Κατακερματισμένη Ισπανία
Εάν ήταν να διαλέξω μια τελική γραμμή για τις ισπανικές περιφερειακές και τοπικές εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, πιθανότατα θα διάλεγα το «οι αυτοδυναμίες είναι κάτι από το παρελθόν για την Ισπανία». Η ψηφοφορία έλαβε χώρα σε 13 από τις 17 περιφέρειες της χώρας. Σε καμία από αυτές δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία κάποιο κόμμα, ένα αποτέλεσμα που είναι πρωτοφανές. Τα δύο κύρια παραδοσιακά κόμματα, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ισπανού πρωθυπουργού Mariano Rajoy και η αξιωματική αντιπολίτευση του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE), υπέστησαν απώλειες σε σχέση με τις εκλογές του 2011. Τέσσερα χρόνια μετά, το Λαϊκό Κόμμα και το PSOE συγκέντρωσαν μαζί άνω του 65% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Αυτό τώρα έχει συρρικνωθεί στο 52%. Τα δύο νέα κόμματα, το Podemos και το κεντρώο Ciudadanos, κρατούν το κλειδί για σταθερές κυβερνήσεις στις περισσότερες περιοχές.
Εάν ήταν να διαλέξω μια τελική γραμμή για τις ισπανικές περιφερειακές και τοπικές εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, πιθανότατα θα διάλεγα το «οι αυτοδυναμίες είναι κάτι από το παρελθόν για την Ισπανία». Η ψηφοφορία έλαβε χώρα σε 13 από τις 17 περιφέρειες της χώρας. Σε καμία από αυτές δεν κατάφερε να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία κάποιο κόμμα, ένα αποτέλεσμα που είναι πρωτοφανές. Τα δύο κύρια παραδοσιακά κόμματα, το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ισπανού πρωθυπουργού Mariano Rajoy και η αξιωματική αντιπολίτευση του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE), υπέστησαν απώλειες σε σχέση με τις εκλογές του 2011. Τέσσερα χρόνια μετά, το Λαϊκό Κόμμα και το PSOE συγκέντρωσαν μαζί άνω του 65% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο. Αυτό τώρα έχει συρρικνωθεί στο 52%. Τα δύο νέα κόμματα, το Podemos και το κεντρώο Ciudadanos, κρατούν το κλειδί για σταθερές κυβερνήσεις στις περισσότερες περιοχές.
Μια απογοητευτική βραδιά για τα παραδοσιακά κόμματα
Παρά το ότι συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, το Λαϊκό Κόμμα του Rajoy βγήκε ο μεγαλύτερος χαμένος από αυτές τις εκλογές. Το κόμμα θεωρούνταν πάντα απίθανο να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο ελέγχου που πέτυχε το 2011. Ωστόσο, σε μια ιδιαίτερα κακή βραδιά, το Λαϊκό Κόμμα δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει μια ολοκληρωτική νίκη ακόμη και σε παραδοσιακά προπύργιά της και κυρίως στο Castilla y Leon, την περιοχή όπου ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ο πρώην πρωθυπουργός Jose Maria Aznar. Ως αποτέλεσμα, το κόμμα θα μπορούσε δυνητικά να ανατραπεί από την εξουσία μέχρι και σε έξι από αυτές τις δέκα περιοχές.
Παρά το ότι συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους, το Λαϊκό Κόμμα του Rajoy βγήκε ο μεγαλύτερος χαμένος από αυτές τις εκλογές. Το κόμμα θεωρούνταν πάντα απίθανο να διατηρήσει το ίδιο επίπεδο ελέγχου που πέτυχε το 2011. Ωστόσο, σε μια ιδιαίτερα κακή βραδιά, το Λαϊκό Κόμμα δεν κατόρθωσε να εξασφαλίσει μια ολοκληρωτική νίκη ακόμη και σε παραδοσιακά προπύργιά της και κυρίως στο Castilla y Leon, την περιοχή όπου ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ο πρώην πρωθυπουργός Jose Maria Aznar. Ως αποτέλεσμα, το κόμμα θα μπορούσε δυνητικά να ανατραπεί από την εξουσία μέχρι και σε έξι από αυτές τις δέκα περιοχές.
Σε ένα σημάδι για το πόσο έχουν αλλάξει οι καιροί ωστόσο, οι απώλειες του Λαϊκού Κόμματος δεν μεταφράζονται σε κέρδη για το PSOE- το οποίο επίσης βίωσε πτώση σε εθνικό επίπεδο, σε σχέση με το 2011. Και πάλι, το κόμμα του Pedro Sanchez θα μπορούσε να στοχεύσει στον έλεγχο κάποιων περισσότερων περιοχών σε σχέση με πριν από τέσσερα χρόνια, εάν καταφέρει να ενώσει τις δυνάμεις του με το Podemos και άλλα τοπικά κόμματα.
Podemos και Ciudadanos: Από νεοσυσταθέντα κόμματα σε kingmakers
Αναφορικά με τις δύο μεγάλες «εισαγωγές» στο ισπανικό πολιτικό τοπίο, το Podemos και το Ciudadanos, η ψηφοφορία της Κυριακής επιβεβαίωσε ότι είναι κάπως μακριά από το να είναι σοβαροί υποψήφιοι για μια νίκη στις γενικές εκλογές που θα λάβουν χώρα κάποια στιγμή αργότερα φέτος. Πραγματικά, οι Manuela Carmena και Ada Colau –υποψήφιοι υποστηριζόμενοι από μικρά αριστερά κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του Podemos- ήταν αυτές που προκάλεσαν πραγματικό σοκ σε αυτές τις εκλογές, διότι έγιναν οι νέοι δήμαρχοι της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης αντιστοίχως. Ωστόσο, όπως εξηγήσαμε προηγουμένως, το ισπανικό εκλογικό σύστημα τείνει να δίνει μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις αγροτικές περιοχές της χώρας –όπου τόσο το Podemos όσο και το Ciudadanos, έχουν αυτή τη στιγμή χαμηλότερη στήριξη από ό,τι οι μεγαλύτερες πόλεις.
Αναφορικά με τις δύο μεγάλες «εισαγωγές» στο ισπανικό πολιτικό τοπίο, το Podemos και το Ciudadanos, η ψηφοφορία της Κυριακής επιβεβαίωσε ότι είναι κάπως μακριά από το να είναι σοβαροί υποψήφιοι για μια νίκη στις γενικές εκλογές που θα λάβουν χώρα κάποια στιγμή αργότερα φέτος. Πραγματικά, οι Manuela Carmena και Ada Colau –υποψήφιοι υποστηριζόμενοι από μικρά αριστερά κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του Podemos- ήταν αυτές που προκάλεσαν πραγματικό σοκ σε αυτές τις εκλογές, διότι έγιναν οι νέοι δήμαρχοι της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης αντιστοίχως. Ωστόσο, όπως εξηγήσαμε προηγουμένως, το ισπανικό εκλογικό σύστημα τείνει να δίνει μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις αγροτικές περιοχές της χώρας –όπου τόσο το Podemos όσο και το Ciudadanos, έχουν αυτή τη στιγμή χαμηλότερη στήριξη από ό,τι οι μεγαλύτερες πόλεις.
Έτσι, σε έναν οιωνό για την πολιτική ζωή του τόπου, η υποστήριξη από οποιοδήποτε εκ των δύο αυτών κομμάτων, θα είναι τώρα κρίσιμη για τη δημιουργία σταθερών κυβερνήσεων σε αρκετές περιοχές. Το Cuidadanos θα μπορούσε να βοηθήσει το Λαϊκό Κόμμα να παραμείνει στην εξουσία στις περιοχές της Μαδρίτης και της Castilla y Leon για παράδειγμα, ενώ οι συμμαχίες με το POdemos θα μπορούσαν να επιτρέψουν στο PSOE να ανακτήσει τον έλεγχο της Extremadura και Castilla La Mancha.
Με τις γενικές εκλογές στην Ισπανία να είναι μόλις λίγους μήνες μακριά, η διαδικασία σχηματισμού συνασπισμού σε περιφερειακό επίπεδο θα είναι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς. Ιδιαίτερα σε σχέση με το τι όρους θα θέσουν τόσο το Podemos όσο και το Ciudadanos για να δώσουν την στήριξή τους σε ένα από τα δύο παραδοσιακά κόμματα. Δεν είναι εγγυημένο το happy ending. Είχαμε εκλογές στην Ανδαλουσία στο τέλος Μαρτίου και καμία νέα περιφερειακή κυβέρνηση δεν έχει σχηματιστεί μέχρι σήμερα καθώς η νικήτρια των εκλογών (από το σοσιαλιστικό κόμμα), Susana Diaz, προσπαθεί ακόμη να συγκεντρώσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Όπως έχω επισημάνει ήδη πριν από δύο μήνες, η Ισπανία μετατρέπεται γρήγορα σε μια τετρακομματική χώρα. Σε ένα τόσο κατακερματισμένο τοπίο, οι συνασπισμοί σχεδόν αναπόφευκτα θα γίνουν το new normal. Εάν τα παραδοσιακά κόμματα και οι νεοεισερχόμενοι παίκτες δεν κατορθώσουν να βρουν το απαραίτητο κοινό έδαφος για να εργαστούν από κοινού, η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης μπορεί σύντομα να βρεθεί αντιμέτωπη με μια νέα φάση πολιτικής αβεβαιότητας.
Του Vincenzo Scarpetta
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://openeurope.org.uk/blog/spain-no-country-for-absolute-majorities/
ΑΠΟΔΟΣΗ: CAPITAL.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου