλες ψεύτικές, δεν είναι αυτό που έχει
σημασία. Όντως, η ελληνική οικονομία παρουσιάζει πολλές αδυναμίες. Το ίδιο και
το πολιτικό της σύστημα αλλά και η κοινωνία της. Ωστόσο, δεν είναι αυτές οι αδυναμίες
που έριξαν την Ελλάδα στην κρίση και απειλούν να κατασχίσουν του ευρωπαϊκό
οικοδόμημα.
Η ρίζα της καταστροφής βρίσκεται βορειότερα, βρίσκεται στις
Βρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο. Εκεί σχεδιάστηκε ένα βαθιά και ίσως
μοιραία ελαττωματικό νομισματικό σύστημα που ελλείψει σοβαρής ανάλυσης να το
στηρίζει, ηθικοποιείται η όποια προβληματική δυσλειτουργία του. Σημειωτέον ότι
η λύση θα πρέπει να προέλθει από τα ίδια μέρη.
Ας επιστρέψουμε στις ελληνικές αποτυχίες: Πράγματι η Ελλάδα
υποφέρει από διαφθορά και φοροδιαφυγή. Η ελληνικές κυβερνήσεις αρέσκονται να ζουν
πέρα από τις δυνατότητες τους. Η ελληνική παραγωγικότητα βρίσκεται περίπου 25%
χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Από την άλλη, κάτι ανάλογο συμβαίνει με
την παραγωγικότητα του Μισισιπή και τον αμερικανικό μέσο όρο.
Πολλά από τα όσα ακούγονται για τα κακώς κείμενα στην Ελλάδα
απλά δεν είναι αλήθεια. Οι Έλληνες όχι μόνο δεν είναι τεμπέληδες αλλά εργάζονται
περισσότερο από τον μέσο Ευρωπαίο; και από τον μέσο Γερμανό. Ούτε η Ελλάδα έχει
ένα διογκωμένο κράτος πρόνοιας. Οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι
σημαντικά μικρότερες από τη Σουηδία ή τη Γερμανία.
Λοιπόν, πως μπήκε η Ελλάδα σε τόσους μπελάδες; Κατηγορείστε
το ευρώ γι’ αυτό.