Σύμφωνα με τον Kevin Rudd, πρώην πρωθυπουργό της Αυστραλίας, τα ερωτήματα που θα πρέπει να διαμορφώσουν την πολιτικής της Κίνας είναι: αν η άνοδος της Κίνας μπορεί να διατηρηθεί μέχρι την εκατονταετηρίδα του 2049, αν κάποια στιγμή θα καταφέρει να γίνει ισάξια με τη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών, αν η Κίνα διαθέτει ένα «στρατηγικό σχέδιο» για την Ασία και, τέλος, αν η Κίνα επιδιώκει να αλλάξει την υπάρχουσα παγκόσμια τάξη.
Ο Rudd έκανε την διάλεξη Alastair Buchan για το 2013 με θέμα «Ο Αντίκτυπος της Κίνας για την Περιφερειακή και Παγκόσμια Τάξη» στο IISS στο Λονδίνο στις 16 Δεκεμβρίου. Προειδοποίησε ότι, ενώ υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός καθημερινών γεγονότων που μπορεί να μας αποσπάσει την προσοχή, είναι σημαντικό να μην χάνουμε από τα μάτια μας τις «μεγάλες αλλαγές» που λαμβάνουν χώρα στο παρασκήνιο.
Υποστήριξε ότι η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική άνοδος της Κίνας θα κυριαρχήσει στις διεθνείς υποθέσεις, και ότι ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα σχέδια και τα κίνητρα της χώρας. Ο Rudd συζήτησε τις επικείμενες «διπλές εκατονταετηρίδες» το 2021 και το 2049 (από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και της Λαϊκής Κίνας, αντίστοιχα) και το «όνειρο για το μέλλον της Κίνας» του Προέδρου Xi Jinping, στο οποίο ελπίζει, μέχρι το 2049, ότι η Κίνα θα ξαναβρεθεί στην παγκόσμια υπεροχή που απολάμβανε στους αυτοκρατορικούς χρόνους της.
Η ταχεία άνοδος της Κίνας, ιδιαίτερα σε αντίθεση με την παρακμή των περισσότερων άλλων δυνάμεων, έχει προκαλέσει πολύ άγχος, αλλά ο Rudd ήταν αισιόδοξος ότι «υπάρχει επαρκής αλληλεπίδραση μεταξύ των κινεζικών και δυτικών συμφερόντων και αξιών που αφορούν στο μέλλον της διεθνούς τάξης και ότι μαζί μπορούμε να χαράξουμε ένα κοινό μονοπάτι». Ο κύριος τομέας της έντασης που εντόπισε ο Rudd ήταν μεταξύ της ανάγκης του Xi να διατηρήσει ειρηνικές σχέσεις με άλλες δυνάμεις, έτσι ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο το μοντέλο του οικονομικής ανάπτυξης και η εγχώρια πίεση που αντιμετωπίζει, για να υπερασπιστεί τις εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας.
Αυτή η ένταση γίνεται σαφέστερη όταν πρόκειται για την «νέου τύπου σχέση μεγάλης δύναμης» της Κίνας με τις ΗΠΑ, πρέπει να αποφύγουν την σύγκρουση με κάθε κόστος, αλλά για την Κίνα αυτό που αποτελεί προϋπόθεση για μια νέα συνεργατική σχέση είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να σέβονται τα εθνικά συμφέροντα της Κίνας, ιδιαίτερα σχετικά με την Ταϊβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αντίθετα, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τη νέα σχέση ως μια, μέσω της οποίας μπορεί να οδηγηθεί η Κίνα στην μεγαλύτερη συμμετοχή της στα παγκόσμια θεσμικά όργανα και στην οποία η Κίνα μπορεί να αναλάβει ένα μεγαλύτερο μερίδιο του βάρους της διεθνούς ευθύνης. Είναι κρίσιμο, πρόσθεσε ο Rudd πως κάτι τέτοιο δεν συνεπάγεται αναγνώριση της Κίνας ως ισάξιας, αλλά ούτε και την αναγνώριση των εδαφικών απαιτήσεών της.
Η Κίνα έχει δείξει κάποιο ενδιαφέρον για μεγαλύτερη παγκόσμια συμμετοχή, κυρίως μέσω των προγραμμάτων των χωρών BRICS και ορισμένων θεσμικών οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, αλλά με τους δικούς της όρους. Ο Rudd υποστήριξε ότι εάν η Κίνα επιδιώκει να «ωθήσει την διεθνή τάξη, σε προς μια πιο δίκαιη και ισότιμη κατεύθυνση», όπως δήλωσε πρόσφατα ο κρατικός σύμβουλος Yang Jiechi, η διεθνής κοινότητα πρέπει να ενθαρρύνει την Κίνα να είναι πιο συγκεκριμένη στην διατύπωση των όρων της.
