Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Ukraine, Iraq and a Black Sea Strategy

The United States is, at the moment, off balance. It faces challenges in the Syria-Iraq theater as well as challenges in Ukraine. It does not have a clear response to either. It does not know what success in either theater would look like, what resources it is prepared to devote to either, nor whether the consequences of defeat would be manageable. 


A dilemma of this sort is not unusual for a global power. Its very breadth of interests and the extent of power create opportunities for unexpected events, and these events, particularly simultaneous challenges in different areas, create uncertainty and confusion. U.S. geography and power permit a degree of uncertainty without leading to disaster, but generating a coherent and integrated strategy is necessary, even if that strategy is simply to walk away and let events run their course. I am not suggesting the latter strategy but arguing that at a certain point, confusion must run its course and clear intentions must emerge. When they do, the result will be the coherence of a new strategic map that encompasses both conflicts. 

Ξεκινά η γεώτρηση στο κοίτασμα «Ονασαγόρας» στην κυπριακή ΑΟΖ

Στις 25 Σεπτεμβρίου και σύμφωνα με τον καθορισμένο προγραμματισμό της κοινοπραξίας ENI- KOGAS θα ξεκινήσει η γεώτρηση στο κοίτασμα «Ονασαγόρας» στην κυπριακή ΑΟΖ από το γεωτρύπανο SAIPEM 10000.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Φιλελεύθερος», η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω του υπουργείου Ενέργειας, με «Οδηγία προς Ναυτιλομένους» δέσμευσε δύο θαλάσσιες περιοχές μέχρι και τις 30 Δεκεμβρίου για γεωτρήσεις. Αυτό, ουσιαστικά αποτελεί και την έναρξη της διαδικασίας των τουλάχιστον δύο διαδοχικών γεωτρήσεων που θα πραγματοποιήσει η ΕΝΙ-KOGAS στο επόμενο τρίμηνο. 

Και εγένετο φως: Το φιλόδοξο πρόγραμμα της Ουάσιγκτον να βοηθήσει την Αφρική να παράγει ηλεκτρισμό

Ένας άνδρας ιππεύει το άλογό του κοντά σε γραμμές ηλεκτρικής ενέργειας που τροφοδοτούν τα ορυχεία πλατίνας στην Marikana, στην Νότιο Αφρική. (Courtesy Reuters)

Κατά την πρώτη εβδομάδα τού Αυγούστου, οι επίσημες αντιπροσωπείες από 50 χώρες τής Αφρικής ήρθαν στην Ουάσιγκτον για να συμμετάσχουν στην Σύνοδο Ηγετών ΗΠΑ-Αφρικής. Η συνάντηση ήταν χαρακτηριστική στην εξαιρετική φαντασμαγορία της, τον υπερβάλλοντα ζήλο στην ασφάλεια και την σχετική έλλειψη απτών επιτευγμάτων. Πρωταρχικός στόχος τής Ουάσιγκτον φαίνεται να ήταν να αποδείξει ότι δεν είχε ξεχάσει εντελώς την Αφρική, και οι περισσότερες από τις πολιτικές υπό συζήτηση ήταν συμβολικές. Στο τέλος, οι αμερικανικές εταιρείες - συμπεριλαμβανομένων των Coca-Cola, General Electric και IBM - ανακοίνωσαν νέες επενδύσεις ύψους περίπου 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων˙ Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε μετριοπαθή νέα προγράμματα ασφαλείας για την ενίσχυση της συνεργασίας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την διατήρηση της ειρήνης. Αυτά ήταν αξιοθαύμαστα βήματα, αλλά δεν είναι μετασχηματιστικά ούτε για την Αφρική, ούτε για την αμερικανική πολιτική προς την περιοχή.