Europe's Malaise: The New Normal?

Russia and Ukraine continue to confront each other along their border. Iraq has splintered, leading to unabated internal warfare. And the situation in Gaza remains dire. These events should be enough to constitute the sum total of our global crises, but they're not. On top of everything, the German economy contracted by 0.2 percent last quarter. Though many will dismiss this contraction outright, the fact that the world's fourth-largest economy (and Europe's largest) has shrunk, even by this small amount, is a matter of global significance.

Europe has been mired in an economic crisis for half a decade now. Germany is the economic engine of Europe, and it is expected that it will at some point pull Europe out of its crisis. There have been constant predictions that Europe may finally be turning an economic corner, but if Germany's economy is contracting (Berlin claims it will rebound this year), it is difficult to believe that any corner is being turned. It is becoming increasingly reasonable to believe that rather than an interlude in European prosperity, what we now see is actually the new normal. The key point is not that Germany's economy has contracted by a trivial amount. The point is that it has come time to raise the possibility that it could be a very long time before Europe returns to its pre-2008 prosperity and to consider what this means.

Pakistan: Under the Shadow of the Military Jackboot

Like Pakistan, the nation, its army has been passing through turbulent times. The army’s counter-insurgency operations in Khyber-Pakhtoonkhwa (erstwhile North West Frontier Province) and the Federally Administered Tribal Areas (FATA) have not been going well; its establishments have been repeatedly attacked with at least some attackers coming from within; its relations with its NATO allies had plummeted to an all-time low after the spectacular US raid to kill Osama bin Laden at Abbottabad in May 2011; the morale of the rank and file is low; and, its senior leadership is once again at loggerheads with the political leaders of Pakistan.

Despairing at the role played by the Pakistan army in meddling in the country’s politics and governance in the context of the ‘memogate’ scandal in December 2011, then Prime Minister Yousaf Raza Gilani had called the army a ‘state within a state’. Though this phrase has been in use for long, many analysts are of the view that the Prime Minister got it wrong because, in Pakistan, the army is the state. In fact, the army and the ISI (the Inter-Services Intelligence Directorate) together form the ‘deep state’.

Βερολίνο: Ξανά στη δίνη των αποτυχιών στο Ιράκ

Η απόφαση του Βερολίνου να εξοπλίσει τους Κούρδους στο βόρειο Ιράκ, οι οποίοι μάχονται με τους τζιχαντιστές, απασχολεί εκτενώς τον γερμανικό τύπο. Η Γερμανία βουτά ξανά τα χέρια της στο αίμα του Ιράκ, καθώς η πικρή κληρονομιά της πρόσφατης επέμβασης της Δύσης, τροφοδοτεί νέο φαύλο κύκλο αστάθειας ανάβοντας το φως για νέες στρατιωτικές συμμαχίες με στόχο τον έλεγχο της περιοχής που βυθίζεται ξανά στο χάος. Την ίδια ώρα που ο Ομπάμα στέλνει πάλι τα βομβαρδιστικά των ΗΠΑ για να μπαλώσουν τις αποτυχίες που άφησαν πίσω τους οι πόλεμοι των Μπους, πατέρα και γιού.

φωτ:AFPΤην ίδια ώρα ο αμερικανικός στρατός εξαπέλυσε 6 αεροπορικές επιδρομές εναντίον θέσεων του Ισλαμικού Κράτους στα περίχωρα του στρατηγικής σημασίας φράγματος της Μοσούλης στο βόρειο Ιράκ, ανακοίνωσε σήμερα η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση η οποία είναι αρμόδια για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας (CentCom).

Τα ανεξιχνίαστα μυστήρια του «Ισλαμικού Κράτους»

 

Οι ένοπλες δυνάμεις των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ -περισσότερο πολιτοφυλακή, παρά τακτικός στρατός- αποκαλούνται «Πεσμεργκά», μια λέξη που μεταφράζεται «αυτοί που βρίσκονται κοντά στον θάνατο». Ο ταξίαρχος Σαρντάρ Καμάλ δικαιολογεί τη φήμη που τον συνοδεύει. Εχοντας αποκτήσει τα γαλόνια του στον αιματηρό αγώνα των Κούρδων εναντίον του Σαντάμ Χουσεΐν, βρίσκεται σήμερα, μαζί με τους άνδρες του, αντιμέτωπος με έναν καινούργιο εχθρό: τους τζιχαντιστές της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος», που ελέγχει μεγάλο μέρος του Ιράκ και της γειτονικής Συρίας και σκόρπισε τη φρίκη στους τηλεοπτικούς δέκτες του κόσμου όλου με τον αποτρόπαιο αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ.

Οι γυναίκες τής ISIS: Κατανοώντας και καταπολεμώντας τον γυναικείο εξτρεμισμό

Αναφορές ότι γυναίκες έχουν διαμορφώσει τις δικές τους ταξιαρχίες εντός τού «Ισλαμικού Κράτους τού Ιράκ και της al-Sham» (ISIS) έχουν μπερδέψει τους ειδικούς - και τους έχουν ανησυχήσει. Για πολλούς, η ιδέα τής γυναίκας ως βίαιης εξτρεμίστριας φαίνεται παράδοξη. Γιατί οι γυναίκες να θέλουν να ενταχθούν σε μια πολιτική μάχη που τις καταπιέζει τόσο απροκάλυπτα;

Ιρακινές ισλαμίστριες σε αντιδιαδήλωση στην διάρκεια διαδήλωσης υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στην Βαγδάτη, τον Αύγουστο του 2005. (Courtesy Reuters)

Το ερώτημα αυτό αποκαλύπτει περισσότερα για τους ειδικούς παρά για τους μαχητές. Εκείνοι που το διατυπώνουν υποθέτουν, κατ’ αρχάς, ότι οι γυναίκες από την φύση τους είναι πιο ειρηνικές από όσο οι άνδρες• Και δεύτερον, ότι οι γυναίκες που συμμετέχουν σε ένοπλες εξεγέρσεις είναι κάτι λίγο περισσότερο από βορά των κανονιών σε ένα ανδρικό παιχνίδι, πολεμώντας ανόητα για ένα κίνημα που δεν θα τις ωφελήσει. Όπως αποδεικνύουν οι γυναίκες τής ISIS, και οι δύο υποθέσεις είναι ψευδείς.