Ο Rudd πρότεινε πως για την ομαλή μετάβαση της παγκόσμιας τάξης ήταν αναγκαίες οι σαφέστερες διευκρινίσεις και η καλύτερη ανάλυση: για να αποφευχθεί η «στρατηγική μετατόπιση» και οι σχετικές συγκρούσεις που προκύπτουν από παρανοήσεις και καχυποψία, η Κίνα θα πρέπει να είναι πιο ανοικτή σχετικά με τις θέσεις της. Επίσης, ο υπόλοιπος κόσμος δεν πρέπει να την αγνοεί.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.iiss.org/en/iiss%20voices/blogsections/iiss-voices-2013-1e35/december-2013-6c70/china-in-the-global-order-5625
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Ο Rudd έκανε την διάλεξη Alastair Buchan για το 2013 με θέμα «Ο Αντίκτυπος της Κίνας για την Περιφερειακή και Παγκόσμια Τάξη» στο IISS στο Λονδίνο στις 16 Δεκεμβρίου. Προειδοποίησε ότι, ενώ υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός καθημερινών γεγονότων που μπορεί να μας αποσπάσει την προσοχή, είναι σημαντικό να μην χάνουμε από τα μάτια μας τις «μεγάλες αλλαγές» που λαμβάνουν χώρα στο παρασκήνιο.
Υποστήριξε ότι η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική άνοδος της Κίνας θα κυριαρχήσει στις διεθνείς υποθέσεις, και ότι ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα σχέδια και τα κίνητρα της χώρας. Ο Rudd συζήτησε τις επικείμενες «διπλές εκατονταετηρίδες» το 2021 και το 2049 (από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και της Λαϊκής Κίνας, αντίστοιχα) και το «όνειρο για το μέλλον της Κίνας» του Προέδρου Xi Jinping, στο οποίο ελπίζει, μέχρι το 2049, ότι η Κίνα θα ξαναβρεθεί στην παγκόσμια υπεροχή που απολάμβανε στους αυτοκρατορικούς χρόνους της.
Η ταχεία άνοδος της Κίνας, ιδιαίτερα σε αντίθεση με την παρακμή των περισσότερων άλλων δυνάμεων, έχει προκαλέσει πολύ άγχος, αλλά ο Rudd ήταν αισιόδοξος ότι «υπάρχει επαρκής αλληλεπίδραση μεταξύ των κινεζικών και δυτικών συμφερόντων και αξιών που αφορούν στο μέλλον της διεθνούς τάξης και ότι μαζί μπορούμε να χαράξουμε ένα κοινό μονοπάτι». Ο κύριος τομέας της έντασης που εντόπισε ο Rudd ήταν μεταξύ της ανάγκης του Xi να διατηρήσει ειρηνικές σχέσεις με άλλες δυνάμεις, έτσι ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο το μοντέλο του οικονομικής ανάπτυξης και η εγχώρια πίεση που αντιμετωπίζει, για να υπερασπιστεί τις εδαφικές διεκδικήσεις της Κίνας.
Αυτή η ένταση γίνεται σαφέστερη όταν πρόκειται για την «νέου τύπου σχέση μεγάλης δύναμης» της Κίνας με τις ΗΠΑ, πρέπει να αποφύγουν την σύγκρουση με κάθε κόστος, αλλά για την Κίνα αυτό που αποτελεί προϋπόθεση για μια νέα συνεργατική σχέση είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να σέβονται τα εθνικά συμφέροντα της Κίνας, ιδιαίτερα σχετικά με την Ταϊβάν και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Αντίθετα, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τη νέα σχέση ως μια, μέσω της οποίας μπορεί να οδηγηθεί η Κίνα στην μεγαλύτερη συμμετοχή της στα παγκόσμια θεσμικά όργανα και στην οποία η Κίνα μπορεί να αναλάβει ένα μεγαλύτερο μερίδιο του βάρους της διεθνούς ευθύνης. Είναι κρίσιμο, πρόσθεσε ο Rudd πως κάτι τέτοιο δεν συνεπάγεται αναγνώριση της Κίνας ως ισάξιας, αλλά ούτε και την αναγνώριση των εδαφικών απαιτήσεών της.
Η Κίνα έχει δείξει κάποιο ενδιαφέρον για μεγαλύτερη παγκόσμια συμμετοχή, κυρίως μέσω των προγραμμάτων των χωρών BRICS και ορισμένων θεσμικών οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, αλλά με τους δικούς της όρους. Ο Rudd υποστήριξε ότι εάν η Κίνα επιδιώκει να «ωθήσει την διεθνή τάξη, σε προς μια πιο δίκαιη και ισότιμη κατεύθυνση», όπως δήλωσε πρόσφατα ο κρατικός σύμβουλος Yang Jiechi, η διεθνής κοινότητα πρέπει να ενθαρρύνει την Κίνα να είναι πιο συγκεκριμένη στην διατύπωση των όρων της.
Ο Rudd πρότεινε πως για την ομαλή μετάβαση της παγκόσμιας τάξης ήταν αναγκαίες οι σαφέστερες διευκρινίσεις και η καλύτερη ανάλυση: για να αποφευχθεί η «στρατηγική μετατόπιση» και οι σχετικές συγκρούσεις που προκύπτουν από παρανοήσεις και καχυποψία, η Κίνα θα πρέπει να είναι πιο ανοικτή σχετικά με τις θέσεις της. Επίσης, ο υπόλοιπος κόσμος δεν πρέπει να την αγνοεί.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.iiss.org/en/iiss%20voices/blogsections/iiss-voices-2013-1e35/december-2013-6c70/china-in-the-global-order-5625
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου