Το 2004 ξεκίνησε το γκρέμισμα και το άδειασμα μιας ολόκληρης
ομάδας αθλητών, αλλά και μιας ολόκληρης ομοσπονδίας, αυτή της άρσης βαρών. Το
2008 η παράσταση ολοκληρώθηκε με λαμπρό τρόπο. Όχι μόνο κατέστρεψαν αθλητές,
που ίσως και να λάμβαναν ουσίες, αθλητές που τόσες φορές μας είχε κάνει
περήφανους και άλλες τόσες συνήθιζε σύσσωμη η πολιτική μας ηγεσία να
φωτογραφίζεται μαζί τους, αλλά ενοχοποίησαν αθλητές που ουδέποτε πήραν ουσίες,
σαν την πρωταθλήτρια των 20χλμ βάδην Αθανασία Τσουμελέκα ( την ξύπνησαν 2πμ την
ημέρα του αγώνα της, για να την υποβάλουν σε έλεγχο, στον οποίο βρέθηκε «δήθεν»
θετική μετά από 2 βδομάδες στην ουσία ερυθροποιητίνη, ουσία τόσο γνωστή όσο για
να μην τη χρησιμοποιήσει αθλητής πριν τον αγώνα του).
Έφτασε το 2012, ολυμπιακή χρονιά και πάλι με την ιστορία να
επαναλαμβάνεται. Ξεκίνημα με την αποβολή της πρωταθλήτριας του τριπλούν
Παρασκευής Παπαχρήστου για δήθεν ρατσιστικό σχόλιο – ανέκδοτο που κυκλοφορεί
ευρέως στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα «Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα
κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό », και συνέχεια με
τον πρωταθλητή του ύψους Δημήτρη Χονδροκούκη, ο οποίος φαίνεται να βρέθηκε
θετικός στην ουσία ναδρολόνη, που είχε ανιχνευθεί και στον Μπεν Τζόνσον στο περιβόητο
σκάνδαλο του 1988! Καλά κοροϊδευόμαστε; Αν ήταν να κάνει χρήση ουσιών ένας
τέτοιος αθλητής, σίγουρα δεν θα επέλεγε μια ουσία ανιχνεύσιμη και γνωστή από το
1988!