Η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας έχει υποχωρήσει το
2012. Η ανάπτυξη μετά το 2009 ήταν απογοητευτική διότι η αναδουλειά που
προέκυψε σαν αποτέλεσμα της μεγάλης ύφεσης εξακολουθεί να υπάρχει σε σημαντικό
βαθμό. Με τόσο σημαντική παραγωγική δυναμικότητα να παραμένει αδρανής υπάρχει η
ευκαιρία για δυναμική ανάπτυξη το 2013, όμως, μόνο αν οι κυβερνήσεις γίνουν
αποτελεσματικότερες.
Κάθε οικονομία έχει τα δικά της,
ιδιαίτερα, προβλήματα, ωστόσο η αποτυχία των πολιτικών είναι επαναλαμβανόμενη.
Σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες οικονομίες λαμβάνει σχεδόν την ίδια μορφή: Οι
κυβερνήσεις δεν καταφέρουν να κάνουν τη δημοσιονομική πολιτική τους
αποτελεσματική, δηλαδή να συνδυάσουν την επαρκή, βραχυπρόθεσμη, ενίσχυση της
οικονομίας με αξιόπιστη μεσοπρόθεσμη πολιτική ελέγχου των δημοσίων οικονομικών.
Η πρόωρη δημοσιονομική λιτότητα (ή ανεπαρκής ενίσχυση της οικονομίας αρχικά)
περιορίζει την ανάπτυξη στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ιαπωνία. Οι
κυβερνήσεις έχουν παγιδευτεί σε αδικαιολόγητη λιτότητα διότι δεν μπορούν ή δεν
θέλουν να δεσμευτούν ότι θα επιβάλλουν πολιτική λιτότητας αργότερα όταν οι
οικονομίες θα είναι σε θέση να την αντέξουν καλύτερα. Προκειμένου να
διατηρήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών οι κυβερνήσεις είναι υπερβολικές όσον
αφορά τη λιτότητα. Δέσμιες της έλλειψης αξιοπιστίας, οι κυβερνήσεις έχουν
εξουσιοδοτήσει τις κεντρικές τράπεζες να εφαρμόσουν την πολιτική ενίσχυσης της
οικονομίας. Στις ΗΠΑ η FED ανταποκρίθηκε με θαυμαστές καινοτομίες και το
Δεκέμβριο δήλωσε ότι θα εξακολουθήσει την πολιτική επιθετικής νομισματικής
πολιτικής μέχρι η ανεργία να υποχωρήσει στο 6,5% ή μέχρι ο πληθωρισμός να
αυξηθεί στο 2,5%. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ούσα ακόμη στην βρεφική ηλικία,
έχει μικρότερο περιθώριο κινήσεων. Παρ’ όλα αυτά υποσχέθηκε να «κάνει ό,τι
χρειαστεί» για να προφυλάξει το ευρώ και ξεκίνησε το δικό της πρόγραμμα
νομισματικής χαλάρωσης. Η πιο συντηρητική Τράπεζα της Ιαπωνίας μέχρι σήμερα
κωλυσιεργεί, με αποτέλεσμα την παρατεταμένη στασιμότητα της ιαπωνικής
οικονομίας. Προκειμένου να πιέσει την ΤτΙ, ο νεοεκλεγείς πρωθυπουργός κ. Σίνζο
Αμπε απείλησε σχεδόν ανοιχτά την ανεξαρτησία της τράπεζας.