Για δεύτερη φορά μέσα σε εννέα χρόνια, διαδηλωτές κατά τού καθεστώτος έχουν γεμίσει τους δρόμους τής Ουκρανίας. Αλλά τώρα, το διακύβευμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει γίνει πιο σημαντικό. Η τελευταία πολιτική αναταραχή στην Ουκρανία, την οποία οι φιλοευρωπαίοι διαδηλωτές αποκαλούν ως Ευρωεπανάσταση, ξεκίνησε στα τέλη Νοεμβρίου, όταν ο πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς απέρριψε μια πολυαναμενόμενη συμφωνία που θα ενίσχυε τους πολιτικούς και εμπορικούς δεσμούς με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαδηλώσεις διογκώθηκαν αφότου τα ΜΑΤ επιτέθηκαν βάναυσα στις 30 Νοεμβρίου σε διαδηλωτές που είχαν στρατοπεδεύσει στην πλατεία Ανεξαρτησίας, στην περιοχή τής Πορτοκαλί Επανάστασης του 2004. Μέσα σε μια εβδομάδα, μαζικές διαδηλώσεις που απαιτούσαν την παραίτηση του Γιανουκόβιτς εξαπλώθηκαν σε όλη την χώρα. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν στο Κίεβο, ενώ οι ως επί το πλείστον νεαροί ακτιβιστές έστησαν οδοφράγματα γύρω από κυβερνητικά κτίρια και γκρέμισαν ένα άγαλμα του Λένιν.
Συλλαλητήριο από υποστηρικτές τής ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης στο Maidan Nezalezhnosti ή Πλατεία Ανεξαρτησίας, στο κέντρο τού Κιέβου, στις 8 Δεκεμβρίου 2013. (Gleb Garanich / Courtesy Reuters)
Ο Mykola Azarov, ο πρωθυπουργός τής Ουκρανίας, αποκάλεσε τους ειρηνικούς διαδηλωτές στο Κίεβο «ναζί» και συνέκρινε την ανατροπή τού αγάλματος με την καταστροφή που επέφεραν οι Ταλιμπάν στους γιγαντιαίους Βούδες τού Μπαμιγιάν, στο Αφγανιστάν το 2001. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, εν τω μεταξύ, επαίνεσε τους «νέους στους δρόμους τής Ουκρανίας» επειδή «γράφουν μια νέα ιστορία στην Ευρώπη». Το σύνθημα των διαδηλωτών (« Η Ουκρανία είναι η Ευρώπη!») σημαίνει πολύ περισσότερα από μια επιθυμία ένταξης στην ΕΕ . Γι’ αυτούς, όπως και για τους περισσότερους Ουκρανούς, η Ευρώπη είναι ένα σύμβολο δημοκρατίας, εθνικής αξιοπρέπειας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας – στα οποία αντιτίθεται, όπως ορθά πιστεύουν, το καθεστώς Γιανουκόβιτς.