Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Δανείζοντας στην Αθήνα έναν κουβά με χρυσό

Διαδηλωτής ανεμίζει την ιρλανδική σημαία σε διαδήλωση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας στο κέντρο του Δουβλίνου, στις 31 Ιανουαρίου 2015. CATHAL MCNAUGHTON / REUTERS

Μετά από τρεις μακρές εβδομάδες που ήταν κλειστές, οι τράπεζες στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να ανοίγουν τις πόρτες τους σε ένα ανυπόμονο κοινό. Μετά από εντατικές διαπραγματεύσεις διάσωσης, η Ελλάδα έλαβε ένα ενδιάμεσο δάνειο 7 δισ. ευρώ για να πληρώσει τα 6,8 δισ. ευρώ του χρέους που χρωστούσε την περασμένη εβδομάδα στους επίσημους πιστωτές της. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα νέο δάνειο για να ξεπληρώσει το παλιό. Ή ακριβέστερα, ξεχρεώνει το παλιό δάνειο πληρώνοντας κι άλλους τόκους. Αλλά το τέλος του αδιεξόδου έχει τουλάχιστον φέρει ξανά κάποια ομαλότητα στην Ελλάδα. Οι επιταγές μπορούν τώρα να εξαργυρωθούν. Περιορισμένες μεταφορές χρημάτων είναι και πάλι δυνατές. Οι αναλήψεις περιορίζονται πλέον στα 60 ευρώ ανά άτομο ανά ημέρα, αν και οι έλεγχοι κεφαλαίων παραμένουν στην θέση τους και θα είναι έτσι για κάποιο χρονικό διάστημα. Προς το παρόν, η μέγιστη ανάληψη είναι 420 ευρώ ανά ημέρα, και τα χρήματα δεν μπορούν ακόμη να βγουν από την χώρα χωρίς έγκριση από το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό έχει το κόστος της ακόμη περισσότερης δημοσιονομικής πειθαρχίας για τους Έλληνες, παρ’όλο που συνολικά η χώρα έχει ήδη υπομείνει ένα επίπεδο λιτότητας ανάλογο μόνο σε περιόδους πολέμου ή βαριάς ύφεσης.

How the US Outplayed China in the South China Sea

What separates the aggressive move from the modest one?  Or the unnecessarily risky move from the prudent one?  Context.  Last week, the recently appointed commander of the U.S. Pacific Fleet, Admiral Scott Swift, joined a routine surveillance mission in the South China Sea conducted by a U.S. P-8 aircraft.  Four-star admirals don’t routinely join such frontline missions, of course, which may lead some to view the move as confrontational and risky.  To the Chinese, it was “irresponsible and dangerous.”
How the US Outplayed China in the South China Sea
Image Credit: U.S. Navy Photo
But this was a single well-played move in an iterative and indirect competition with high stakes.  The Chinese are understandably upset because it shifts the terms of the next move in their disfavor, creating a circumstance that requires them to adapt expectations.  Moves like the one taken last week, putting a high-level U.S. commander in harm’s way but in a highly anodyne way, help (temporarily at least) stack the deck in favor of the United States and the status quo.