Διαδήλωση εναντίον τής κυβέρνησης Όρμπαν, στην κεντρική Βουδαπέστη, την 1η Φεβρουαρίου 2015. (Laszlo Balogh / Courtesy Reuters)
Όταν, το 2010 και το 2012, η Ουγγαρία εξέδωσε νόμους που επέτρεπαν στους Ούγγρους που ζούσαν στο εξωτερικό να έχουν ουγγρικά διαβατήρια και στην συνέχεια το δικαίωμα να ψηφίζουν στις ουγγρικές εκλογές, παρατηρήθηκε μια αναζωπύρωση σε επικίνδυνες εθνικιστικές φλόγες και τροφοδοτήθηκαν φόβοι για αποσχιστικά κινήματα στην ουγγρική κοινότητα πέραν των συνόρων τής χώρας. Πράγματι, ο ανελεύθερος πρωθυπουργός τής Ουγγαρίας Viktor Orban δηλώνει συνεχώς ότι το ουγγρικό έθνος δεν σταματά στα σύνορα του κράτους˙ Μάλλον τελειώνει με εκείνους τους Ούγγρους που αποκλείστηκαν στην Ρουμανία, την Σλοβακία, την Σερβία και την Ουκρανία όταν η Συνθήκη των Βερσαλλιών απέκοψε τα δύο τρίτα του ουγγρικού εδάφους. Λαμβάνοντας υπόψη τις ομοιότητες που παρατηρούνται με την Ρωσία, όπου η παραχώρηση ρωσικής υπηκοότητας στους Ουκρανούς και τους Αμπχάζιους αποτέλεσε πρόδρομο εισβολής, οι παρατηρητές αισθάνονται δικαιολογημένα φόβο.