Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Μαθήματα από την BoJ να πάρει η ευρωζώνη

Η απόφαση της κεντρικής τράπεζας της Ιαπωνίας στο τέλος Οκτωβρίου να διευρύνει σημαντικά το πρόγραμμα αγοράς assets, ήρθε ως έκπληξη. Το γεν υποχώρησε και τα χρηματιστήρια σημείωσαν ράλι. Η απόφαση ελήφθη με μικρή μόνο πλειοψηφία από το δ.σ. της Bank of Japan, και αποδεικνύει την αποφασιστικότητα της BoJ να αυξήσει τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό, έτσι ώστε ο πληθωρισμός τελικά να κινηθεί προς το 2%. Εκφράστηκαν ανησυχίες ότι μετά από την αύξηση του φόρου κατανάλωσης, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα μετριαστούν πάρα πολύ και η κεντρική τράπεζα της χώρας θα χάσει τον στόχο της. Τα στοιχεία για το γ΄ τρίμηνο που ανακοινώθηκαν προσφάτως, επιβεβαίωσαν αυτόν τον φόβο. Ο διοικητής Kuroda ήταν σαφής ως προς τον στόχο να αλλάξει τη νοοτροπία, υποστηρίζοντας ότι «μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια καθυστέρηση στην εξάλειψη της νοοτροπίας αποπληθωρισμού του κοινού».



Ποια διδάγματα μπορεί να αντλήσει η ευρωζώνη και η ΕΚΤ από αυτό το πρόσφατο επεισόδιο στη νομισματική πολιτική της Ιαπωνίας. Θα έδινα έμφαση σε τρία κεντρικά μαθήματα. Το πρώτο μάθημα είναι πως είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό και το κοινό να μετακινηθεί από μια αποπληθωριστική, σε μια πληθωριστική νοοτροπία. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για την ΕΚΤ. Οι προσδοκίες πληθωρισμού στην ευρωζώνη έχουν ήδη υποχωρήσει σημαντικά. Η ΕΚΤ πρέπει να αποφύγει το να χάσουν οι αγορές ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητά της να πετύχει το στόχο της. Όσο περισσότερο απαγκιστρώνονται οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για την ΕΚΤ να τις αλλάξει ξανά. Η BoJ έπρεπε να εντείνει ένα ήδη πολύ μεγάλο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Εάν η ΕΚΤ θέλει να αποτρέψει ένα τέτοιο σενάριο, θα πρέπει να είναι πιο τολμηρή με τις πολιτικές της για να διασφαλίσει ότι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα επανέλθουν γρήγορα στον στόχο.


Δεύτερον, η ευρωζώνη δεν θα πρέπει να παραμελήσει τον ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής. Στην Ιαπωνία, μια αύξηση των φόρων είναι αναπόφευκτη για να επιτευχθεί η αξιοπιστία της δημοσιονομικής πολιτικής. Ωστόσο, το timing της τελευταίας αύξησης αποδυνάμωσε τις δυναμικές της οικονομίας πολύ νωρίς. Μπορέι κανείς να διερωτηθεί επίσης εάν ο φόρος κατανάλωσης είναι στ αλήθεια ο καλύτερος φόρος να αυξήσει, σε αυτές τις συνθήκες. Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι επίσης απαραίτητη σε αρκετές χώρες της ευρωζώνη. Οι ασθενέστερες χώρες είναι ιδιαιτέρως ευάλωτες σε μια νομισματική ένωση, εξαιτίας της απουσίας μιας κεντρικής τράπεζας-πιστωτή έσχατης ανάγκης και ως εκ τούτου πρέπει να ανακτήσει την δημοσιονομική αξιοπιστία. Ωστόσο, οι ταυτόχρονες εξυγιάνσεις κατά μήκος της ευρωζώνης μέχρι το 2013 ήταν ένα βαρύ φορτίο για την ανάπτυξη και συνέβαλε στο αποπληθωριστικό momentum. Οι φορείς χάραξης πολιτικής της ευρωζώνης έχουν τώρα μειώσει τον ρυθμό της εξυγίανσης. Θα ήταν χρήσιμο εάν η νέα Κομισιόν είχε επιτυχία στα σχέδιά της για ένα νέο πακέτο τόνωσης της οικονομίας με επενδύσεις σε επίπεδο ευρωζώνης, χρηματοδοτούμενες από κοινούς δημοσιονομικούς πόρους.

Τέλος, η Τράπεζα της Ιαπωνίας μας διδάσκει πόσο αμφιλεγόμενα μπορούν να γίνουν τα μέτρα νομισματικής πολιτικής. Η μικρή πλειοψηφία με την οποία πέρασαν τα μέτρα στο δ.σ. της BoJ, της επιτρέπει ακόμη να παίρνει τολμηρές αποφάσεις. Στην ευρωζώνη, μια μικρή πλειοψηφία είναι πιο δύσκολο να διατηρηθεί. Αυτό συμβαίνει, εάν τα αντίπαλα στρατόπεδα στο δ.σ. της ΕΚΤ χωρίζουν τις χώρες του βορρά και του νότου στην ευρωζώνη. Ενώ αυτό δεν καθιστά απαραιτήτως την ΕΚΤ μη λειτουργική, η πολιτική πίεση που θα δημιουργούνταν, θα ήταν ασφαλώς υψηλότερη. Το ρίσκο είναιότι η ΕΚΤ δεν θα είναι σε θέση ποτέ να πάρει τόσο τολμηρές αποφάσεις σαν αυτές που πήρε η BoJ προσφάτως. Με άλλα λόγια, μόλις η ευρωζώνη περιέλθει σε αποπληθωρισμό, μπορεί να δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο από την Ιαπωνία για να βγει από αυτόν.

Συνολικά, οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ιαπωνία προσφέρουν ένα σημαντικό μάθημα στην ευρωζώνη ότι η νομισματική πολιτική θα πρέπει να δράσει αποφασιστικά ενώ το πρόγραμμα επενδύσεων στην ευρωζώνη που σχεδιάζεται, οφείλει να εφαρμοστεί. Το μάθημα από την εμπειρία της Ιαπωνίας στη δεκαετία του ’90, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη: τολμηρές και πρόωρες πολιτικές για την τραπεζική μεταρρύθμιση και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της παραγωγικότητας θα πρέπει να είναι μέρος του πακέτου πολιτικής.


του Guntram B. Wolff
 
© Copyright Bruegel. Η μετάφραση του κειμένου έγινε από το Capital.gr. Η δημοσίευση της ελληνικής μετάφρασης δεν αποτελεί προϊόν επίσημης συνεργασίας


Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1482-lessons-from-the-bank-of-japan-for-the-euro-area/

ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου