Η Ισπανία είναι το τελευταίο παιδί-πρότυπο της ευρωζώνης για την λιτότητα και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η οικονομία της χώρας αναπτύσσεται δυναμικά, η απασχόληση επίσης, ανακάμπτουν οι πραγματικοί μισθοί και οι επιχειρηματικές επενδύσεις. Πραγματικά, η Ισπανία είναι σε καλό δρόμο για να καταγράψει την μεγαλύτερη ανάπτυξη μεταξύ των οικονομιών της ΕΕ φέτος.
Η επιστροφή της Ισπανίας στην ανάπτυξη είναι καλή είδηση, αλλά υπάρχουν λίγα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι είναι αποτέλεσμα της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων. Επιπλέον, οι προοπτικές της οικονομίας είναι πιο θολές από ό,τι αφήνει να εννοηθεί η κυβερνητική αφήγηση, ενώ και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα παραμένουν τεράστιες.
Ο πληθωρισμός θα είναι αρκετά χαμηλός για να διαβρώσει την πραγματική αξία του υψηλού χρέους της χώρας. Η ανεργία θα παραμείνει υψηλή για πολλά χρόνια και θα συνεχίσει να οδηγεί χαμηλότερα τις τιμές. Και η ΕΚΤ θα αποφεύγει την επιθετική νομισματική χαλάρωση που είναι απαραίτητη για να αυξήσει τον ισπανικό πληθωρισμό.
Το πραγματικό κόστος δανεισμού είναι το υψηλότερο στις ασθενείς χώρες της ευρωζώνης όπως η Ισπανία (όπου ο πληθωρισμός είναι χαμηλότερος) και χαμηλότερος στις ισχυρότερες (όπου ο πληθωρισμός είναι υψηλότερος). Η ισπανική κυβέρνηση δεν μπορεί να αυξήσει τις κρατικές δαπάνες για να αντισταθμίσει αυτό το αποτέλεσμα και η ευρωζώνη δεν έχει τους δημοσιονομικούς μηχανισμούς για να αποζημιώσει τα ασθενέστερα κράτη-μέλη για αυτό.
Η Ισπανία χρειάζεται ισχυρότερη αύξηση της παραγωγικότητας εάν θέλουμε το βιοτικό επίπεδο να συγκλίνει με εκείνο στις πιο εύπορες χώρες της ΕΕ. Αλλά υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι οι επενδύσεις στρέφονται σε δραστηριότητες υψηλότερης προστιθέμενης αξίας. Οι περισσότερες από τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια, αφορούν στον χαμηλά αμειβόμενο κλάδο των υπηρεσιών, ιδιαίτερα στον τουρισμό.
Η σχετικά ισχυρή επίδοση των εξαγωγών από το ζενίθ της κρίσης, έχει ενισχυθεί από κλάδους όπως αυτός των καυσίμων και των τροφίμων παρά από μια κίνηση σε τομείς υψηλότερης προστιθέμενης αξίας. Η ανάκαμψη της εγχώριας ζήτησης θα οδηγήσει τις εισαγωγές να αυξηθούν ταχύτερα από τις εξαγωγές, προκαλώντας ένα νέο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και επιδεινώνοντας την ήδη πολύ ασθενή καθαρή εξωτερική θέση της Ισπανίας.
Η κατασκευαστική δραστηριότητα έχει φθάσει στο απόγειό της, αλλά αναμένεται να παραμείνει στάσιμη σε χαμηλά επίπεδα δραστηριότητας, δεδομένων των φτωχών δημογραφικών της Ισπανίας και του μεγάλου αριθμού των άδειων κατοικιών, ορισμένα εκ των οποία κατεδαφίζονται αλλά πολλά από αυτά θα συνεχίσουν να επηρεάζουν αρνητικά την αγορά.
Ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων παγκοσμίως και η καθαρή μετανάστευση, σημαίνει ότι ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας της Ισπανίας, αναμένεται να συρρικνωθεί γρήγορα. Αυτό μπορεί να μην ακούγεται ως πρόβλημα για μια χώρα με τεράστια ανεργία, αλλά οι χώρες με συρρικνούμενο εργατικό δυναμικό τείνουν να υφίστανται ασθενή οικονομική ανάπτυξη, που καθιστά δύσκολο να αποπληρωθεί το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος.
Η Ισπανία είναι πιθανό να εισέλθει σε νέα ύφεση, έχοντας μόλις ανακάμψει από την προηγούμενη, με υψηλά επίπεδα χρέους για τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την ανεργία πολύ πιο πάνω από τα επίπεδα προ κρίσης. Κυρίως, θα έχει λίγα εργαλεία πολιτικής διαθέσιμα για να καταπολεμήσει μία νέα αποδυνάμωση της εγχώριας ζήτησης, η οποία αυξάνει την πιθανότητα η επόμενη ύφεση να είναι βαθιά.
Του Simon Tilford
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.cer.org.uk/publications/archive/policy-brief/2015/gain-or-more-pain-spain
ΑΠΟΔΟΣΗ: capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου