Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Ο νέος πόλεμος των αγωγών μεταξύ της Τουρκίας και του Ιράκ. Ο ρόλος των Κούρδων. Al Jazeera




Ο Τσεϊχάν είναι ο γιγαντιαίος τερματικός σταθμός του αγωγού Μπακού-Τσεϊχάν. Παιδί της προεδρίας του Κλίντον, μεταφέρει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο βαρέλια καθημερινά.

Το Κουρδιστάν του Ιράκ από την άλλη αποτελεί παράδεισο ενέργειας. Εκτιμάται ότι έχει αποθέματα φυσικού αερίου ανάμεσα στα τρία με έξι τρις κυβικά μέτρα και 45 δις βαρέλια πετρελαίου. Οι Κούρδοι του Ιράκ ονειρεύονται να εκμεταλλευτούν αυτό το θησαυρό δίχως τη συγκατάθεση της Βαγδάτης.

Για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν η Τουρκική Ανατολία αποφάσιζε να κατασκευάσει έναν αγωγό πετρελαίου που θα την ένωνε με το Ιράν, για τις ανάγκες της, φυσικά χωρίς να ρωτήσει την Άγκυρα.

Αίγυπτος: Μεταξύ σφύρας και άκμονος. Arab news




Οι Αιγύπτιοι καλούνται να αποφασίσουν ανάμεσα σε δυο υποψήφιους για τον προεδρικό θώκο που αντιπροσωπεύουν εκ διαμέτρου αντίθετες προσδοκίες και αντικρουόμενο όραμα για το μέλλον της χώρας.

Οι εκλογές της περασμένης εβδομάδας έδειξαν ότι οι μισοί πολίτες τουλάχιστον εμπιστεύτηκαν τους κοσμικούς υποψηφίους. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα με τον Μοχάμεντ Μούσρι “τερμάτισε” πρώτη αποσπώντας περίπου το 25 τοις εκατό των ψήφων.

Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν ο τελευταίος πρωθυπουργός υπό τον Χόσνι Μουμπάρακ, ο Άχμετ Σαφίκ ο οποίος, ήρθε δεύτερος κερδίζοντας το 24 τοις εκατό των ψήφων. Εντός κι εκτός Αιγύπτου, αναλυτές και πολίτες απόρησαν με την επιτυχία του καθώς θεωρούνταν απομεινάρι του παρελθόντος. 

Η εξόρμηση προς το φυσικό αέριο στη Μεσόγειο (Μέρος 1ο). Η Λεκάνη Λεβαντίνη και του Ισραήλ - μια νέα γεωπολιτική κατάσταση;




γράφει ο F. William Engdahl

Η πρόσφατη ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο άλλαξε ριζικά τη γεωπολιτική εξίσωση στην περιοχή και πέραν αυτής. Πράγματι, είναι μια ευκαιρία για το Ισραήλ να περάσει από την ενεργειακή εξάρτηση στην ενεργειακή κυριαρχία, ενώ ο Λίβανος διεκδικεί, με την υποστήριξη της Ουάσινγκτον, μέρος αυτού του αερίου που βρίσκεται στα χωρικά ύδατα του. Ο William Engdahl εξερευνά τις συνέπειες αυτής της κλείδας εξέλιξης, η οποία είναι ένας από τους κύριους λόγους για την αποσταθεροποίηση της Συρίας από το Κατάρ και τη Δύση.

Οι πρόσφατες ανακαλύψεις κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, όχι απλώς σημαντικά αλλά τεράστια, τα οποία βρίσκονται σε ένα σχετικά ανεξερεύνητο μέρος της Μεσογείου Θάλασσας (ανάμεσα στην Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο, Ισραήλ, Συρία και Λίβανο), δείχνουν ότι η περιοχή θα μπορούσε να γίνει ένας «νέος Περσικός Κόλπος». Όπως ήταν η περίπτωση για τον «άλλο» Περσικό Κόλπο, η ανακάλυψη αυτού του πλούτου σε υδρογονάνθρακες θα μπορούσε όντως να γίνει συνώνυμος μιας φοβερής γεωπολιτικής κατάρας για την περιοχή.

Οι ιστορικές συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή θα μπορούσαν σύντομα να αντικατασταθούν από νέες μάχες για τη πρόσβαση στους πόρους πετρελαίου και φυσικού αέριου της Ανατολικής Μεσογείου, της Λεκάνης Λεβαντίνης και του Αιγαίου. 
Θα εξετάσουμε πρώτα τις συνέπειες της ανακάλυψης ενός γιγάντιου υπεράκτιου κοιτάσματος πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ανοικτά του Ισραήλ. 
Σε δεύτερο άρθρο, θα δούμε τις επιπτώσεις από τις ανακαλύψεις φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Αιγαίο μεταξύ της Κύπρου, της Συρίας, της Τουρκίας, της Ελλάδας και του Λίβανου.