India and Pakistan: A Debilitating Relationship

In early November, a suicide bomber detonated himself at a checkpoint on the Pakistani side of the Wagah border, killing sixty people. Immediately after, Hamid Gul, the former chief of the ISI, Pakistan’s powerful military-controlled intelligence agency, gave an interview on Pakistani television accusing India of being behind the attack. “We offered our hand in friendship, and this is how they repay us,” he said. Despite the fact that the attack was claimed by three different militant groups based in Pakistan, many Pakistanis shares Gul’s sentiments. And given how bad relations between the two countries have been recently, that should not surprise.

Image Credit: REUTERS/Mukesh Gupta

For a brief moment after Indian Prime Minister Narendra Modi’s election victory, there was optimism in both India and Pakistan. In an unprecedented move, Modi invited his Pakistani counterpart Nawaz Sharif to attend his inauguration ceremony. The previous year, when Sharif was contesting his own elections, he made bettering relations with India – “normalization” as both Pakistan and India call it – a campaign promise. Many thought that with two governments both interested in normalization, both having secured solid majorities in their respective election victories and facing little domestic political opposition, it was finally time for the nuclear-armed rivals to move forward.

Κρυφή περιουσία: Πώς οι χώρες μπορούν να επωφεληθούν από τον δημόσιο πλούτο

Τα κεντρικά γραφεία τής Temasek Holdings πριν την ανακοίνωση των ετήσιων αποτελεσμάτων, στην Σιγκαπούρη, τον Σεπτέμβριο του 2009. (Vivek Prakash / Courtesy Reuters)

Οι περισσότερες κυβερνήσεις γνωρίζουν πολλά για το χρέος τους, αλλά λίγα πράγματα για τα περιουσιακά τους στοιχεία. Στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης τού 2008, καθώς οι κυβερνήσεις κινητοποιήθηκαν για να διαχειριστούν το δημόσιο χρέος τους, σε μεγάλο βαθμό αγνοούσαν τα περιουσιακά στοιχεία τού δημοσίου. Ορισμένες χώρες, όπως οι χώρες τής Βαλτικής και η Πορτογαλία, έλαβαν μέτρα για να εκτιμήσουν τον πλούτο τους, αλλά οι περισσότερες δεν το έκαναν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, επέλεξαν να μην συμμετάσχουν σε μια πρωτοβουλία τού 2011 από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για να αξιολογηθεί το μέγεθος και η σύνθεση των κρατικών επιχειρήσεων στις χώρες-μέλη.

China’s Nuclear Power Gamble Is Mind-Boggling

The numbers that define China’s progress over the last 50 years are staggering. Over 300 million people lifted out of poverty. Over 160 cities with more than 1 million inhabitants. Over 630 million Internet users.. And now, following the recent climate change deal with U.S., China has a massive price tag of $2 trillion to implement climate policy changes. In order to cap carbon emissions and generate 20% of the country’s electricity from renewables by 2030, Bloomberg estimates this would require 1,000 nuclear reactors, 500,000 wind turbines or 50,000 solar farms. “The pledge would require China to produce either 67 times more nuclear energy than the country is forecast to have at the end of 2014, 30 times more solar or nine times more wind power. That almost equals the non-fossil fuel energy of the entire U.S. generating capacity today,” wrote Bloomberg.

With China already being the global number one in wind and solar energy, financing more projects for these in 2013 than all of Europe combined, it would seem logical for it to turn to these two sources for that massive expansion. However, much chatter from Communist officials is putting the attention squarely on nuclear. In early November, Guo Chengzhan, the deputy director of the National Nuclear Safety Administration, stated that "nuclear power is China's only scalable replacement energy and is a vital choice in China's energy strategy”, while Tsinghua University expert Teng Fei told Reuters that without nuclear, China’s peak carbon target could “be delayed by as long as a decade.”

Free movement: Why Britain does not need to change the rules

Now that the European Commission, Germany and other member-states have made clear that they will not accept quotas or ‘emergency brakes’ on EU migrants, British Conservatives are looking again at limiting their access to benefits. As this bulletin went to press, David Cameron was preparing a major speech on the issue. But he will find it very hard to achieve significant changes to the rules on benefits.



 A recent ruling of the European Court of Justice (ECJ) in the Dano case seemed to offer encouragement to Britain. The ECJ confirmed the right of the German authorities to refuse unemployment benefits to a Romanian citizen who had no history of work in either country. Many Conservatives hope this means that the EU institutions will not block reforms to reduce EU migrants’ access to welfare. They are probably wrong: the court merely upheld a 2004 directive (the ‘citizens directive’) that already limited migrants’ access to benefits.

Αθώος ο Μουμπάρακ για τους φόνους των διαδηλωτών

Αιγυπτιακό δικαστήριο απάλλαξε σήμερα τον ανατραπέντα πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ από τις κατηγορίες ότι διέταξε το φόνο εκατοντάδων διαδηλωτών στη διάρκεια της εξέγερσης του 2011 που τον απομάκρυνε από την εξουσία.

Το δικαστήριο απάλλαξε επίσης τον Μουμπάρακ και έναν πρώην υπουργό Πετρελαίου από κατηγορίες για διαφθορά σχετικά με εξαγωγές φυσικού αερίου στο Ισραήλ σε τιμές κάτω απ' αυτές της αγοράς.

Φρένο του Ντέιβιντ Κάμερον σε μετανάστες

Την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση άφησε να εννοηθεί ότι θα προτείνει ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, εφόσον οι Βρυξέλλες διαφωνήσουν με τα σχέδια του Λονδίνου για περιορισμό της πρόσβασης Ευρωπαίων μεταναστών στα προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας.



















Σε βαρυσήμαντη ομιλία του με απώτερο στόχο τις γενικές εκλογές του Μαΐου 2015, ο Ντέιβιντ Κάμερον παρουσίασε τα λεπτομερή σχέδιά του που θα περιορίσουν την πρόσβαση μεταναστών σε προγράμματα όπως η ενίσχυση εισοδήματος και η κοινωνική στέγη.