Η Οδηγία 51: Πώς η Ευρώπη ωθεί τους μετανάστες στα σκάφη

Κατά πάσα πιθανότητα, ο περασμένος μήνας θα μείνει στην ιστορία ως ένα σημείο καμπής στο ευρωπαϊκό μεταναστευτικό δράμα. Η Γερμανία, για τους πρόσφυγες από την Συρία έχει ουσιαστικά αναστείλει Δουβλίνο ΙΙ, την Συνθήκη της ΕΕ που υποχρεώνει τους αιτούντες άσυλο να εγγράφονται στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία φθάνουν. Εν τω μεταξύ, έχει υποσχεθεί να μην περιορίσει τον αριθμό των προσφύγων που δέχεται, προκαλώντας άλλες ευρωπαϊκές χώρες να την ακολουθήσουν.

Ένας μετανάστης διασώζεται από ελικόπτερο του Ιταλικού Ναυτικού στην περιοχή όπου το σκάφος του βυθίστηκε στην Μεσόγειο Θάλασσα, στις 11 Αυγούστου 2015. ITALIAN NAVY / REUTERS

Σε όλη την Ευρώπη, η ξαφνική γενναιοδωρία της Γερμανίας συγκρίνεται μόνο από αυτήν του ευρύτερου κοινού, από τους ποδοσφαιρικούς συλλόγους μέχρι τους ιδιώτες, οι οποίοι έχουν δώσει τρόφιμα, ρουχισμό και στέγη αξίας εκατομμυρίων ευρώ. Για αυτούς τους ανθρώπους, μια εικόνα έφθασε να συμβολίζει την κρίση: Η φωτογραφία του 3χρονου αγοριού, του Aylan Kurdi, άψυχου σε μια τουρκική ακτή. Ήταν τόσο συγκλονιστική όσο και οικεία. Για χρόνια, το κοινό είχε απορροφηθεί από ρεπορτάζ για πρόσφυγες που πέθαιναν σε υπερπλήρη, μόλις αξιόπλοα σκάφη σε όλη την Μεσόγειο Θάλασσα.

The Conflict in Yemen: A Case Study of Iran’s Limited Power

The nuclear agreement with Iran has sparked much concern about the financial resources Iran will have at its disposal once the sanctions are lifted. Most experts agree that the agreement has not prompted Iran to change its fundamental political or ideological approach and that it will continue to support its regional proxies, try to expand its sphere of influence in the Middle East, oppose the influence of the United States and the West in the region, and continue to show extreme hostility toward Israel. Presumably, then, Iran will use its newfound resources to promote these aims. Nonetheless, the case of Yemen shows that the forces opposing Iran – the Sunni coalition, the US and its allies, and even Israel – have the tools to confront the possible ramifications of the nuclear agreement. These reasons make it important to maintain an ongoing, in-depth dialogue about cooperation and coordination to contain Iran and limit its influence. 

Does Putin Have a Plan for Syria?

There is no doubt that Russia is stepping up its military presence in Syria in support of President Bashar al-Assad. A Sept. 9 Reuters report documented Russian forces participating in military operations in Syria. Photo evidence published in a Daily Mail report suggests that Russian troops have been on the ground in Syria at least since April. Other reports of Moscow’s increased military buildup there have mentioned additional deliveries of advanced weaponry to the Assad regime, a military advance team, and prefabricated housing units sent to an airfield near Latakia. A new satellite image obtained by Foreign Policy confirms the scale of the construction to accommodate additional Russian troops and aircraft. If there was any doubt about who’s fueling this war, now Moscow reportedly plans to supply Assad with an annual 200,000 tons of liquefied petroleum gas through Kerch, a port in the Crimean peninsula, which Russia annexed from Ukraine in March 2014.

Jeremy Corbyn and the rise of groupthink

Jeremy Corbyn’s rise to the Labour leadership heralds an era of ideological contest that threatens Britain’s membership of the EU – and the United Kingdom itself.



When does cosy consensus become groupthink? According to the social psychologist, Irving Janis, it is when the desire for conformity becomes so strong that alternative courses of action are not even considered, let alone taken.