Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Συρία: Τραγικές συνέπειες του πολέμου για τις γυναίκες

Σκληρή είναι πάντα η πραγματικότητα του πολέμου και ειδικά όταν είναι εμφύλιος, αλλά για τις γυναίκες ακόμα σκληρότερη, όπως προκύπτει από στοιχεία για τη Συρία, που δημοσιοποίησε το Ευρωμεσογειακό Δίκτυο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν σαν ανθρώπινες ασπίδες, που βιάστηκαν ενώ ήταν υπό κράτηση, που απήχθησαν για να εκβιαστούν οι οικογένειές τους, ώστε να παραδοθούν οι άνδρες, είναι μερικές μόνο από τις πτυχές της γυναικείας κακοποίησης στον πόλεμο μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών στη Συρία.

Αυξάνονται οι ανησυχίες για τη χερσόνησο του Σινά

Η βία και η στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή του Σινά έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που η χερσόνησος έχει προστεθεί στις περισσότερες από 50 διαμάχες που καλύπτονται από τη βάση δεδομένων του IISS, Armed Conflict Database (ACD).




Οι ερευνητές μας έχουν επισημάνει τη σημαντική αύξηση της βίας από τον Ιούλιο που απομακρύνθηκε από την εξουσία ο Αιγύπτιος πρόεδρος Muhammad Morsi. Σποραδικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, ο αιγυπτιακός στρατιωτικός μηχανισμός, αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου, διεθνής ειρηνευτική δύναμη, τουρίστες και κάτοικοι της χερσονήσου του Σινά έχουν καταγραφεί από το 2011, όταν ο πρόεδρος Hosni Mubarak παραιτήθηκε ύστερα από τις διαδηλώσεις της Αραβικής Άνοιξης. Αυτό δημιούργησε ένα κενό ασφαλείας στην περιοχή. Ωστόσο, αυτό που ήταν αδιάλειπτη βία, έχει τώρα μεταμορφωθεί σε οργανωμένη εξέγερση. Οι Τζιχαντιστές από όλη την περιοχή έχουν προσληφθεί από έναν αριθμό ένοπλων ομάδων και διεξάγουν καθημερινές σχεδόν επιθέσεις.

Λάθος προτεραιότητες της Γαλλίας για τη Συρία

Από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, η Γαλλία έχει από καιρό λάβει την πιο προχωρημένη θέση σχετικά με τη Συρία. Όντας πρόθυμη εδώ και πολύ καιρό να παρέχει όπλα στη συριακή αντιπολίτευση και μάλιστα φημολογείται σε κάποιους κύκλους ότι, ήδη, το έχει πράξει, γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη ήταν επίσης σε ετοιμότητα στις αρχές Σεπτεμβρίου για να λάβουν μέρος στην αναμενόμενη καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ στρατιωτική επίθεση, ως αντίποινα για τη χρήση χημικών όπλων. Η απόφαση του Προέδρου Obama να μην προχωρήσει, τελικά στη χρήση βίας, άφησε τη Γαλλία, η οποία ήταν απρόθυμη να δράσει μονομερώς, βαθιά προσβεβλημένη.


Εν τω μεταξύ στο πολιτικό μέτωπο, το Παρίσι ήταν αναμφισβήτητα ο ισχυρότερος ευρωπαϊκός υποστηρικτής της θέσης της συριακής αντιπολίτευσης στο εξωτερικό, ότι δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός με το καθεστώς και πρόσφατα εξέφρασε την αντίθεσή του στην συμμετοχή του Ιράν στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης, δύο απόψεις οι οποίες θεωρούνται ευρέως ότι αποτελούν εμπόδιο στις πιθανές παραγωγικές διαπραγματεύσεις, με δεδομένη την ύπαρξη του καθεστώτος και την αυξανόμενη δύναμη του Ιράν.

Τι φέρνει η πίεση για λύση στο κυπριακό

Όσο πλησιάζει ο καιρός για ν’ αρχίσουν οι συνομιλίες μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου και των Τουρκοκυπρίων σύμφωνα με την δεδηλωμένη βούληση της νέας κυπριακής κυβέρνησης, κλιμακώνεται η δημοσιότητα ώστε να εμφανισθεί η εξέλιξη αυτή σαν μια μεγάλη ευκαιρία, αφ’ ενός λόγω των ενισχυμένων διαπραγματευτικών ερεισμάτων της Κύπρου που προέρχονται από την αναβαθμισμένη γεωπολιτική της θέση χάριν της αποδεδειγμένης πλέον ύπαρξης υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της, αφ’ ετέρου λόγω της πλειστάκις εκφρασθείσης βούλησης των Ηνωμένων Πολιτειών και των εταίρων μας της Ε.Ε. να βοηθήσουν στην εξεύρεση λύσης του κυπριακού εν όψει των πολύ ανησυχητικών εξελίξεων στην Μέση Ανατολή. Αυτό ερμηνεύεται ως ότι θα ασκήσουν πίεση στην Τουρκία για να λυθεί ένα χρονίζον πρόβλημα στην περιοχή όπου αναφύονται συνεχώς καινούργια προβλήματα.
Ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, χαιρετά τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ντερβίς Ερόγλου, σε συνάντησή τους στις εγκαταστάσεις τού ΟΗΕ στην Λευκωσία, στις 30 Μαΐου 2013. Pool / Reuters

Η «ευτυχής» συγκυρία είναι διττή: αφ’ ενός η εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη, δηλωμένου οπαδού τής συμφωνημένης λύσης, και αφ’ ετέρου η ένδεια στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος που επιτρέπει πιέσεις και εκβιασμούς εκ μέρους των «συμμάχων» μας.