Είναι δύσκολο να κρίνουμε την πυρηνική συμφωνία που συνήφθη το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Γενεύη ως οτιδήποτε άλλο εκτός από το ότι είναι μια καλή συμφωνία. Οι Ιρανοί δεν θα έρθουν πιο κοντά στο να αποκτήσουν την ικανότητα πυρηνικού ξεσπάσματος όταν η συμφωνία καταλήξει, τουλάχιστον όχι περισσότερο από όσο βρίσκονται σήμερα. Το ποσό των χρημάτων που θα πάρουν οι Ιρανοί είναι ασήμαντο - περίπου 7 δισεκατομμύρια δολάρια συνολικά σε πάνω από έξι μήνες - ειδικά σε σύγκριση με τα περίπου 30 δισεκατομμύρια αμερικανικών δολαρίων που η Τεχεράνη θα χάσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ως αποτέλεσμα των κυρώσεων στις πωλήσεις πετρελαίου και τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, που παραμένουν σταθερά στη θέση τους. Οι αντιρρήσεις που έχουν ανακύψει για την συμφωνία μέχρι στιγμής είναι είτε προσχηματικές είτε ταυτολογικές, ή απαιτούν το είδος τής θεωρίας συνωμοσίας που συνήθως κακολογούμε όταν προέρχεται από τους Ιρανούς.
(Morteza Nikoubazl / Courtesy Reuters)
Όμως, η συμφωνία είναι μόνο ένα μικρό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Το Ιράν θα καταλήξει να βρίσκεται σε μεγαλύτερη απόσταση από το να μπορεί να προχωρήσει σε ένα πυρηνικό ξέσπασμα, αλλά είναι δύσκολο να πάει πολύ πέρα από αυτό. Υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να αποκτήσει το Ιράν το σχάσιμο υλικό για ένα πυρηνικό όπλο που είναι αδύνατο να εκτιμηθεί εάν οι Ιρανοί θα καθυστερήσουν κατά μια εβδομάδα, ένα μήνα ή έναν χρόνο. (Οποιεσδήποτε τέτοιες αξιώσεις τείνουν να αντανακλούν αυτό που ο αιτών θέλει να κάνει τους άλλους να πιστεύουν, μακράν της αντικειμενικής πραγματικότητας). Επιπλέον, η ενδιάμεση συμφωνία θα διαρκέσει μόνο για έξι μήνες και δεν λέει τίποτα για το τι θα συμβεί στο τέλος τής εν λόγω περιόδου. Η ελπίδα είναι ότι οι δύο πλευρές θα χρησιμοποιήσουν τον χρόνο για να δημιουργήσουν μια επακόλουθη συνολική συμφωνία. Αλλά, η ενδιάμεση συμφωνία περιέχει μόνο τα ευρύτερα σημάδια για μια τέτοια τελική συμφωνία. Σε τρία χρόνια από τώρα, αν δεν υπάρχει συνολική συμφωνία, αυτή η ενδιάμεση συμφωνία θα δείχνει ανούσια - δεν είναι κακό, απλώς είναι αδιάφορο.