Αν χτίζετε ένα σπίτι, δεν υπάρχει λόγος να μαζέψετε ένα σωρό τούβλα, να αγοράσετε οικιακό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας και μετά να καθίσετε να περιμένετε να εμφανιστεί το σπίτι από μόνο του. Πρώτα γίνεται ο σχεδιασμός και μετά το χτίσιμο. Ωστόσο, όταν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ασχοληθεί με την άμυνα, κατά τη συνεδρίασή του τον Δεκέμβρη, θα εστιάσει στο γιατί η Ευρώπη δεν αγοράζει αρκετά πλυντήρια πιάτων. Ο σχεδιασμός του σπιτιού δεν θα υπάρχει στην ημερήσια διάταξη. Αυτό είναι λάθος.

Το πιο κοντινό πράγμα που διαθέτει η ΕΕ και μοιάζει με ένα προσχέδιο της πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα είναι η «Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας» του 2003, το οποίο αναθεωρήθηκε ελαφρώς, το 2008. Έκτοτε τα κράτη-μέλη έχουν σημειώσει ελάχιστη πρόοδο ως προς τον στόχο τους «να μπορούμε να δράσουμε πριν χειροτερέψει η κατάσταση των γύρω χωρών μας, όταν εμφανίζονται σημάδια διάδοσης των πυρηνικών και πριν ανακύψουν καταστάσεις έκτακτης ανθρωπιστικής ανάγκης». Μπορούν να πουν ότι είχαν κάποιες επιτυχίες στο να αντιδρούν σε σοβαρά προβλήματα, για παράδειγμα, η ναυτική επιχείρηση της ΕΕ κατά της πειρατείας, στα ανοικτά της Σομαλίας, όταν το πρόβλημα έλαβε ανησυχητικές διαστάσεις. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των πόρων της ΕΕ και των μελών της, έχουν κάνει ελάχιστα ώστε να διαμορφώσουν το περιβάλλον ασφάλειάς τους σε μια εποχή αλλαγής.