Διαφορά 2ετών αποδόσεων και αναπτυξιακών προοπτικών Γερμανίας-ΗΠΑ
Στα τέλη του Ιουλίου 2012 όταν το ευρώ έναντι του δολαρίου είχε υποχωρήσει στο 1.2043, η απόδοση των διετών ομολόγων της Γερμανίας ήταν 31 μονάδες βάσης (κάθε μ.β. ισούται με 0.01%) χαμηλότερα από αυτή των ΗΠΑ. Από το καλοκαίρι του 2012 ξεκίνησε μια παρατεταμένη άνοδος του ευρώ μετά την κατηγορηματική δήλωση του επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Ντράγκι για την ανάληψη όλων των αναγκαίων μέτρων για τη διάσωση του ευρώ, και την ανακοίνωση ακολούθως τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους του προγράμματος απεριορίστων αγορών ομολόγων ΟΜΤ (Outright Monetary Transactions). Οι παρεμβάσεις αυτές κατεύνασαν τους φόβους για μια ξαφνική διάλυση της Ευρωζώνης, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των μετοχικών αγορών και τη μείωση του κόστους δανεισμού (spread) των ευρωπαϊκών περιφερειακών χωρών (βλέπε γράφημα 1).
Γράφημα 1: Ευρώ/Δολάριο & αντίστροφο 10ετές spread Ιταλίας
Έτσι την 1η Φεβρουαρίου 2013 το ευρώ ανήλθε έναντι του δολαρίου στα υψηλά 14 μηνών ξεπερνώντας το 1.37 με την απόδοση των διετών ομολόγων της Γερμανίας να είναι 3 μονάδες βάσης υψηλότερα από αυτή των ΗΠΑ. Ωστόσο η λεκτική παρέμβαση του επικεφαλής της ΕΚΤ στη μηνιαία συνεδρίαση του Φεβρουαρίου, λόγω του υψηλού επιπέδου της ισοτιμίας, ερμηνεύθηκε από τις αγορές ως προειδοποίηση για μείωση του παρεμβατικού επιτοκίου της ΕΚΤ. Από τότε η απόδοση της γερμανικής διετίας διολίσθησε με τη διαφορά των διετών αποδόσεων να διευρύνεται υπέρ των ΗΠΑ και το ευρώ να υποχωρεί στη περιοχή του 1.30 (βλέπε γράφημα 2).
Γράφημα 2: Ευρώ & διαφορά διετών αποδόσεων Γερμανίας-ΗΠΑ
Βραχυπρόθεσμα, η πτώση του ευρώ οφείλεται και στην αβεβαιότητα που δημιουργήθηκε από το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών. Την περίοδο αμέσως μετά τις ιταλικές εκλογές η απόδοση των διετών γερμανικών ομολόγων μειώθηκε μέχρι 15 μ.β. στο 0.05%. Αντίθετα η απόδοση των διετών Treasuries έχει σχεδόν παραμείνει στο 0.25%. Βραχυπρόθεσμα λοιπόν εκτιμούμε πως η κίνηση του ευρώ/δολαρίου θα διαμορφώνεται και από τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη.
Μεσοπρόθεσμα ωστόσο πιστεύουμε πως η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου θα καθοριστεί από τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη, δηλαδή τη διαφορά των προοπτικών ανάπτυξης στις δυο ηπείρους.
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Κεντρικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, η αμερικανική οικονομία θα αναπτυχθεί με ρυθμό 2.65% το 2013 και 3.25% το 2014. Αντίθετα σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οικονομία της Ευρωζώνης θα έχει ρυθμό ανάπτυξης -0.5% το 2013 και 1% το 2014.
Καθώς η οικονομική ανάπτυξη στις ΗΠΑ θα ομαλοποιείται και η αγορά εργασίας θα βελτιώνεται, οι αγορές θα αρχίσουν να προεξοφλούν την παύση του προγράμματος αγοράς κρατικών χρεογράφων από τη Fed. Κάτι τέτοιο ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται άλλωστε από τα πρακτικά των τελευταίων συνεδριάσεων της Fed. Η υιοθέτηση των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης από τη Fed είχε αρνητική επίδραση τόσο στα πραγματικά επιτόκια (διαφορά ονομαστικών επιτοκίων και πληθωρισμού) όσο και στο δολάριο λόγω της υπερβάλλουσας ρευστότητας (βλέπε γράφημα 3).
Γράφημα 3: Δολάριο/Ευρώ & πραγματικά επιτόκια αμερικανικής 5ετίας
Μόνο μετά την αναγγελία του τρίτου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης της Fed (QE3) παρατηρήθηκε μια εξασθένηση της αρνητικής επίδρασης της εν λόγω νομισματικής πολιτικής επί του δολαρίου και αυτό γιατί η Fed διαμόρφωσε την ατζέντα της θέτοντας ως στόχο την ενίσχυση της αγοράς εργασίας και του μεταποιητικού κλάδου. Αυτό είναι που σιγά σιγά προεξοφλούν οι αγορές. Το τέλος της επεκτατικής νομισματικής πολιτικής και οι αναπτυξιακές προσδοκίες θα οδηγήσουν τις αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων υψηλότερα. Αντίθετα στην Ευρωζώνη, οι υποτονικές πληθωριστικές πιέσεις και η ασθενής οικονομική ανάπτυξη θα συγκρατήσουν σε χαμηλά επίπεδα τις αποδόσεις, οπότε η διαφορά αποδόσεων Γερμανίας-ΗΠΑ θα διευρυνθεί υπέρ των ΗΠΑ.
Ενεργειακή ανεξαρτησία και έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών
Σύμφωνα με την ατζέντα της Fed, μία από τις συνθήκες εξόδου από το QE3 είναι η μείωση της ανεργίας στο 6.5% από 7.7% (βάσει της τελευταίας μέτρησης το Φεβρουάριο). Εκτιμούμε πως για να γίνει αυτό θα πρέπει οι παραγωγικοί συντελεστές να επικεντρωθούν στο μεταποιητικό τομέα.
Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής θα είναι η αύξηση της εγχώριας παραγωγής και η συρρίκνωση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών καθώς θα μειωθεί η υπερβάλλουσα ζήτηση ξένου συναλλάγματος. Στο τελευταίο θα συμβάλλει και η μελλοντική ενεργειακή ανεξαρτησία των ΗΠΑ μέσω της εξόρυξης σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου (shale oil & gas) στο έδαφος της. Σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας, σε πέντε χρόνια οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να γίνουν ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο ενώ τα επόμενα 15 με 20 χρόνια θα μπορούσαν να απεξαρτηθούν πλήρως από τις εισαγωγές ενέργειας.
Διάθεση ανάληψης κινδύνου και δολάριο
Οι αποκλίνουσες προοπτικές ανάπτυξης ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωζώνη στη πράξη ωθούν πολλούς επενδυτές που παραδοσιακά δανείζονταν το δολάριο για επενδύσεις σε αλλά νομίσματα (carry trade), να στρέφονται ήδη σε νομίσματα με μικρότερο κόστος δανεισμού, όπως το γιεν πρωτίστως και το ευρώ δευτερεύοντος. Μέχρι πρόσφατα η διάθεση για ανάληψη κινδύνου ήταν ένας επιπλέον παράγοντας διαμόρφωσης της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου. Ωστόσο πλέον, η μείωση της συσχέτισης ανάμεσα στη διάθεση ανάληψης κινδύνου και το αδύναμο δολάριο, υποδεικνύει πως η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου θα καθορίζεται εφεξής από τις προοπτικές ανάπτυξης. Αυτό φαίνεται από την αντίστροφη σχέση που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες μεταξύ του δολαρίου και του βασικού αμερικανικού μετοχικού δείκτη S&P 500 (βλέπε γράφημα 4).
Γράφημα 4: Δολάριο/Ευρώ & αντίστροφος δείκτης S&P 500
Για αυτό εκτιμούμε πως η μεσοπρόθεσμη τάση είναι υπέρ του δολαρίου ανεξάρτητα από τη μελλοντική πορεία των μετοχικών αγορών. Από αυτή τη δυναμική πηγάζει και η εκτίμηση μας πως το δολάριο θα ενδυναμωθεί περαιτέρω από το καλοκαίρι και μετά έναντι του ευρώ. Των Γιώργου Λάμπρου, Παναγιώτη Ανδρίκου * Γιώργος Λάμπρος – CIO Group Asset Mgmt. Manager Τράπεζας Κύπρου
* Παναγιώτης Ανδρίκος – Senior Investment Strategist Τράπεζας Κύπρου
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου