Η επόμενη κατάκτηση του Πούτιν

Ένα ιρακινό ελικόπτερο πετά πάνω από στρατιωτικά οχήματα στην Husaybah, στην επαρχία Ανμπάρ, στις 22 Ιουλίου 2015. REUTERS

Απογοητευμένο με την αργή πρόοδο των Ηνωμένων Πολιτειών κατά του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστού ως ISIS), το Ιράκ φλερτάρει με την ιδέα να κάνει την Ρωσία τον κύριο εταίρο του στη μάχη. Ο ιρακινός στρατός ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι είχε συνάψει μια συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών [2] με το Ιράν, την Ρωσία και την Συρία. Ο Haider al-Abadi, ο πρωθυπουργός του Ιράκ, δήλωσε πρόσφατα ότι είναι ανοικτός στην ιδέα [3] να επιτρέψει ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στο Ιράκ. Και ο με μεγάλη επιρροή Σιίτης κληρικός Αγιατολάχ Αλί αλ-Σιστανί έκανε έκκληση για μεγαλύτερη διεθνή συμμετοχή [4] στην καταπολέμηση του ISIS, υπαινισσόμενος ότι, επίσης, θα επιθυμούσε την υποστήριξη της Ρωσίας.

The Middle East in 2015 Is a Lot Like Europe in 1914

Watching the events cascading in Syria makes it eerily easy to see how the political elites of 1914 stumbled into World War I while believing they were pursuing a sensible set of national interests.

Russian President Vladimir Putin, left, and US President Barack Obama. In the background, German Red Cross paramedics and a burned Sanitaetswagen, or ambulance, on a World War I battlefield, between 1914 and 1918.

Photo illustration by Juliana Jiménez. Photos by DRK/ullstein bild via Getty Images and Jewel Samad/AFP/Getty Images

The parallels are far from precise. The alliances bonding the players in today’s Middle East aren’t as interlocking as those in early 20th-century Europe. The war-mobilizing machinery isn’t as rigid. And, of course, today’s leaders have the precautionary example of World War I to rivet their attention: They know the pitfalls of escalation and the tragic consequences of unbounded warfare—though people don’t always heed the lessons of the past.

Neoliberalism has brought out the worst in us

 'We are forever told that we are freer to choose the course of our lives than ever before, but the freedom to choose outside the success narrative is limited.' Photograph: Lefteris Pitarakis/AP

We tend to perceive our identities as stable and largely separate from outside forces. But over decades of research and therapeutic practice, I have become convinced that economic change is having a profound effect not only on our values but also on our personalities. Thirty years of neoliberalism, free-market forces and privatisation have taken their toll, as relentless pressure to achieve has become normative. If you’re reading this sceptically, I put this simple statement to you: meritocratic neoliberalism favours certain personality traits and penalises others.

Η μυστική σύσκεψη τον Μάιο για το plan Β

• 

Tα σχέδια και τα σενάρια που επεξεργάζονταν οι διάφορες ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ για ρήξη με τους εταίρους ήταν σε γνώση του κ. Τσίπρα.

Στα μέσα του περασμένου Μαΐου στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη, συγκαλείται ευρεία μυστική σύσκεψη στην οποία έχουν κληθεί να συμμετάσχουν εκπρόσωποι μιας σειράς υπουργείων. Αντικείμενο της σύσκεψης είναι να διαπιστωθούν οι «αντοχές» της χώρας σε μια ενδεχόμενη οριστική ρήξη με τους εταίρους, που θα συνεπαγόταν άμεση διακοπή κάθε μορφής χρηματοδότησης και, πιθανότατα, υποχρέωση εξόδου από το ευρώ. Η κυβερνητική ηγεσία έβλεπε να εξαντλούνται τα όποια αποθέματα διέθετε η χώρα και ήδη ετοιμαζόταν, λόγω αδυναμίας πληρωμής, να καταθέσει προς το ΔΝΤ αίτημα για ομαδοποίηση των πληρωμών του Ιουνίου και μετάθεσή τους προς το τέλος του μήνα.