Η βία και η στρατιωτική δραστηριότητα στην περιοχή του Σινά έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που η χερσόνησος έχει προστεθεί στις περισσότερες από 50 διαμάχες που καλύπτονται από τη βάση δεδομένων του IISS, Armed Conflict Database (ACD).
Οι ερευνητές μας έχουν επισημάνει τη σημαντική αύξηση της βίας από τον Ιούλιο που απομακρύνθηκε από την εξουσία ο Αιγύπτιος πρόεδρος Muhammad Morsi. Σποραδικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, ο αιγυπτιακός στρατιωτικός μηχανισμός, αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου, διεθνής ειρηνευτική δύναμη, τουρίστες και κάτοικοι της χερσονήσου του Σινά έχουν καταγραφεί από το 2011, όταν ο πρόεδρος Hosni Mubarak παραιτήθηκε ύστερα από τις διαδηλώσεις της Αραβικής Άνοιξης. Αυτό δημιούργησε ένα κενό ασφαλείας στην περιοχή. Ωστόσο, αυτό που ήταν αδιάλειπτη βία, έχει τώρα μεταμορφωθεί σε οργανωμένη εξέγερση. Οι Τζιχαντιστές από όλη την περιοχή έχουν προσληφθεί από έναν αριθμό ένοπλων ομάδων και διεξάγουν καθημερινές σχεδόν επιθέσεις.
Οι ένοπλοι είχαν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από την κατάσταση αναρχίας και τη δυσαρέσκεια προς την αιγυπτιακή κυβέρνηση στο Σινά. Παραδοσιακά, δεν υπήρχαν πολλές επενδύσεις στο βορειότερο τμήμα της χερσονήσου, με τα κεφάλαια να κατευθύνονται σε τουριστικές περιοχές κατά μήκος των ακτών της Ερυθράς Θάλασσας. Οι τοπικές φυλές έχουν διαμαρτυρηθεί για την περιθωριοποίησή τους και την αδιαφορία από διαδοχικές κυβερνήσεις , οι οποίες έχουν όλες παρεμποδίσει την ευημερία του πληθυσμού των Βεδουίνων, που απαριθμεί περισσότερους από 200.000 ανθρώπους και περιλαμβάνει περισσότερες από 30 μεγάλες φυλές.
Επιπλέον, οι διατάξεις των ειρηνευτικών συμφωνιών του Camp David το 1979 μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ, προέβλεπε μια ελάχιστη στρατιωτική παρουσία, αφήνοντας την περιοχή ευάλωτη στο παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων. Η έλλειψη παρουσίας ασφάλειας, σε συνδυασμό με την αμέλεια, τις κακές υποδομές και την υποανάπτυξη, σημαίνουν ότι καμιά αιγυπτιακή κυβέρνηση δεν διεκδίκησε πλήρως τον έλεγχο της χερσονήσου και του απογοητευμένου πληθυσμού των Βεδουίνων.
Αν και διάφορες ομάδες έχουν επιχειρήσει στην περιοχή του Σινά για κάποιο διάστημα, η έλλειψη διακυβέρνησης έχει αρχίσει να προσελκύει έναν αριθμό πιο οργανωμένων τζιχαντιστών που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα και επιδιώκουν να έχουν στόχο το Ισραήλ. Μετά από την ανατροπή του Morsi από τον στρατό, ξεκίνησε μια πλήρους κλίμακας εξέγερση εναντίον αιγυπτιακών δυνάμεων και το Σινά έγινε ένα ακόμη θέατρο της τζιχάντ. Η αποκατάσταση και η εδραίωση ενός στρατιωτικού καθεστώτος, που θεωρείται από πολλούς στο Σινά ως δεσποτικό, παράνομη και ότι συνεργάζεται με το Ισράηλ, έχει παράσχει ένα εύσχημο πρόσχημα για αυτή την κλιμάκωση. Το Σινά έγινε ένα καταφύγιο για τους μαχητές όταν ο θρυμματισμένος και ένοπλος πληθυσμός των Βεδουίνων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, ανακάλυψε μια κοινή, βαθιά ριζωμένη δυσπιστία στον αιγυπτιακό στρατό και μια κοινή επιθυμία να υπονομεύσει την παρουσία της στο Σινά.
Ορισμένα δημοσιεύματα εκτιμούν ότι τουλάχιστον 15 διαφορετικές ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, έχουν διεισδύσει στη χερσόνησο του Σινά. Αιγυπτιακές πηγές ασφάλειας και πληροφοριών ανέφεραν πως ο καταζητούμενος γιατρός της Αλ Κάιντα και ειδικός στα εκρηκτικά, Ramzi Mowafi, ηγείται των τζιχαντιστών στο Σινά, προσλαμβάνοντας άτομα και οργανώνοντας τη χρηματοδότηση και τα όπλα. Σύμφωνα με το BBC Arabic, ο Mowafi φέρεται να είναι ο εμίρης της προσφάτως συσταθείσας Αλ Κάιντα στη χερσόνησο του Σινά.
