“Φρένο” στην τρόικα θα ζητήσει ο Αντ. Σαμαράς από την Κριστίν Λαγκάρντ, επικαλούμενος και το θέμα της Χρυσής Αυγής

Φρένο στις αναμενόμενες απαιτήσεις της τρόικας για νέα μέτρα όταν θα επιστρέψει τον Οκτώβριο στην Ελλάδα θα ζητήσει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατά τη συνάντησή του με τη γενική διευθύντρια Κριστίν Λαγκάρντ η οποία πραγματοποιείται σήμερα (10 μ.μ. ώρα Ελλάδας) στην Ουάσιγκτον.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει “θορυβηθεί” από τη στάση του κλιμακίου της τρόικας το οποίο προέβαλε αρκετές ενστάσεις στα μεγέθη που παρουσιάστηκαν από την ελληνική πλευρά και θεωρείται πολύ πιθανό ότι θα ασκηθούν πιέσεις για νέα μέτρα κατά τις επαφές που θα γίνουν στα μέσα Οκτωβρίου.

How 5 Countries in the Middle East Could Become 14

Analysis by ROBIN WRIGHT

Slowly, the map of the Middle East could be redrawn.

SPILLOVER TO IRAQ

In the simplest of several possibilities,

northern Kurds join Syrian Kurds. Many

central areas, dominated by Sunnis, join

Syria’s Sunnis. And the south becomes

Shiitestan. It’s not likely to be so clean.

In a more powerful twist, all or part of South Yemen could

then become part of Saudi Arabia. Nearly all Saudi commerce

is via sea, and direct access to the Arabian Sea would

diminish dependence on the Persian Gulf — and fears of

Iran’s ability to cut off the Strait of Hormuz.

YEMEN SPLITS

The poorest Arab country

could break (again) into two

pieces following a potential

referendum in South

Yemen on independence.

LIBYA UNGLUED

As a result of powerful

tribal and regional rivalries,

Libya could break into its two

historic parts — Tripolitania

and Cyrenaica — and

possibly a third Fezzan state

in the southwest.

PRE-MONARCHY

SAUDI ARABIA

Long term, Saudi

Arabia faces its

own (suppressed)

internal divisions that

could surface as power

shifts to the next

generation of princes.

The kingdom’s unity is

further threatened by

tribal differences, the

Sunni-Shiite divide and

economic challenges. It

could break into the five

regions that preceeded

the modern state.

Possible city-states

3. The Sunni heartlandsecedes and then may combine with provinces in Iraq to form Sunnistan.

2. A Syrian Kurdistancould break off and eventually merge with the Kurds of Iraq.

1. Alawites, a minority that has controlled Syria for decades, dominate a coastal corridor.

SYRIA: THE TRIGGER?

Sectarian and ethnic rivalries could break it into at least three pieces:

LIBYA

YEMEN

SAUDI ARABIA

Sana

Aden

Sabha

Mecca

Jeddah

Benghazi

MISURATA

Tripoli

Ad Dammam

Riyadh

BAGHDAD

Erbil

SHIITESTAN

TRIPOLITANIA

FEZZAN

CYRENAICA

WESTERN

ARABIA

SOUTH

YEMEN

NORTH

YEMEN

SOUTH ARABIA

EASTERN

ARABIA

WAHHABISTAN

NORTH ARABIA

ALAWITESTAN

SUNNISTAN

KURDISTAN

MEDITERRANEAN SEA

ARABIAN

SEA

PERSIAN

GULF

STRAIT OF HORMUZ

JABAL AL-DRUZE

EGYPT

IRAN

IRAQ

SYRIA

THE NEW YORK TIMES/ANALYSIS By ROBIN WRIGHT

What would a Brexit mean for EU competition policy?

The debate over Britain’s future in the EU has to date failed to highlight the threat posed to EU competition policy and enforcement, which both play a critical role in underpinning the single market. Yet a British exit from the EU could have important repercussions for competition policy.


Several dangers present themselves. The first is the risk that the ground-rules for EU competition policy could be weakened in any future treaty renegotiation without the British at the table. Secondly, even absent such an explicit renegotiation, removing Britain’s input into policy and enforcement might encourage some drift in the way existing rules are applied. Thirdly, and regardless of the possibility of renegotiation or drift, there would be heavy additional costs for both government and for business. Lastly, a British exit could harm the global dialogue between competition authorities.

Iran Staggers as Sanctions Hit Economy

The owner of a bus manufacturing company here admits that he is a man who likes his routines, and so every day he continues to commute to his downtown office. There he orders cups of tea, barks orders to his factory foremen over the phone and signs a steady flow of papers his employees put on his desk.

Kaveh Kazemi

A currency exchange office in Tehran displaying rates in a window. Sanctions over nuclear efforts have starved Iran of cash.

“It looks like I’m working, right?” the owner, Bahman Eshghi, said, folding his hands. “No. In reality I am praying, either for a miracle to save our economy or for a fool to come in and buy my factory.”

7 Things You Need to Know About Obamacare Exchanges

Ready or not — and like it or not — enrollment in the Obamacare Affordable Healthcare Exchanges begins Oct. 1, providing a new way of shopping for health plans if you don't get your insurance from your employer, Medicare, or Medicaid.

If you've decided you want to buy insurance through the exchange offered by your state or the federal government — or maybe you're just curious about the offerings? — here's a primer on the exchanges and a step-by-step guide to picking a plan, calculating costs, and determining if you're eligible for a federal subsidy.

Θα αλλάξει η γερμανική πολιτική έναντι της Ρωσίας;

Η γερμανική πολιτική για τη Ρωσία πρόκειται να αλλάξει; Η γερμανική συζήτηση για την αναδιαμόρφωση της πολιτικής της χώρας αναφορικά με τη Ρωσία, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα  της απογοήτευσης για την επιστροφή του Vladimir Putin, αλλά εδράζεται και επηρεάζεται από την ευρύτερη συζήτηση για το ποιοι θα πρέπει να είναι οι θεμελιώδεις στόχοι της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής. Το βασικό ερώτημα σε αυτό το πλαίσιο είναι εάν η γερμανική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να έχει επίκεντρο την αξία ή το συμφέρον. Στο παρελθόν, η γερμανική εξωτερική πολιτική είχε σε μεγάλο βαθμό διαμορφωθεί από πραγματιστές, με επίκεντρο τη στήριξη της γερμανικής οικονομίας, αλλά τώρα το στρατόπεδο που υποστηρίζει την πολιτική με επίκεντρο την αξία, φαίνεται να έχει το πάνω χέρι.

Καθοδηγούμενη από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, η δημόσια συζήτηση στη Γερμανία είναι πολύ στοχευμένη στον όλο και πιο αυταρχικό Vladimir Putin, ο οποίος πατάσσει τους κοινωνικούς οργανισμούς, φυλακίζει υποψηφίους της αντιπολίτευσης και αρνείται οποιαδήποτε στήριξη σε διεθνείς διαμάχες. Ένας «νέος ψυχρός πόλεμος» με τη Ρωσία γίνεται όλο και περισσότερο το κυρίαρχο πλαίσιο της γερμανικής συζήτησης. Για πρώτη φορά, τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης εξέθεσαν τους στενούς δεσμούς μεταξύ των γερμανικών πολιτικών και επιχειρηματικών ελίτ και του Κρεμλίνου. Είναι ενδιαφέρον πως τα άρθρα αυτά συζητήθηκαν ευρέως, και δεν αγνοήθηκαν όπως στο παρελθόν.

Τριπλάσιοι οι τόνοι χημικών από τη Γερμανία στη Συρία

Η Γερμανία πούλησε στη Συρία περίπου 360 τόνους χημικών ουσιών, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή νευροτοξικού αερίου, από το 1988 ως τον Απρίλιο του 2011, όπως αποκάλυψε το Βερολίνο τη Δευτέρα.

Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ανέφερε ότι γερμανοί εξαγωγείς πουλούσαν τις χημικές ουσίες μέχρι τον Απρίλιο του 2011, δηλαδή ένα μήνα αφότου ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία.  Δεν παρέλειψε να επαναλάβει ότι οι χημικές ουσίες θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή κοσμημάτων, τη φθορίωση του νερού και την παραγωγή οδοντόπαστας.

Γκιουλ: «Η αγορά του κινεζικού πυραυλικού συστήματος δεν είναι τελική»

Η απόφαση της Τουρκίας να προχωρήσει στην συμπαραγωγή ενός συστήματος αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς με μια κινεζική εταιρεία, στην οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις από τις ΗΠΑ, δεν είναι τελική, δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιουλ.

Όπως μετέδωσαν μάλιστα τα τουρκικά μέσα, η χώρα του εξετάζει ακόμη τη συμφωνία.

Η Τουρκία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι επέλεξε το αντιπυραυλικό αμυντικό σύστημα FD-2000 της κινεζικής εταιρείας China Precision Machinery Import and Export Corp, έναντι των ανταγωνιστικών συστημάτων ρωσικών, αμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών.

«Ρολά» κατέβασε η αμερικανική κυβέρνηση

Μερική διακοπή της λειτουργίας της αμερικανικής κυβέρνησης διέταξε η Υπηρεσίας Διαχείρισης και Προϋπολογισμού του Λευκού Οίκου, ελλείψει συμφωνίας στο Κογκρέσο για τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ.

«Η Αμερική κλείνει», μεταδίδει το CNN, το οποίο τονίζει ότι δύο πλευρές διαφώνησαν έντονα και επέρριψαν ευθύνες εκατέρωθεν για την καθυστέρηση στις συζητήσεις επί του νομοσχεδίου Ομπάμα (Obamacare).