H ψεύτικη αίσθηση ελπίδας ότι ως διά μαγείας θα αλλάξει η ωμή πραγματικότητα για τους λαούς που υποφέρουν δεν με αφορά. Hταν, είναι και θα είναι ένα επικοινωνιακό κυνικό ντελίριο, χρήσιμο μόνο για τους κυβερνώντες και τους τραπεζίτες, που με αφήνει πλήρως αδιάφορη.
Οι λαοί δικαίως ανησυχούν για την έλλειψη της αναπτυξιακής διάστασης των επιλογών της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών, με τις θυσίες χωρίς ορατό τέλος. Οι Ελληνες αυτοκτονούν καθημερινώς. Και αυτό που μας προσφέρεται σαν μοναδική ελπίδα είναι να «μεταλλαχθούμε» σε τράπεζες, αφού μας προστατεύει η Ε.Ε.