Ο Ansar Bayt al-Maqdis, γνωστός επίσης ως Ansal Jerusalem, διεξήγε σειρά σημαντικών επιθέσεων, μεταξύ των οποίων και μια απόπειρα δολοφονίας του υπουργού Εσωτερικών, την εκτόξευση δύο πυραύλων στο Eilat στο Ισραήλ και έναν βομβαρδισμό ενός αγωγού αερίου στο Ισραήλ. Πολλές από τις επιχειρήσεις καταγράφθηκαν σε βίντεο, με τη μία εκ των οποίων να περιλαμβάνει τη φωνή του ηγέτη της Αλ Κάιντα, Ayman al-Zawahiri στο παρασκήνιο. Η Jund al-Islam, άλλη μια ομάδα που εμφανίστηκε προσφάτως, διεξήγε βομβιστικές επιθέσεις με αυτοκίνητα σε ένα αρχηγείο του στρατού στη Rafah, και σε ένα σημείο ελέγχου επίσης κοντά, σκοτώνοντας έξι στρατιώτες και τραυματίζοντας άλλους 17. Πολλές από τις ένοπλες ομάδες έχουν αλλάξει στόχο, και ενώ προηγουμένως επιτιθόταν μόνο σε ισραηλινούς στόχους, τώρα στοχεύουν επίσης το αιγυπτιακό καθεστώς, επαινώντας τις αυξημένες τρομοκρατικές επιθέσεις στις δυνάμεις ασφαλείας.
Ο αιγυπτιακός στρατός έχει απαντήσει δρομολογώντας σειρά αντεπιθέσεων εναντίον των μαχητών. Η πρώτη τέτοια επιχείρηση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2011, όταν οι μαχητές διέσχισαν τα ισραηλινά σύνορα και ξεκίνησαν επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και αμάχων. Η στρατιωτική καταστολή οδήγησε σε μια αυξημένη συνεργασία με τις ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις, οι οποίες πραγματοποίησαν αεροπορικές επιδρομές στη Rafah. Ο αιγυπτιακός στρατός συνέχισε να ακολουθεί μια στρατηγική της βίας καταστολής στο Σινά, η οποία αποξενώνει και οδηγεί περαιτέρω στα άκρα τον πληθυσμό της.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.iiss.org/en/iiss%20voices/blogsections/iiss-voices-2013-1e35/november-2013-1d99/sinai-cbc6
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Οι ερευνητές μας έχουν επισημάνει τη σημαντική αύξηση της βίας από τον Ιούλιο που απομακρύνθηκε από την εξουσία ο Αιγύπτιος πρόεδρος Muhammad Morsi. Σποραδικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, ο αιγυπτιακός στρατιωτικός μηχανισμός, αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου, διεθνής ειρηνευτική δύναμη, τουρίστες και κάτοικοι της χερσονήσου του Σινά έχουν καταγραφεί από το 2011, όταν ο πρόεδρος Hosni Mubarak παραιτήθηκε ύστερα από τις διαδηλώσεις της Αραβικής Άνοιξης. Αυτό δημιούργησε ένα κενό ασφαλείας στην περιοχή. Ωστόσο, αυτό που ήταν αδιάλειπτη βία, έχει τώρα μεταμορφωθεί σε οργανωμένη εξέγερση. Οι Τζιχαντιστές από όλη την περιοχή έχουν προσληφθεί από έναν αριθμό ένοπλων ομάδων και διεξάγουν καθημερινές σχεδόν επιθέσεις.
Οι ένοπλοι είχαν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από την κατάσταση αναρχίας και τη δυσαρέσκεια προς την αιγυπτιακή κυβέρνηση στο Σινά. Παραδοσιακά, δεν υπήρχαν πολλές επενδύσεις στο βορειότερο τμήμα της χερσονήσου, με τα κεφάλαια να κατευθύνονται σε τουριστικές περιοχές κατά μήκος των ακτών της Ερυθράς Θάλασσας. Οι τοπικές φυλές έχουν διαμαρτυρηθεί για την περιθωριοποίησή τους και την αδιαφορία από διαδοχικές κυβερνήσεις , οι οποίες έχουν όλες παρεμποδίσει την ευημερία του πληθυσμού των Βεδουίνων, που απαριθμεί περισσότερους από 200.000 ανθρώπους και περιλαμβάνει περισσότερες από 30 μεγάλες φυλές.
Επιπλέον, οι διατάξεις των ειρηνευτικών συμφωνιών του Camp David το 1979 μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ, προέβλεπε μια ελάχιστη στρατιωτική παρουσία, αφήνοντας την περιοχή ευάλωτη στο παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, όπλων και ανθρώπων. Η έλλειψη παρουσίας ασφάλειας, σε συνδυασμό με την αμέλεια, τις κακές υποδομές και την υποανάπτυξη, σημαίνουν ότι καμιά αιγυπτιακή κυβέρνηση δεν διεκδίκησε πλήρως τον έλεγχο της χερσονήσου και του απογοητευμένου πληθυσμού των Βεδουίνων.
