Νέα συνάντηση στον ΟΗΕ για την ονομασία της ΠΓΔΜ χωρίς αποτέλεσμα

Χωρίς νέες ιδέες και με κανένα αποτέλεσμα για το θέμα της ονομασίας ολοκληρώθηκε ακόμη μια κοινή συνάντηση του προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, με τους αντιπροσώπους Ελλάδας και ΠΓΔΜ, πρέσβεις Αδαμάντιο Βασιλάκη και Ζόραν Γιόλεφσκι, αντίστοιχα. Μετά τη συνάντηση στην έδρα του ΟΗΕ, ο κ. Νίμιτς δήλωσε ότι «είχαμε μια συνάντηση των εκπροσώπων της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ σε αυτές τις συνομιλίες, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα, για το ζήτημα της ονομασίας».

 Όπως ανέφερε ο κ. Νίμιτς, «συναντηθήκαμε για δύο-δυόμιση ώρες, επανεξετάσαμε τις θέσεις και των δύο πλευρών. Και οι δύο πλευρές μίλησαν για τα πάντα και με ειλικρίνεια. Επανεξετάσαμε κάποιες από τις προηγούμενες ιδέες που είχαν τεθεί στο τραπέζι. Και οι δύο πλευρές προσέφεραν τις απόψεις τους επ' αυτών, συζητήσαμε για το πώς θα πάει μπροστά η διαδικασία. Και οι δύο πλευρές έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να επιταχυνθούν οι συνομιλίες αυτές».

Παρατηρώντας τη νίκη τής Μόσχας

Με μια φαινομενικά απρόθυμη παραχώρηση προς τις Δυτικές απαιτήσεις, η Ρωσία συμφώνησε στις 21 Μαρτίου για μια αποστολή διεθνών παρατηρητών τού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στην Ουκρανία (μη συμπεριλαμβανομένης της Κριμαία). Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη έχουν από καιρό υποστηρίξει μια τέτοια αποστολή. Μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 18 Μαρτίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, συμφώνησε [1] με την εκτίμηση της Γερμανίδας καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, ότι οι εν λόγω παρατηρητές ήταν «ζωτικής σημασίας».

Ένας άνδρας τής Αποστολής Παρατηρητών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νότια Οσετία. (Courtesy Reuters)

Σε αντίθεση με τα φαινόμενα, όμως, η Μόσχα έχει πιθανότατα κερδίσει αυτόν τον τελευταίο γύρο τής κρίσης. Η Δύση έχει παρερμηνεύει σοβαρά τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχουν στην Ουκρανία οι διεθνείς παρατηρητές. Οι τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν δείξει ότι οι αποστολές παρατήρησης - είτε στην Αμπχαζία, στο Κοσσυφοπέδιο ή στην Υπερδνειστερία - έχουν την τάση να παράγουν «πάγωμα των συγκρούσεων» γεγονός που δίνει το πλεονέκτημα στους αυτονομιστές και στους ξένους προστάτες τους. Η αποστολή τού ΟΗΕ ή του ΟΑΣΕ στην Ουκρανία σχεδόν με βεβαιότητα θα ενισχύσει την Μόσχα εις βάρος τού Κιέβου.

Showdown in Ukraine: Putin’s Quest for Ports, Oil, Pipelines and Gas

Yes, Russia is guilty of meddling in Ukraine, but then again so are the United States and the European Union. The major difference is that far less was said and much less reported by the international media over the Americans’ and Europeans’ interference than of Russia’s actions and the reactions it caused.

Where Russia is involved many in the West believe that one only needs to scratch the surface to see traces of the old Soviet Union begin to resurface. After all, Russian President Vladimir Putin is a former KGB officer. The truth is much more complicated than that: or perhaps somewhat simpler.

From Estonia to Azerbaijan: American Strategy After Ukraine

As I discussed last week, the fundamental problem that Ukraine poses for Russia, beyond a long-term geographical threat, is a crisis in internal legitimacy. Russian President Vladimir Putin has spent his time in power rebuilding the authority of the Russian state within Russia and the authority of Russia within the former Soviet Union. The events in Ukraine undermine the second strategy and potentially the first. If Putin cannot maintain at least Ukrainian neutrality, then the world's perception of him as a master strategist is shattered, and the legitimacy and authority he has built for the Russian state is, at best, shaken. 

Whatever the origins of the events in Ukraine, the United States is now engaged in a confrontation with Russia. The Russians believe that the United States was the prime mover behind regime change in Ukraine. At the very least, the Russians intend to reverse events in Ukraine. At most, the Russians have reached the conclusion that the United States intends to undermine Russia's power. They will resist. The United States has the option of declining confrontation, engaging in meaningless sanctions against individuals and allowing events to take their course. Alternatively, the United States can choose to engage and confront the Russians.