Αν και διάφορες ομάδες έχουν επιχειρήσει στην περιοχή του Σινά για κάποιο διάστημα, η έλλειψη διακυβέρνησης έχει αρχίσει να προσελκύει έναν αριθμό πιο οργανωμένων τζιχαντιστών που σχετίζονται με την Αλ Κάιντα και επιδιώκουν να έχουν στόχο το Ισραήλ. Μετά από την ανατροπή του Morsi από τον στρατό, ξεκίνησε μια πλήρους κλίμακας εξέγερση εναντίον αιγυπτιακών δυνάμεων και το Σινά έγινε ένα ακόμη θέατρο της τζιχάντ. Η αποκατάσταση και η εδραίωση ενός στρατιωτικού καθεστώτος, που θεωρείται από πολλούς στο Σινά ως δεσποτικό, παράνομη και ότι συνεργάζεται με το Ισράηλ, έχει παράσχει ένα εύσχημο πρόσχημα για αυτή την κλιμάκωση. Το Σινά έγινε ένα καταφύγιο για τους μαχητές όταν ο θρυμματισμένος και ένοπλος πληθυσμός των Βεδουίνων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, ανακάλυψε μια κοινή, βαθιά ριζωμένη δυσπιστία στον αιγυπτιακό στρατό και μια κοινή επιθυμία να υπονομεύσει την παρουσία της στο Σινά.
Ορισμένα δημοσιεύματα εκτιμούν ότι τουλάχιστον 15 διαφορετικές ομάδες που συνδέονται με την Αλ Κάιντα, έχουν διεισδύσει στη χερσόνησο του Σινά. Αιγυπτιακές πηγές ασφάλειας και πληροφοριών ανέφεραν πως ο καταζητούμενος γιατρός της Αλ Κάιντα και ειδικός στα εκρηκτικά, Ramzi Mowafi, ηγείται των τζιχαντιστών στο Σινά, προσλαμβάνοντας άτομα και οργανώνοντας τη χρηματοδότηση και τα όπλα. Σύμφωνα με το BBC Arabic, ο Mowafi φέρεται να είναι ο εμίρης της προσφάτως συσταθείσας Αλ Κάιντα στη χερσόνησο του Σινά.
Ο Ansar Bayt al-Maqdis, γνωστός επίσης ως Ansal Jerusalem, διεξήγε σειρά σημαντικών επιθέσεων, μεταξύ των οποίων και μια απόπειρα δολοφονίας του υπουργού Εσωτερικών, την εκτόξευση δύο πυραύλων στο Eilat στο Ισραήλ και έναν βομβαρδισμό ενός αγωγού αερίου στο Ισραήλ. Πολλές από τις επιχειρήσεις καταγράφθηκαν σε βίντεο, με τη μία εκ των οποίων να περιλαμβάνει τη φωνή του ηγέτη της Αλ Κάιντα, Ayman al-Zawahiri στο παρασκήνιο. Η Jund al-Islam, άλλη μια ομάδα που εμφανίστηκε προσφάτως, διεξήγε βομβιστικές επιθέσεις με αυτοκίνητα σε ένα αρχηγείο του στρατού στη Rafah, και σε ένα σημείο ελέγχου επίσης κοντά, σκοτώνοντας έξι στρατιώτες και τραυματίζοντας άλλους 17. Πολλές από τις ένοπλες ομάδες έχουν αλλάξει στόχο, και ενώ προηγουμένως επιτιθόταν μόνο σε ισραηλινούς στόχους, τώρα στοχεύουν επίσης το αιγυπτιακό καθεστώς, επαινώντας τις αυξημένες τρομοκρατικές επιθέσεις στις δυνάμεις ασφαλείας.
Ο αιγυπτιακός στρατός έχει απαντήσει δρομολογώντας σειρά αντεπιθέσεων εναντίον των μαχητών. Η πρώτη τέτοια επιχείρηση ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2011, όταν οι μαχητές διέσχισαν τα ισραηλινά σύνορα και ξεκίνησαν επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών στρατιωτών και αμάχων. Η στρατιωτική καταστολή οδήγησε σε μια αυξημένη συνεργασία με τις ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις, οι οποίες πραγματοποίησαν αεροπορικές επιδρομές στη Rafah. Ο αιγυπτιακός στρατός συνέχισε να ακολουθεί μια στρατηγική της βίας καταστολής στο Σινά, η οποία αποξενώνει και οδηγεί περαιτέρω στα άκρα τον πληθυσμό της.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ:http://www.iiss.org/en/iiss%20voices/blogsections/iiss-voices-2013-1e35/november-2013-1d99/sinai-cbc6
ΑΠΟΔΟΣΗ:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου